Kënga në shkronja/Pol Milo
Pol Milo NË ENCIKLOPEDI |
|
Ëndërr e vjetër redakto
Ëndërr e vjetër ------------ Në ëndërr unë pashë Nje dasëm ne varreza Në mes qëndronte prifti Dhe krushqit me të zeza Unë rrija dhe vështroja Por s'po e besoja Se në mes të ferrit Tani po qëndroja Shija në varreza Shumë kafka të pështira Dhe më dukej vetja Midis egërsirash O Vdekje... Kërkon të më gënjesh Në parajsën tënde Do të më rrëmbesh... Ja gjithcka mbaroi E ç'do gjë u shua Nusja edhe dhëndri Në eshtra u shëndruan Por shoh vec nje hije Qe gjithcka rrethon Mbulon trupat e njerezve Cdo gje mbizoteroi! |
|
Stacioni i fundit redakto
Stacioni i fundit ------------ Me k'të tren që po shkon Sot po iken dhe ti Ndoshta kurre më s'do ta shoh Unë shpirtin tim Nuk ka zot që ti ndaloj Lotët e mi Tek stacioni ku do zbresësh Do kujtosh se jam me ty Do të gjesh aty shumë njërëz Por s'do të gjesh jo sytë e mi Mos i kthe jo hapat prapa Ti ke ikur përgjithnji Sa herë që të marrë malli Tek Stacioni do të vij Të percolla me lot Që më rridhni nëpër sy Casti fundit na mundon Treni Shkon Casti fundit na mundon Treni shkon |
Nuk dua të shkoj redakto
Nuk dua të shkoj ------------ St1 Te ndjej tek afrohesh Degjoj kur therret emrin tim Erdhi momenti te njihemi Erdhi momenti qe e prisja me padurim Muret po mbyllen dalengadale Zhurmat fillojne te degjohen shume larg Tashme te shoh te shoh me qarte Jemi te vetem te izoluar ne kete park bridge1 Diku eshte nje rruge per mua Dikush duhet te me ndihmoje O zot nese ekziston Te lutem me bej te kuptoj Ref. Ndihem i qete Kjo eshte hera e pare Do te jemi te dy Gjithmone te pa ndare Ti erdhe tek une Frika mbaroi Dua te rri me ty Nuk dua te shkoj St1... bridge2 E di qe ferri po hapet per mua E di qe jeta po mbaron Lotet qe bien nga syte e trishtuar Nuk di ku perfundon |
|
Ndryshon ngadalë redakto
Ndryshon ngadalë ------------ Në rrezet e diellit ngrohem cdo ditë Përplasen pas meje ato çuditërisht Kur i shoh tregohem indiferent Dhe se vras mendien për askënd Diçka brënda ndryshon ngadalë Si fryma që harxhon Ajrin thith me sekonda që ikin Ndjen se jeton... Indiferent ndaj përgjegjësive Kërkon cdo gjë më shumë Dhe nga dita që kalon Nuk pranon mërzitje kurrë Cdo ditë duket sikur përmisohet Cdo ditë është njësoj Cdo vit duket sikur largohet Cdo ditë... vitet kalojnë Në hijet e fshehta strukem sërisht Njërëzit nuk i kam dhe shumë miq |
Destroy the enemy redakto
Destroy the enemy ---------------- Breaking bones screaming terror Red tears runinnig through my face... I ride the horse of freedom In the forest full of slaves The night burning before me I cut the chains of death The crown rolling to the ground The king's head over there Break bones screaming terror Red tears running through my face Destroy the enemy below Destroy the enemy below I ride the wings of fortune I spoke the words again Gjergj Araniti is here with us Marin Barleti has wrote for him The king's head to the ground The crown rolling over there Breaking bones screaming terror Red tears running through my face |