Hipi Zhdripi i Gjuhës/11
Shenjat e pikësimit[1] | |||
Simboli | Shenja | Simboli | Shenja |
. | pikë | ... | tri pika |
, | prejse | " " | thonjëza |
; | pikëpresje | ( ) | kllapa |
? | pikëpyetje | [ ] | kllapa katrore |
! | pikëçuditje | - | vizë lidhëse |
: | dy pika | ' | apostrof |
- Pika shënon intonacionin zbritës që shoqëron zakonisht fundin e fjalisë dëftore[2].
- Presja shënon grafikisht një pushim të shkurtër brenda fjalisë. Ajo shërben për të vënë në dukje[2] :
- - një fjalë a një grup fjalësh në rolin e një gjymtyre të veçuar;
- - një fjalë a një grup fjalësh në rolin e një gjymtyre homogjene;
- - fjalët e togjet e fjalëve të ndërmjetme;
- - pjesët e një fjalie të përbërë.
- Pikëpresja shënon grafikisht një pushim më të gjatë se presja. Ajo ndan në përgjithësi pjesë të ndryshme të pavarura të një fjalie të përbërë[2].
- Pikëpyetja shënon gafikisht intonacionin ngjitës që karakterizon pyetjen gjatë të folurit[2].
- Pikëçuditja shënon grafikisht intonacionin ngjitës dhe intensitetin e veçantë që karakterizon shprehjen e një emocioni ( një e papritur, kundërshtim, zemërim, gëzim )[2].
- Dy pikat shënojnë një pushim që zgjat pothuajse sa pikëpresja, por ndryshe prej saj dy pikat kanë një vlerë, lajmërojnë një shpjegim, një varg shembujsh etj[2].
- Tri pikat tregojnë që fjalia përmban një nëntext ose që mbetet e pambaruar[2].
- Thonjëzat dhe viza shërbejnë për të rrethuar fjalët e një ose më shumë bashkëbiseduesve në një ligjëratë të drejtë. [2]
- Thojëzat shërbejnë gjithashtu për të shënuar emertimet e rrugëve, institucioneve, titujt e librave, revistave, gazetave etj[2].
- Kllapat shënojnë një pushim të shkurtër si presja e shërbejnë për të dalluar, shquar dhe veçuar një grup fjalësh që shprehin një sqarim ose një mendim të ndërshtënë[2].
Burimet dhe shpjegime