1. Dauti e zuri lepurin me dorë
Para shumë vitesh, gjatë një dimri, kishte
rënë një borë e madhe. Duke qëndruar
në odë, Dauti iu thotë të pranishmëve se po
dilte ta zinte ndonjë lepur. Pas pak, ai vërtet
u kthye me lepurin e gjallë në dorë, të cilin
e kishte zënë në borë, në kopësht, aty afër
shtëpisë dhe e hëngrën për drekë..
2. O Murat pritma qenin
Mursel Gjinofci ka qenë dhëndërr yni
dhe vinte shpesh te ne. Njëherë qëllon
në ramazan e shkojnë me i falë taravitë
në xhami. Atë mbrëmje hoxha kishte
thënë se është gjynah ta trembësh e ta
frikësosh njeriun. Pasi i falin taravitë, Dauti
shpejton dhe arrin i pari në oborr e po i pret
pas një dardhe të madhe. Kur arrijnë, Murseli
ndalet e don të derdhë ujë aty afër
dardhës, kurse Dauti n`atë moment lehë si qen.
-Murseli nga frika bërtet:
-O Murat, mule pritma qenin se më hëngri.
Kur e marrin vesh se ishte Dauti, Murseli po i thotë:
-Daut bre, shpejt e harrove vajzin e hoxhës
se është gjynah ta frikësosh njeriun.
3. Me bukë e pa bukë
Gjatë viteve të gjashtëdhjeta, Dauti
së bashku me disa nga Kozhica shkon
në Maqedoni për të punuar. Dalin
në vendin ku shiteshin argatët dhe
merren vesh me një pronar vreshte
që të punojnë disa ditë tek ai. Sipas
marrëveshjes, i zoti i vreshtës duhej
t`ua qonte edhe bukën. Para se të
shkojnë në punë njëfarë Aliu, iu thotë
që ditën e parë të hanë shumë bukë,
në mënyrë që ditëve të tjera t`iu sjellë
edhe më tepër.
Në ditën e parë, kur e pa i zoti i
vreshtës se sa bukë hanin ata, iu tha:
-Që nga nesër, do të punoni me bukë të juaj!
Të nesërmen, ata shkojnë në punë vetëm
me nga një bukë nën sqetull.
4. Odë e mirë me pshurrë
Shkon Dauti te dajët në Shallc, në një
darkë të odës së re. Kishte aty pleq e
hoxhallarë e këndonin edhe mevlud.
Pasi mendohet pak, Dauti i thotë dajës:
-Vallha, more dajë, për hajr të qoftë
oda se të paska rënë e mirë dhe e mbarë,
po çka koka mirë me pshurrë nga dritarja.
5. Për hajr bajrami
Te daja tjetër, Dauti shkon në fjalë nusje.
Në mëngjes, sipas zakonit, mësiti qohet
e ia bën përhajr dajës, e pastaj me
radhë të gjithë të pranishmit. Kur daja
vije te Dauti, ai i thotë:
-Daja Murat, për hajr të qoftë bajrami !
-Hajr paq nipash, po cili bajram, i madhi a i vogli?
6. Dauti te dajtë n`dasëm
Në një dasëm te dajtë në Shallc, Dautit
dikush nga dasmorët ia kishte futur në
xhep një gotë të çajit, atje ku e kishin
marrë nusen. Ai nuk e kishte diktuar
derisa kishte daluar të kërcejë, aty
në një kopësht ku ishin dasmorët. Kur e pa
se ka gotë në xhep ai e nxori dhe e përplasi
për trupi të një dardhe të vjetër. Prej aty
dolën qindra anza, të cilat u vërsulën mbi
dasmorët dhe i bënë pikë e pesë.
7. Dajë, të gjithë ishit bërë kuaj
Kur shkon njëherë në Shallc, Dauti
takohet me dajën Rexhë. Pasi kishte
kuptuar se shumica prej dajëve i kishin
hequr qetë e kishin blerë kuaj, i thotë:
-Dajë, po më vjen mirë, të gjithë ishit
bërë kuaj.
8. Laj dardhat
Në treg të Mitrovicës, Dauti e sheh një
dajë duke shitur dardha. Dauti i mbush
xhepat dhe kur don të largohet, atëherë
daja i thotë:
-Daut, laj dardhat! Dauti niset kah çeshmja,
kurse daja i thotë:
-Jo, jo, me ujë, po me pare.
9. Dauti i hëngri gjashtë bukë te tezja
Dauti kishte shkuar mysafir te tezja
në Vërnicë të Vushtrrisë. Në mëngjes,
tezja kishte nisur t`i piqte bukët e elbëta.
Ajo e piqte një, Dauti e hante. Kështu,
me ngapak kripë, i hëngri që të gjashtat.
Kur Ukshini, burri i tezes, zgjohet nga
gjumi e kërkon bukë, tezja i thotë të
priste derisa t`i piqte të tjerat, se të
parat i kishte ngrënë Dauti.
10. Hallvën e hëngri Dauti
Një natë të madhe, pasdarke, Dauti
shkon n`kojshi me ndejtë. E shoqja e
Seferit ia ofron tavën me hallvë, e
Dauti e hëngri krejt. Në mëngjes,
kur Seferi kërkon pak hallvë nga e
shoqja, ajo i përgjigjet:
-Vallahi, pati mbrëmë mjaft, por ka
qenë Dauti dhe e hëngri krejt.
11. Qel ti babë
Para shumë vitesh, Dauti së bashku me të
vëllain dhe babain nxirrnin cunga në një mal
të cilin donin ta shndërronin në arë. Dauti
fliste diçka, kurse babai i tij, i cili vërtet
nuk kishte flokë, po i thotë:
-Daut, qel ( cunga) mos fol!
-Qel ti, babë-ia ktheu Dauti.
12. Autobusi në ler
Derisa Dauti punonte në ndërmarrjen
bujqësore “Produkti” e udhëtonte me
autobus, një ditë e kishte harruar biletën
mujore në shtëpi. Në teposhtëze të Polacit
dalin kontrollorët dhe e zënë pa biletë.
Kur ata e pyesin përse nuk e ka nxjerrë
biletën, ai ua kthen:
-Më falni se e kam harruar mujoren në
shtëpi, po nuk bëhet nami, le ta lëshojë
shoferi autobusin në ler, asgjë nuk harxhon,
përse të paguaj biletë tjetër.
13. Ndryshimi në pension
Pasi ishte ndarë nga bashkësia familjare,
Dauti del një ditë në Skënderaj. E takon
postieri dhe ia jep një letër të të vëllait.
Ai e hap, e lexon dhe e kupton se letra
ishte nga gjyqi dhe fjala ishte për dy muaj
burg për vëllain që e kishin zënë pylltarët
në mal.
Kur shkon në shtëpi i thotë të vëllait:
-Këtu është një vendim për një ndryshim
në pension dhe duhet ta ndajmë së
bashku. Kur ai kundërshton, ky ia jep duke
i thënë:
-Ia pafsh hajrin, i ke dy muaj burg!
14. Qeshni lopë qeshni
Kur unë hyra në punë në shkollën e Qirezit,
një natë i ftova shokët në darkë. Disa që e
njihnin Dautin si hokatar, i thanë t`iu tregojë
se si ka vllaqitë vet me vllaqë të therrës, pasi
që nuk i kanë shkuar mirë lopët.
Ai iu rrëfeu, se si i ka lidhur lopët e u ka vënë
tallë të hanë, të cilave duke vllaqitur iu ka thënë:
-Qeshni lopë qeshni.
Mysafirët nisën të qeshin me të madhe, e ai
e përsëriste prapë atë “Qeshni lopë qeshni”
15. Kishe lopët janë këtu
Atë natë që i kisha arsimtarët mysafirë,
disa që nuk e njihnin mirë Dautin u prekën
pak nga fjalët e tij “Qeshni lopë qeshni”,
por gati i harruan ato, kur pasdarke Dauti
shkoi t`iu merrte ushqim bagëtive dhe me
koshin përplot sanë hyri në odë dhe iu drejtua
me fjalët:
-M`falni burra, mendova se lopët janë këtu.
16. Dauti i ka derdhë kazanat
Hashim Xani e martonte një djalë. Kishte
bukur shumë dasmorë.
Njëri nga nipat më të vjetër i tha Hashimit
se nuk kishte mjaft mish.
Hashimi i tha:
-Ka pasur mjaft mish, po Dauti i ka derdhë kazanat.
17. Ju dhefsha n`të
Hashimi ishte duke ndërtuar një WC në
fund të oborrit të Dautit. Derisa ishin
duke punuar erdhi Beka prej Kllodernice
dhe në vend se t`iu thotë puna e mbarë, iu tha:
-O ju dhefsha n`të.
18. Tungatjeta-jo, jo
Duke shkuar për në Skënderaj, Dauti
takohet me Avdullah Veliun, i cili vinte nga
drejtimi i kundërt me bashkëshorten.
Ai i thotë Dautit tungatjeta, kurse ky ia kthen:
-Jo, jo!
Kur e pyet më vonë Dautin përse i kishte
thënë ashtu, ky i përgjigjet:
|