Dhjata e Vjetër
< JOBI >
Kapitulli 26
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42


1 Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha: "Si e ke ndihmuar të dobëtin,

2 ose si e ke ndihmuar krahun pa forcë?

3 Si e ke këshilluar atë që nuk ka dituri, dhe çfarë njohurish të mëdha i ke komunikuar?

4 Kujt ia ke drejtuar fjalët e tua, dhe e kujt është fryma që ka dalë prej teje?

5 Të vdekurit dridhen nën ujërat, dhe kështu bëjnë edhe banorët e tyre.

6 Para atij Sheoli është i zbuluar, Abadoni është pa vel.

7 Ai shtrin veriun në zbrazëti dhe e mban tokën pezull mbi hiçin.

8 I mbyll ujërat në retë e tij, por ato nuk çahen nën peshën e tyre.

9 E mbulon pamjen e fronit të tij, duke shtrirë mbi të retë e tij.

10 Ka shënuar një kufi të veçantë mbi sipërfaqen e ujërave, në kufirin e dritës me terrin.

11 Kollonat e qiellit dridhen dhe habiten nga kërcënimi i tij.

12 Me forcën e tij qetëson detin, me zgjuarsinë tij ka rrëzuar Rahabin.

13 Me Frymën e tij ka zbukuruar qiejt, dora e tij ka shpuar tejpërtej gjarpërin dredharak.

14 Ja, këto janë vetëm thekët e veprave të tij. Ç'murmurimë të lehtë të tij arrijmë të dëgjojmë! Por vallë kush do të arrijë të kuptojë gjëmimin e fuqisë së tij?