- Kur në këto funksione gjykimesh përdorim kunatifikatorët dhe ato marrin trajtën e formulave :
- (a1 ) ( x )(x,x+1) 1 ;
- (a2 ) ( x )( y ) x+y ose ( x,y ) x+y ;
- (a3 ) ( x ) 2x+5<12 ;
- (a4 ) ( x )( y ) x+y 5 ;
- të cilat në të vërtetë janë gjykime të sakta.
- Prej këtyre shembujve mund të konkludojmë se në përgjithësi për të shndërruar funksionet e gjykimeve F1 (x), F2 (x, y), F3 (x, y, z) në gjykime duhet të përdoren aq kuantifikatorë, sa variabla përmbajnë ato funksione. Kështu funksioni F (x, y) shndërrohet në gjykim në këto raste :
- (1) ( x,y) F(x,y) ; (2) ( x)( y) F(x,y) ;
- (3) ( y)( x) F(x,y) ; (4) ( x,y) F(x,y) .
- Të përmendim se shpesh përdoret edhe një kuantifikator i posaçëm i ekzistimit - kuantifikatori i ekzistimit ekskluziv i cili shënohet me dhe lexohet : ekziston vetëm një. Kështu p.sh . në gjykimet : (1) ( x ) 2x + 7 < 10, (2) ( x,y )( z ) x + y + z 1 posaçërisht theksohet se ekziston vetëm një numër natyral, respektivisht vetëm një numër i plotë i cili e plotëson relacionin përkatës, d.m.th. për të cilin formula përkatëse bëhet gjykim i saktë. E dimë se vlera e panjohurës x për të cilën ekuacioni (barazimi) f(x) 0 , respektivisht inekuacioni (jobarazimi) f(x) < 0 bëhet gjykim i saktë quhet zgjidhja (ose rrënja) e ekuacionit, respektivisht inekuacionit.
2. BASHKËSITË DHE VEPRIMET ME BASHKËSI
2.1. KUPTIMI I BASHKËSISË DHE I NËNBASHKËSISË
- Bashkësia është një koncept themelor i matematikës bashkëkohore. Zakonisht thuhet se bashkësinë e përbëjnë një sërë objektesh me veti të përbashkëta. Objektet që e përbëjnë bashkësinë quhen elemente. Bashkësitë emërtohen me germa të mëdha të alfabetit, p.sh.: A, B, C, . . . , X, Y, . . . , kurse elementet me germa të vogla, p.sh.: a, b, c, . . . , x, y, . . . .
- Në matematikë bashkësië caktohen në dy mënyra:
- (1) me numërimin e të gjitha elementeve
A {a1 , a2 , a3 , . . . , an } ose (...5)
- (2) me përshkrimin e vetive karakteristike të elementeve:
A {x F(x)} . (...6)
|