Vitviteja/Ismail Qemali

Ismail Qemali
NË ENCIKLOPEDI

1844

• 16 janar, në familjen e Mahmud bej Vlorës dhe Hedije Libohovës, lind Ismaili.

1847

• Shtypet kryengritja popullore kundër reformave të Tanzimatit. Mahmud bej Vlora, një ndër udhëheqësit kryesor të kryengritjes arrestohet ndërsa familja e tij internohet në Selanik.

1851

• Amnistohet Mahmud bej Vlora. Ismaili Vlora së bashku me pjesen tjeter të familjes këthen të bashkuar në Vlorë.

1855

• Ismail Vlorën e regjistron i ati në gjimnazin "ZOSIMEA" në Janin. Nxënsi i parë musliman në këtë gjimnaz.
• Ndjekë mësimet (ndër tjera) në greqishten e vjetër, latinishten dhe frengjishten. Dallohej si nxënës i matematikës.
• Nga mësues privat mëson arabishten dhe persishten.

1859

• 15 korrik, i kryen provimet në gjimnazin e Janinës dhe këthehet në qytetin e lindjes, Vlorë.

1860

• Punon si përkthyes në Ministrinë e Punëve të Jashtëme të Perandoris Osmane.

1862

• Pas ndjekjes së studimeve në jurisprundencë, merr postin e zëvends drejtorit të çështjeve politike në Vilajetin e Janinës.

1866

• Ndodhet me vendqëndrim në Stamboll. Këtu bije në kontakt me indivit të Rilindjes Kombëtare Shqiptare.

1868

• Është i nxënë me punë në funksionin e Kryesekretarit të Minisitris së Jashtme të Perandoris Osmane.

1870

• Është i nxënë me punë si Guvernator i Varnës dhe i Danubit të poshtëm (sot diku në Bullgari).

1876

• Mithat Pasha merr funksionin e Kryeministrit të Perandoris Osmane. Si të afërt për nga veprimtaria, ftohnë I.Q në hartimin e kushtetutës së re turke.
• dhjetor : Shpallet Kushtetuta.

1877

• Sulltani e shpall të pavleshme kushtetuten dhe internon Mithat Pashën.
• I. Qemaili si bashkëpërpilues i kushtetutës internohet në Kutahja, ku u mbajt deri në vitin 1884.

1878

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1879

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1880

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1881

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1882

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1883

• I.Qemaili vazhdon të mbahet i internuar nga Sulltani, në vendin Kutahja nga 1877 deri më 1884.

1884

• I.Qemaili lirohet nga internimi i Sulltani, në vendin Kutahja që ndodhej nga 1877 deri më 1884.

1885

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1886

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1887

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1888

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1889

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1890

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1891

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1892

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1893

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1894

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1895

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1896

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1897

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane të Tripolit.
• I.Qemaili në funksion të Guvernatorit i dërgon një promemorje Abdyl Hamitit (H.Zh peget sulltanit), në të cilën paraqet një bilanc të përgjithëshem të gjendjes së Perandoris Osmane. Sipas bilancit, gjendja ishte e pakënaqshme. Si zgjidhje i propozon kthimin në fuqi të Kushtutës së vitit 1876 me disa përmisime.
• Përqëndrohet në hapsira të kërkimit të zgjidhjes së çështjeve të popujve në suaza të një monarikije kushtetuse parlamentare sipas modeleve të disa monarkive që kishin lindur në Evropë.

1898

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1899

• I nxënë me punë si Guvernator i Provincës Osmane ?

1890

• 28 prill, pas disa takimeve me Sulltanin e Perandoris Osmane, arratiset nga Turqia së bashku me familjen. Pas një dyndje nëpër qytete Evropiane, Athinë, Napoli, Romë, Lozanë, Paris dhe Bruksel, u vendos në Londër.
• Arratisja e I. Qemailit prej sulltanit kishte jehon si në qarqet vendimarëse osmane po ashtu edhe në ato evropiane.

1897

• Faik Konica i jep I. Qemailit gazeten e tij "Albania" nën udhëheqje.
• Më pas I. Qemaili nxjerr gazeten e tij " Le salut d'Albanie"

1900

• 21 maj; Gjersa ishte në Romë, në një intervist të dhënë I. Qemaili gazetës italiane "Tribuna" shpalosë programin e tij për Lëvizjen Kombëtare Shqiptare.
• 15 tetor; I. Qemaili nëpërmjet gazetës "Albania" publikon ftesen e tij të titulluar "Vëllëzërve Shqiptar" drejtuar gjithë shqiptarëve. Publikon kërcënimin për copëtimin e Shqipërisë nga shtete fqinje që ishte në pragë të kohës si pasojë e rrokullimeve të Perandoris Osmane.

1908

• I. Qemaili këthehet në Vlorë, me të kthyer zgjidhet deputet i Beratit në parlamentin Osman.
• Në konfliktin që ziheshin brenda lëvizjes së xhonturqëve, anon nga ana e njohjes së kombeve.

1910

• I.Qemaili angazhohet në organizimin e Kryengritjes së armatosur në trojet shqiptare gjatë viteve 1910-1912 kundër perandoris osmane.

1911

• qershor; I. Qemaili në bashkunim ndër tjertë edhe me Luigj Gurakuqin hartojnë "MEMORIANDUMIN E GREÇËS"
• I.Qemaili nga aktivist të Lëvizjes Kombtare Shqiptare ngarkohet për bisedime për autonomi me qeverin vendimarrëse të Perandoris Osmane në Stamboll.

1912

• tetor; Qarqet orthodokse të tubura në qendra Ballkanike shpallin "Aleancen ballkanike"
• Gjatë Luftës I-rë Ballkanike, I. Qemaili po në bashkëpunim me Luigj Gurakuqin filloj aksione politike për mbrojtjen e teritoreve shqiptare.
• 3 nëntor; I.Qemaili së bashku me Luigj Gurakuqin takojnë shqiptarët e tubuar në Bukuresht. Aty gjeten mbështejen jo vetëm për autonomi të Shqipërisë por për shkëputjen e tërsishme nga Perandoria Osmane.
• 5 nëntor; Në Bukuresht, në Hotelin "Kontinental" mbahet mbledhja e përfaqsuesve të komunitetit shqiptarë dhe të delgacionit në krye me Ismail Qemailin. Si përfundim i mbledhjes mbet Pavarsia dhe I.Qemaili i ngarkuar për kontakt me fuqitë e mëdha evropiane.
• 7 nëntor; Delegacioni I.Qemaili u plotësua edhe me 4 anëtarë dhe mori udhën për në Vjenë. Jehona e ngjarjes i preku qarqet politike nëpër kryeqendra të Evropës. Kryeministri rumun Taqe Junesku i uron sukses delegacionit.
• 8/9 Sipas ftesë-dëshirës së paraqitur më parë nga ana e kontit Andrasay, delegacioni I.Qemaili mbërrin në Budapest për tu takuar me qarqet politike austro-hungareze aty. Aty takohet I.Qemali me kontin Hadik ish-nënsekretar shteti dhe me Ministrin e jashtëm të Austro-Hungarisë z.Graf Berthold, njërin nga njerëzit më të fuqishëm të diplomacisë evropiane. Merr premtime për mbështetjen e qëllimit si dhe për mbrojtjen pas Shpalljes së Pavarsisë.
• 13 nëntor; I.Qemaili nisë një telegram për në vendlindje, në të cilin paralajmron ardhjen e tij. Qeveria austrohungareze me kërkes të tij ja mundëson një vapor me qëllim lundrimi për në Shqipëri.
• 19 nëntor; I.Qemaili një një intervist dhënë gazetës "Piccilo" publikon vendimin e pa këthyeshëm për shpalljen e pavarsisë.
• 19 nëntor; Vapori austriak "Baron Bruck" nga Trieshti niset për në Durrës, me delegacionin e ngarkuar për shpalljen e pavarsisë, në të.
• nga 22 nëntori; nëpërmjet E-mailit të kohës, nga vapori i lajmërojnë delegatët e qyteteve shqiptare për ndërrimin e datës dhe të vendit të ngritjes së flamurit.
• 27 nëntor; Delegacioni mbërrin në Vlorë.
• 28 nëntor; I.Qemaili Kryeson Kuvendin Kombëtar Shqiptar që shpalli Shqipërin shtet të pavarrur.

1914

• 22 janar; I.Qemaili bije pre e spiunazhës klerike që si pasojë ka dorheqjen e tij. Pushtetin ja "dorzon" Komisionit Ndërkombtar të Kontrollit dhe largimin e tij nga Shqipëria në drejtim të Nicës në Francë.

1917

• Partia Kombtare Politike e shqiptarëve të Amerikës e cakton delegat të saj për Konferencen e Paqës në Paris (1919-1920)

1919

• 24 janar; Në rrethana të dyshuara për vrasje të heshtur, në Peruxhia vdes Ismail Qemail Bej Vlora.
• 8 shkurt; Trupi i pajetë i I.Q. me trenë dërgohet në Brindizi, nga ku me "Alpino" u shoqërua për në Vlorë.
• 12 shkurt; nën një ceremoni madhështore, trupi i tij, i vendosur mbi shtratin e topit dhe i mbështjellë me Flamurin Kombëtar, u shoqërua në Kaninë, ku u varros në oborrin e Teqesë, në varrezat e familjes Vlora.