Këtë mbrëmje paqësore behari
paske qejf të lavdërohesh !
Së pari :
se je qytetar që shtatë breza;
Gjyshërit - pasqyrë që të shikohesh,
Atdhetarë me mustaqe të zeza ...
Babai e nëna,
të bukur,
të mençur,
të pasur ;
Lëkurën nëpër plazhet e botës - argasur ...
Mos folë më gjatë !
Po vetë ?!
Nuk gjen si ti, as të dytë, as të tretë.
Ja, tek të kam përpara si kërcu të thatë !
Pse flet veresie,
hiç nuk të ka hije !
Po unë të njoh dhëmbë e dhëmballë,
a s’jemi rritur tok në një mëhallë ?!
Mos kujto se vij nga Otojaka,
o të keqen plaka ?!
|
