< 4
faqe
- 5 -

6 >

Shqiponjë shqiptari

redakto
Cillu rreth vetes
Cilli ment rreth jetës që ke kalu
Vizatoj diku krejt çka pjellin ato kujtime
Tokësorët i kanalizojnë
Ms ke frikë
Vetem jepju krihve
Munesh mi pa shka janë tu bo.
Pakë ushtrime
Deri sa tja merr doren
Maje drejtësin matematikore
Kur mos e harro jeta e njeriut është e shenjtë
Logjikish ke me punu me këto dy tela
Mos i trazo, mos i iki shumë njonnes prej tjetres
Ka pak ka pak i vnon kapak.
Ka pak ka pak i vnon kapak.
E qishtu me rend.
Kur lodhesh atero
Ku ki qefë vetem mos harro jeta e njeriut është e shenjtë
Vetem lotë, vetem lotë
deri sa ti vnohet kapak kapak kapaku 5-6-7 miliard njerzve mu bo njerzi
Kapaku me dashtë jeten vetjake dhe jeten e njerzimit në përgjithësi.

Enver Hoxha

redakto
Enver Hoxha
Tunxhat jeta
Po a di shka ki bo
Fëmijve t'toskës
Matematiken ju ke lonë
E mor Fadil mor djal
Që gjuhen e ke majt.
Te dytë hoxh
Shka s'ka në univers
Hahahaha
Kordinanta janë interesant
Emrat janë relativ
Vetë Muhameti peget ka thonë.
Thonë që përdoret
Po si të përdoret
Kur Natyra rreth tij
Është e zbrazët
Truri i vetmuar
Filloj të sillet rreth veti
Veten duke shikuar
Zinte pika rreth veti
I ndizte i fikte ato
Luante me to
Argëtohej
Qeshte si loznin
Qante kur mendonte
Se i vetem për hasret është
Mërzitej fillonte të mendonte
Pikat si i kishte lënë.
Një pikë seq ju kishte ngulur
Nuk dorzohej asesi
Nuk donte të fikej
Nuk e lente rehat
Edhe në mërzi kur binte.

Matematika e pikave

redakto
Çdo pikë që u çpikë
Gjendet në matematikë
Si një qiri
Që shëndrit
Për me gjetë çka ka kërsit
Shqiponjat duhet me livrit

Sanskish

redakto
Thon që diku
Sanska
Krejt pezull, a!
Aty e gjen një shqiptar.
Ai ka me dal me thonë
S'ka.
Kjo osht senja e parë.
E ti shkon tu i nxhe
Njo ka njo deri sot
Ku jem ardhë.
Për me ditë për ku e për çka
Ka shumë mundësi
Zgjidhe cila është më e mirë
Për ty, ndaqë me sy shqiponje
Ndaq me sy zhvarraniku
Në hapësirë
Kordinantat e saj i zenë.
Syri i çdo "shtaze" çka shehë
Si shqiponjë mundesh me pa së paku gjurmët e saj.
Tu turrsha
E t'pritsha
Toskë e Gegë.
Toska fletë
Gega vulosë
Gega fletë
Toska vulosë
Shqiponja si akulore t'shkrih krejt
Për lezet.
01, çifteli

Zbres nga shkallët

redakto
Një zhurmë më zgjonë
Dal n'dritare, të afërmit
Drejt një grua nxitojnë
Shikimi im fytyren e saj
E gjen, është kojshika jonë
Babai nxiton
Nëna gotën me ujë
Atij ja afron
Babi çartet dhe bërtet
Pije, pije
Në momentin e fundit
Forca gojen ja hapë
Pika e ujit e këndell
Je i vetëdishem
E gjithçka me kufi o njeri.
Rrespekt për Zotin
Pa harru nanën natyrë.

Nxane o

redakto
U nis pa livrit
E shike veten
Mas territ syve
Po i shpejt
Ja mër, so mirë
Ja niske prej fillimit
Deri sa u mërzit
"O" po bërtet.
Kjo s'është e vërtet
Po nxane o burr
Që është e vërtet
A po e ndinë vetën
Që ke ndjenë.
Shkoj tu zi
(1)Edhe po vetë
(2)A ka kan alizus
(3)Anejpari
Se mu sosë krejt bari.
Sosë e kallë
Prej barit s'po muna me u nda
Del bariu i shkret
Me emrin e vërtet
Delebari që qenxhat
N'kope t'mbyllur mbanë
Bie zilja e shkret
Blegërin dy-a-tri herë
Në natyrë ujku i pretë
Ju jepë ka një kese a qese
Me sheqer shumë të lehtë.
Ky është Nju Jorku i vërtet.
E ku shkruhenë në kartë Fjalët' e gjuhësë zjarrtë?

Are are

redakto
Are are
Abetare
Në çdo faqe një dritare
Ore ore
Oj fletore
Ca me vija
Ca katrore.

Rriska rrumbullake

redakto
Na ishte një herë
Një fëmijë
E shihte boten
Si rriskë me sy
Sillej në të
Deri sa u lodhë
Ju dhimët Zotit
Me një hukam i fryu
Rriskës dhe botën e njeriut krijojë

Luta lutani

redakto
luta lutani
huna përqyrrani
shkova n'Gjermoni
me ble një çyski
Tuska më thanë në Suedi
Tak-tak mirë e keq
Menova me shku n'Turqi
Çyshkin se dashti
Luta lutani
Dashti mu pajtu.
Gishtin ja kallxova
Çyskin ja morra.
Hahahah
O prite-prite Azim sa Galicen, o hej.
SHOTA e Azemit
Bija e Skenderit
O hej,
Galius julus qesen e arit.
Te le shkopi më duhet o hej.
Ku me i identifiku yjet pa teleskop
As Galile Galileu nuk kish mujt.

Ngrohtësi qiriu

redakto
Afrohet nëna
Ndezë një qiri
Që në këtë dhomë të errët
Në këtë motë të moçem
Ka dëshirë fëmijve të ju jepë
Pakë dritë e ngrohtësi
Ngadal-dal nga errësira e dhomës
Fillojnë të duken fëtyrat
Disa si fantazma
Disa si fëmijë
Disa si çupa
Disa si çuna
I afrohen qiriut
Të shohin njëri tjetrin
Të marrin pakë ngrohtësi
Të dëgjojnë përrallën e nënës
Babanë e harruan në errësirë
Përlla mbarojë
Fëmijtë nxitojnë
Marrin qirinjë
Për të kërkuar baban në errësirë
Njëri rri ulur në mendime
E pyetë nëna
Po ti pse qanë e qeshë
Qaj për babanë si na la
Qeshë me të tjerët
Si kërkojnë në këtë dhomë të errtë
Si ai të ishte ndonjë leckë
Nëna mblodhi veten,
Fëminë e përqafojë
Vine re në zemrën tënde
E ndien si të ngrohë.
Në kokë seqë i polli
Një dëshirë e zjarrtë
Të gjithë vëllëzrit
Të gjitha motrat
Rreth një qiri ti bashkojë
Babanë së bashku ta kujtojnë
Nëna e përmalluar
U tërhoqë në një pikë
Që së bashku me burrin e saj
Nga lartë fëmijtë ti shikojë
E tu japin më shumë dritë
Që të mos kenë më nevojë për qirinjë
Por në zemrat e tyre
Atë moment të mos e harrojnë
Kadohë që të shkojnë
E ngado që të vijnë.

Shkodrani

redakto
Se ky Zefi hajgaregji
Na tranoj me humorin e tij
O Zef Deda erdh koha mu bo gjysh
Djalin e kishe shum t'mirë
E kam pa TV t'Kosovës së lirë
Po edhe ai si ti
Shqip me fol nuk po di
Këtu e la shën Gjergji
Jo Niko la
Si thuni ju në malësi
Për Babadimrin në përgjithësi
Urime shpërbilimin për ty.
Po mungon Tom Maraklia

< 4
faqe
- 5 -

6 >