Feja dhe sekreti i saj/7

Pa marrë parasyshë se me cilat njohuri ata i kanë gëdhendur gurët, ne e dimë që ata janë munduar brenda mundësive të planifikojnë sa më mirë dhe për ata gurë që nuk kanë pasur njohuri të i gdhenin i kanë dekoruar ashtu që një ditë ti të i gdhendesh me njohurit tua ashu që nën ndriçimin e njerzimit të ketë sa më pakë hije.

Ndriçimin e njerzimit të ketë sa më pakë hije!!! Punë shumë e vështirë. Në faktë është e lehtë po mos të ishtin edhe informatat e rrethit ku jeton njeriu. Informata që me kalimin e kohës ndryshojnë pakë me qëllim të mirë pakë me qëllim të keqë, e më shumë nga aftësia e ruajtjes së informatave.

Nejse me këtë "ndriçim" vihet në pyetje afrësia e ruajtjes së informatave. E kurr të merret kjo çështje në llup atëherë dilet në "tokë të pa shkelur" të shkencës. Jo pse shkencëtarët nuk e kanë provu, por ndoshta pikërisht që janë mundu aq shumë sa që kanë hyrë e kanë dalë e nuk e kanë vërejt. Pse munet me konë kështu, une kisha thonë qysh thojin shkencëtarët, "me emocione nuk kryhet puna" veçë se kësaj ja kisha shtu "parapuna fillon me emocione që lindin nga puna" . Logjikisht puna është lëvizje e energjis nga një gjendje në tjetrën pa marr parasysh formen, vendin etj. lëvizje de mo.

"parapuna fillon me emocione që lindin nga puna" anej teknej pi bjenë "Ali Aga, Agë Alia". Edhe peget qe bashë te çikjo shprehje pe del edhe kuptimi i të parës. Lëvizja po lind ende pa fillu puna. Po pika këtu është që nga shkencëtarët kjo lëvizje nuk mund të matet me instrumente sepse nuk ka bartës të lëvizjes. N'koft se është kështu atëherë duhet me gjetë një funksion matematikorë konvertues a inversë që e matë edhe lëvizjen që nuk është punë mekanike po që BIOS i punës mekanike. Për mendimin tim duhet me konë zgidhja duhet me qenë diku n-1, n, n+1. Ku "n" është gjendja reale, ndërsa dy tjerat janë imagjinare. Janë imagjinare sepse përderisa njëra lëvizje po imagjinohet që i ka parapri lëvizjes që e shohim , tjetra që e shohim është e imagjinuar para syve po ashtu nga puna e padukshme që është futë në instrument. Ndërsa realja është ajo që shohim. Kujtesa është instrumenti dhe pa marr parasysh sa preciz është ai instrument, ai nuk është në gjendje të japë realitetin.

Kujtesa është instrumenti i matjeve të lëvizjeve mekanike. Po është interesant se ajo matë edhe lëvizjet para lëvizjes mekanike. Nejse, në jetën e përditshme për këto shprehje përdoren trupi dhe shpirti, apo mendja dhe shpirti e shprehje të ngjajshme me një fjalë a është pula a voja ma e vjetër. Peget duhet mi zonë një vo hala pa u bo pulë, e mi vetë. Po si do që të jetë, njeri i hanë dyjat, po disa kur ta zonë vonë hala pa qelë thojin koka e prisht. Peget që qita janë shkenctartë dhe fetartë.

Nejse, për këtë pyetje të vojes edhe pulës peget që është shprehja tjeter, "vjet nuk rrin në trup, po n'kry". Edhe kjo e ka ata të veten. Po si e shpjegoin shkencëtarët, se fetaret, sa komë mujt me pa nuk kanë hapësirë të madhe të klasifikimit e të kategorizimit të dukurive. Si e përkufizon shkenctari shprehjen "vjet nuk rrin në thob, po n'kry". Po menoj me metoda shkencore. Si plasohet në tru ajo që shohim sipas shkencëtarve? Për këtë pyetje qysh e kanë stilin ata ekzaktët i marrin trut e kafshëve edhe masin rrymat dhe lëvizjet në tru. Shoqërorët ja fillojnë me shpjegime "emocionale". Janë emocionale sepse flasin nga njohurit e mbledhura në mënyrë emocionale. Emocioni nuk është i saktë sipas shkencës. D.m.th veprojnë si thashë më lartë sipas sistemit n-1, n, n+1. Ku "n" për ta është "Kuti e zezë". Po si mund të gjenden shkaqet më precize për rrëzimin e aeroplanit pa e hapur kutin e zezë. Problemi edhe më i madhë, dhe për besë edhe trishtues është kur shehë që "ekzaktët" provojin me kriju "kutia të zeza". Këtë nuk e bojin me metoda shkencore por me emocione. Kurrgjo e keqe, po të ishin emocione të pastërta, po ato janë të ndikume nga rrethi. Që të mos jenë të ndikume nga rrethi duhet me qenë truni dy takshë, d.m.th me bo regjistrmin e dy veprimeve në të njëjten kohë. Nuk ma merr menja që ka tru njeriu që ka pas këtë aftësi. Ka pasë njerzi që brenda një kohe shumë të shkurt për të tjerët të bëjnë regjistrimin dhe dhënijen e rezulltateve të regjistruar. Po kjo prap se prap nuk është dy takshë, po thjesht për ta thojim gjeni. Shtosi është se si e arrijin ata këtë shpejtësi? Është e njohur shprehja gjinit lindin nuk krijohen. Nuk jamë i sigurt që ashtë bash qishtu. Sepse po ta gjenin shkencëtarët si funksion "Kutia e zezë" atëherë gjenit do mbinin si këpurdhat mash shiut. Për qita peget Zoti i munon shkenctart me provu me instrumente mekanike. Si do që të jetë , rregulla numrë një është të mos e tradhëtosh veten, krejt tjerat janë lëvizje që mund të i mat edhe shkenctari e pseudo shkenctari. Për qita njeriu edhe me dashtë nuk munet mi tradhëtu veten e vetë, sepse nuk e lenë vetë vetja deri sa të vdesë. Disa, me kalimin e kohës fillin e vetë vetës e trashin disa vetëm e bojin mjegull rreth tij edhe vjenë dita që nuk dijin mi gjetë prej mjegullës. Si do që të jetë, në jetë disa janë skalar e disa vektorë. E preferoj vektorin për secilin njeri. Më duket se është logjike sidomos për kujtesen, ka më shumë të dhëna. Dhe këshu kur ke nevojë për llogaritje skalare mund t'ja heqësh veçorit tjera. Kështu po i shikojmë dy vektorë, "Me konë të rrish bohesh" dhe "Edhe prej budalles mëson njeri". Po që se një njeri bazohet vetem në njëren, atëherë potiten e tij lehtë është me gjetë - ja matë intesitetin (kapacitetin e të menduarit). Pakë më e komplikuar është kur njerzit i mbledhin, pjestojnë e shumëzojnë këta dy vektorë. Nejse, këta do ta shikojmë ndoshta ndonjëherë tjetër, sa për me u thellu, nuk bonë me harru "ort" vektorin. Ta shikojmë një ort vektorë që nuk ka kordinanta, demek me kordinata të panjohura.

< 6

faqe - 7 -

8 >