Wikibooks

Suretu En Nisaë: Dallime mes rishikimesh

Browse history interactively
← Redaktim më i vjetërNdryshimi më pas →
Content deleted Content added
PamorTekst wiki
Puntori (diskuto | kontribute)
2.824 edits
No edit summary
Puntori (diskuto | kontribute)
2.824 edits
Rreshti 126:
 
====51.====
A nuk u vure re atyre që iy është dhënë pjesë nga libri? Besojnë idhuj e djallëzi dhe për ata që nuk besuan thonë: “Këta janë në rrugë të drejtë, se ata që besuan!”&nbsp; <br>
====52.====
52. Ata janë që All-llahu i mallkoi, e atë që e mallkon All-llahu, për të nuk ka
Ata janë që All-llahu i mallkoi, e atë që e mallkon All-llahu, për të nuk ka ndihmëtarë.
ndihmëtarë.&nbsp;&nbsp; <br>
====53.====
53. A mos kanë ata ndonjë pjesë të pshtetit? Ata nuk do t’u jepnin njerëzve as
A mos kanë ata ndonjë pjesë të pshtetit? Ata nuk do t’u jepnin njerëzve as sa grimca.
sa grimca.&nbsp;&nbsp; <br>
====54.====
54. A u kanë zili atyre njerëzve për atë që All-llahu u fha nga mirësitë e Tij?
A u kanë zili atyre njerëzve për atë që All-llahu u fha nga mirësitë e Tij? Ne u patëm dhënë pasardhësve të Ibrahimit librin e sheriatin dhe u patëm dhënë atyre pushtet të madh.
====55.====
atyre pushtet të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
55. Po disa prej tyre i besuan atij (Muhammedit), e disa e refuzuan. Për ta mjafton zjarri i Xhennemit.
====56.====
mjafton zjarri i Xhennemit.&nbsp;&nbsp; <br>
56. Është e vërtetë se ata që mohuan argumentet Tona, do t’i hudim në zjarr. Sa herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lëkura të tjera që të shijojnë dënimin. All-llahu është i plotëfuqishëm, i drejtë.
====57.====
herë që u digjen lëkurat e tyre, Ne ndërrojmë lëkura të tjera që të shijojnë
ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do t’i fusim në Xhennet nën të cilin burojnë lumenj, ku do te jenë përgjithmonë. Aty kanë edhe bashkëshorte të pastra e hije të mrekullueshme.
dënimin. All-llahu është i plotëfuqishëm, i drejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
====58.====
57. ata që besuan dhe bënë vepra të mira, Ne do t’i fusim në Xhennet nën të
All-llahu ju urdhëron që t’u jepni amanetin të zotëve të tyre dhe kur të gjykoni, ju urdhëron të gjykoni me të drejt mes njerëzve. Sa e mirë është kjo që ju këshillon. All-llahu dëgjon dhe sheh si veproni.
cilin burojnë lumenj, ku do te jenë përgjithmonë. Aty kanë edhe bashkëshorte të
====59.====
pastra e hije të mrekullueshme.&nbsp;&nbsp; <br>
O ju që besuat, nënshtrojuni All-llahut, dhe nënshtrojuni të dërguarit dhe përgjegjësve nga ju. Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, drejtojuni All-llahut dhe të Dërguarit po qe se i besoni All-llahut dhe ditës së fundit. Kjo është më e dobishmja dhe përfundimi më i mirë.
58. All-llahu ju urdhëron që t’u jepni amanetin të zotëve të tyre dhe kur të
====60.====
gjykoni, ju urdhëron të gjykoni me të drejt mes njerëzve. Sa e mirë është kjo që
A i vure re ata që mendojnë se besuan atë që të zbriti ty, dhe atë që zbriti para teje, se si dëshirojnë mes tyre të gjykojë djalli, e duke qenë se janë urdhëruar që të mos e besojnë atë. E djalli dëshiron t’i humbë në pafundësi.
ju këshillon. All-llahu dëgjon dhe sheh si veproni.&nbsp;&nbsp; <br>
====61.====
59. O ju që besuat, nënshtrojuni All-llahut, dhe nënshtrojuni të dërguarit dhe
Kur u thuhet atyre: “Ejani (për të gjykuar) te ajo që e zbriti All-llahu dhe te i dërguari” i sheh se si dyfytyrëshit ta kthejnë shpinën.
përgjegjësve nga ju. Nëse nuk pajtoheni për ndonjë çështje, drejtojuni
====62.====
All-llahut dhe të Dërguarit po qe se i besoni All-llahut dhe ditës së fundit.
E qysh do të jetë (gjendja e tyre) kur t’i godasë ata ndonjë e keqe, e shkaktuar nga vetë duart e tyre, e pastaj vinë te ti (për t’u arsyetuar) dhe betohen në All-llahun: “Ne nuk patëm tjetër qëllim, vetëm afrim e pajtim” (e jo refuzimin e gjykimit tënd).
Kjo është më e dobishmja dhe përfundimi më i mirë.&nbsp;&nbsp; <br>
====63.====
60. A i vure re ata që mendojnë se besuan atë që të zbriti ty, dhe atë që zbriti
Ata janë për të cilët e di All-llahu çka mbajnë në zemrat e tyre. Po ti hiqu tyre, tërhiqu vërejtjen (për hipokrizi) dhe thuaju fjalë që lënë përshtypje në veten e tyre.
para teje, se si dëshirojnë mes tyre të gjykojë djalli, e duke qenë se janë
====64.====
urdhëruar që të mos e besojnë atë. E djalli dëshiron t’i humbë në pafundësi.&nbsp;&nbsp;
Ne nuk dërguam asnjë të dërguar vetëm që me urdhërin e All-llahut t’i bëhet respekt (nga njerëzit) atij. E sikur të vinin ata te ti, pasi që ta kenëdëmtuar veten e tyre (nuk kanë pranuar gjykimin tënd), e të kërkonin ata vetë ndjesë te All-llahu, e edhe i dërguari të kërkojë ndjesë për ta, ata do të kuptonin se All-llahu pranon pendimin dhe është mëshirues.
<br>
====65.====
61. Kur u thuhet atyre: “Ejani (për të gjykuar) te ajo që e zbriti All-llahu dhe
Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të asaj para teje) derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes tyre, e pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe (derisa) të mos binden sinqerisht.
te i dërguari” i sheh se si dyfytyrëshit ta kthejnë shpinën.&nbsp;&nbsp; <br>
====66.====
62. E qysh do të jetë (gjendja e tyre) kur t’i godasë ata ndonjë e keqe, e
Sikur t’i kishim obliguar ata: mbytni vetvetn tuaj,atë (obligim) nuk do ta zbatonin, me përjashtim të një pakice prej tyre. Po sikur të zbatonin atë që këshilloheshin do të ishte më mirë për ta dhe do t’i përforconte më shumë.
shkaktuar nga vetë duart e tyre, e pastaj vinë te ti (për t’u arsyetuar) dhe
====67.====
betohen në All-llahun: “Ne nuk patëm tjetër qëllim, vetëm afrim e pajtim” (e jo
Dhe atëherrë do t’u jepnim atyre nga ana Jonë shpërblim të madh.
refuzimin e gjykimit tënd).&nbsp;&nbsp; <br>
====68.====
63. Ata janë për të cilët e di All-llahu çka mbajnë në zemrat e tyre. Po ti hiqu
Dhe do t’i udhëzonim në rrugë të drejtë.
tyre, tërhiqu vërejtjen (për hipokrizi) dhe thuaju fjalë që lënë përshtypje në
====69.====
veten e tyre.&nbsp;&nbsp; <br>
E kushdo që i bindet All-llahut dhe të dërguarit, të tillët do të jenë së bashku me ata që All-llahu i shpërbleu: (me) pejgamberët, besnikët e dalluar,dëshmorët dhe me të mirët. Sa shokë të mirë janë ata!
64. Ne nuk dërguam asnjë të dërguar vetëm që me urdhërin e All-llahut t’i bëhet
====70.====
respekt (nga njerëzit) atij. E sikur të vinin ata te ti, pasi që ta kenëdëmtuar
Ky shpërblim i madh është prej All-llahut. Mjafton që All-llahu di mësë miri.
veten e tyre (nuk kanë pranuar gjykimin tënd), e të kërkonin ata vetë ndjesë te
====71.====
All-llahu, e edhe i dërguari të kërkojë ndjesë për ta, ata do të kuptonin se
O ju që besuat, rrini të përgatitur (të armatosur) dhe dilni (për në luftë) grup pas grupi apo të gjithë së bashku.
All-llahu pranon pendimin dhe është mëshirues.&nbsp;&nbsp; <br>
====72.====
65. Për Zotin tënd jo, ata nuk janë besimtarë (të asaj që të zbriti ty as të
Ka disa prej jush që zvaritet (nuk del në luftë). E nëse ju godet juve ndonjë e papritur thotë: “Zoti më favorizoi që nuk isha i pranishëm bashkë me ta” (në luftë).
asaj para teje) derisa të mos zgjedhin ty për të gjykuar në atë konflikt mes
====73.====
tyre, e pastaj (pas gjykimit tënd) të mos ndiejnë pakënaqësi nga gjykimi yt dhe
Po nëse ju takon juve ndonjë e mirë nga All-llahu, ai (munafiku) me siguri do të thoshte: si mos të kishte ekzistuar mesh jush dhe mes tij ndonjë njoftëssi, për fat, të kisha qenë së bashku me ta e të kisha arritur një fitim të madh.
(derisa) të mos binden sinqerisht.&nbsp;&nbsp; <br>
====74.====
66. Sikur t’i kishim obliguar ata: mbytni vetvetn tuaj,atë (obligim) nuk do ta
Le të luftojnë në rrugën e Allaut, ata që e japin jetën e kësaj bote për tjetrën. Kush lufton në rrugën e All-llahut e mbytet (bie dëshmor) ose triumfon, Ne do t’i japim atij shpërblimtë madh.
zbatonin, me përjashtim të një pakice prej tyre. Po sikur të zbatonin atë që
====75.====
këshilloheshin do të ishte më mirë për ta dhe do t’i përforconte më shumë.&nbsp;&nbsp; <br>
ç’keni që nuk luftoni për Zotin dhe për (t’i shpëtuar) të paaftit : nga burrat, nga gratë e nga fëmijët, të cilët luten: “Zoti ynë! nxirrna nga ky fshat (Meka), banorët e të cilit janë mizorë. Jepna nga ana Jote shpëtim e ndihmë!”
67. Dhe atëherrë do t’u jepnim atyre nga ana Jonë shpërblim të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
====76.====
68. Dhe do t’i udhëzonim në rrugë të drejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
Ata që besuan luftojnë në rrugë të All-llahut, e ata që nuk besuan luftojnë në rrugë të djallëzuar. Luftoni pra miqtë e djallit, s’ka dyshim se intriga e është e dobët.
69. E kushdo që i bindet All-llahut dhe të dërguarit, të tillët do të jenë së
====77.====
bashku me ata që All-llahu i shpërbleu: (me) pejgamberët, besnikët e
A nuk i vure re ata të cilëve iu pate thënë: “ndalni duart tuaja jepne zeqatin!” E kur iu bë atyre obligim lufta, që një grup prej tyre u frikësoheshin njerëzvesiç është frika ndaj All-llahut, e edhe më fort. Thonin: “Zoti ynë, pse na e bëre obligim luftën? Sikur të na e kishe shtyrë deri nënjë afat të afërt!” Thuaju: “Përjetimi ikësaj bote është pak, e për atë që është i devotshëm, bota tjetër është shumë më e dobishme. Nuk do t’ju bëhet pa drejtë as sa fija.
dalluar,dëshmorët dhe me të mirët. Sa shokë të mirë janë ata!&nbsp; <br>
====78.====
70. Ky shpërblim i madh është prej All-llahut. Mjafton që All-llahu di mësë miri.&nbsp;&nbsp;
Kudo që të jeni vdekja do t’ju kapë, po edhe në qoftë se jeni në pallate të fortifikuara. E nëse i qëllon ata (munafikët) ndonjë e mirë, thonë: “Kjo është nga All-llahu”. E nëse i qëllon ata ndonjë e keqe: “Kjo është nga ti (Muhammed)”. Thuaju: “Të gjitha janë nga All-llahu!” ç’është me këtë popull që nuk kupton gati asnjë send?
<br>
====79.====
71. O ju që besuat, rrini të përgatitur (të armatosur) dhe dilni (për në luftë)
çfarëdo e mire që të vjen është nga All-llahu, e çka të ndodhë nga ndonjë e keqe është nga vetë ti. Ne të dërguam ty Pejgamber për mbarë botën. Mjafton që All-llahu është dëshmues për këtë.
grup pas grupi apo të gjithë së bashku.&nbsp;&nbsp; <br>
====80.====
72. Ka disa prej jush që zvaritet (nuk del në luftë). E nëse ju godet juve
Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur All-llahut, e kush e refuzon, Ne nuk të dërguam roje kundër tyre .
ndonjë e papritur thotë: “Zoti më favorizoi që nuk isha i pranishëm bashkë me ta”
====81.====
(në luftë).&nbsp;&nbsp;&nbsp; <br>
Dhe thonë: “jemi” Të bindur”. E kur largohen prej teje, një grup prej tyre (natën) planifikon diçka tjetër nga ajo që u thua ti. All-llahu shënon atë që e ndryshojnë. Mos u vë veshin atyre e mbështetu All-llahut.
73. Po nëse ju takon juve ndonjë e mirë nga All-llahu, ai (munafiku) me siguri
====82.====
do të thoshte: si mos të kishte ekzistuar mesh jush dhe mes tij ndonjë njoftëssi,
A nuk e përfillin ata (me vëmndje) Kur’anin? Sikur të ishte prej dikut tjetër, përvrç prej All-llahut, do të gjenin në te shumë kundërthënie.
për fat, të kisha qenë së bashku me ta e të kisha arritur një fitim të madh.&nbsp;&nbsp;
====83.====
<br>
Madje kur u vjen atyre (munafikëve) ndonjë lajm qetësues (kur fitojnë myslimanët) ose shqetësues (kur dështojnë), ata e përhapin atë, sikurt’ia linin atë (përhapjen lajmit) Pejgamberit dhe përgjefgjësve të tyre, ata do dinin të nxjerrin përfundime (se si do të duhej shpallur). Por sikur të mos ishte dhuntia e All-llahut ndaj jush dhe mëshira e Tij, u, pos një pakice, do të ndiqnit rrugën e djallit.
74. Le të luftojnë në rrugën e Allaut, ata që e japin jetën e kësaj bote për
====84.====
tjetrën. Kush lufton në rrugën e All-llahut e mbytet (bie dëshmor) ose triumfon,
Lufto në rrugën e All-llahut1 Nuk obligohet kush pos teje. Ngacmoi besimtarët (për luftë), allahu do të zmbrapsë fuqinë e të pabesëve. All-llahu është më fuqiforti, më ndëshkuesi.
Ne do t’i japim atij shpërblimtë madh.&nbsp;&nbsp; <br>
====85.====
75. ç’keni që nuk luftoni për Zotin dhe për (t’i shpëtuar) të paaftit : nga
Kush ofrin ndihmë të mirë, do të ketë pjesë nga ajo,dhe kush ofron ndihmë të keqe do të ngarkohet me të. All-llahu është i plotfuqishëm ndaj çdo sendi.
burrat, nga gratë e nga fëmijët, të cilët luten: “Zoti ynë! nxirrna nga ky fshat
====86.====
(Meka), banorët e të cilit janë mizorë. Jepna nga ana Jote shpëtim e ndihmë!”&nbsp;
Kush përshëndeteni me ndinjë përshëndetje, ju ktheni përshëhdetje edhe më të mirë, ose kthenie ashtu. All-llahu llogarit për çdo send.
<br>
====87.====
76. Ata që besuan luftojnë në rrugë të All-llahut, e ata që nuk besuan luftojnë
Për All-llahun, që s’ka tjetër pos Tij, pa tjetër Ai do t’ju tubojë në ditën e gjykimit për të cilën gjë nuk ka dyshim. E mund të jetë më i vërtetë se All-llahu në thënie?
në rrugë të djallëzuar. Luftoni pra miqtë e djallit, s’ka dyshim se intriga e
====88.====
është e dobët.&nbsp;&nbsp; <br>
E çka është me ju që në çështjen e munafikëve jeni dy grupe; derisa për atë që bën, All-llahu i përmbysi ata? a mos doni ta vini në rrugë të drejtë atë që All-llahu e ka humbur? Për atë që All-llahu e ka humbur, nuk do të gjeni rrugë!
77. A nuk i vure re ata të cilëve iu pate thënë: “ndalni duart tuaja jepne
====89.====
zeqatin!” E kur iu bë atyre obligim lufta, që një grup prej tyre u frikësoheshin
Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni të njejtë. MOs izininipër miq prej yre deisa ata të shpëngulen (si ju) për hirë të All-llahut, enëse refuzojnë,ataherë kudo që t’i gjeni, kapni dhe mbytni dhe prej tyre mos zini as mik as ndihmës.
njerëzvesiç është frika ndaj All-llahut, e edhe më fort. Thonin: “Zoti ynë, pse
====90.====
na e bëre obligim luftën? Sikur të na e kishe shtyrë deri nënjë afat të afërt!”
Përpos atyre që srtehohen te një popull, me të cilin keni marrveshje, e ju u vjen rëndë të luftojnë kundër jush ose kundër popullit të vet. Skur All-llahu të donte do t’ju jepte atyre fuqi e pushtet mbi ju dhe do t’ju luftonin. Në qoftëse ata tërhqen prej jush, nuk ju luftojnë dhe ju ofrojnë paqe, atëheë All-llahu nuk ju lejon rrugë (rrugë) kundër tyre.
Thuaju: “Përjetimi ikësaj bote është pak, e për atë që është i devotshëm, bota
====91.====
tjetër është shumë më e dobishme. Nuk do t’ju bëhet pa drejtë as sa fija.&nbsp;&nbsp; <br>
Ju do të hasni në të tjerë, që duan të sigurohen te ju (duke u paraqitur si bsimtarë) dhe të sigurohen te populli i vet (si jobesimtarë). E, saherë që thirren, (kundër jush) i përgjigjen thirrëjes. Në qoftë se nuk largohen prej jush, nuk ju ofrojnë paqe dhe nuk heqin dorë nga lufta kundër jush, atherë kapeni dhe mbytni kudo që t’i takoni. Kundër tyre u kemi dhënë fakte të qarta.
78. Kudo që të jeni vdekja do t’ju kapë, po edhe në qoftë se jeni në pallate të
====92.====
fortifikuara. E nëse i qëllon ata (munafikët) ndonjë e mirë, thonë: “Kjo është
Asnjë besimtarëi nuk i është i lejuar të mbysë besmitarin tjetër, përpos gabimisht. E kush e mbytë gabimishht një besimtarë, ai është i obliguar ta lirojë nj rob besimtarë dhe shpagimin (e gjakut). Në se ia falin (familja gjakun). Në qoftë se ai (i mbyturi gabimisht) është besimtarë, por i takon popullit që është armik ijuaji, atëherë është obligil vetëm lirimi injë robi besimtar. Në qoftëse se ai (i mbyturi) është nga ai popull që keni marrveshjen me të, atëherë
nga All-llahu”. E nëse i qëllon ata ndonjë e keqe: “Kjo është nga ti (Muhammed)”.
është obligim shpagmi i (gjakut) që i dorëzohet familjes së tij dhe lirimi injë robi besimtar. E kush nuk ka mundësi (të lirojë një rob), letë agjëroj dy muaj rresht, si pendim (i pranuar) ndaj All-llahut. All-llahu është më idijshmi, ligjdhënësi më i drejtë.
Thuaju: “Të gjitha janë nga All-llahu!” ç’është me këtë popull që nuk kupton
====93.====
gati asnjë send?&nbsp; <br>
Kush e mbytë një besimtarë me qëllim, dënimi itij është Xhehnemi, në të cilin do të jetë përgjithmonë. All-llahu është i hidhëruar ndaj tij, e ka mallkuar dhe ika përgaditur dënim të madh.
79. çfarëdo e mire që të vjen është nga All-llahu, e çka të ndodhë nga ndonjë e
====94.====
keqe është nga vetë ti. Ne të dërguam ty Pejgamber për mbarë botën. Mjafton që
O ju që besuat, kur marshoni në rrugën e All-llahut (për në luftë), të jeni të matur (të mos nguteni), e mos i thoni atij që ju shpreh selamin (besimin): “Nuk je besimtarë!”, duke kërkuar me të mjet (mall0 të kësaj bote, pse te All-llahu janë begatitë e mëdha. Ashtu (jo besimtarë) ishit edhe ju më parë, e All-llahu ju dhuroi (besimin), pra sqaroni mirë! All-llahu e di në hollësi çka veproni.
All-llahu është dëshmues për këtë.&nbsp;&nbsp; <br>
====95.====
80. Kush i bindet Pejgamberit, ai i është bindur All-llahut, e kush e refuzon,
Nuk janë të barabartë prej besimtarëve ata që ndejtën (nuk luftuan) dhe ata që me pasurnë dhe me jetën e tyre luftuan në rrugën e All-llahut, me përjashtim të atyre që ishin të penguar pa vullnetin e vet. Ata që luftuan me pasurinë dhe jetën e tyre,All-llahu igradoi në një shkallë më të lartë mbi ata që ndejtën (me arsye). Por të gjithëve All-llahu u premtoi shpërblim, ndërsa ata që ndejtën (pa arsye) All-llahu gradoi luftëtarët me një shpërblim të madh.
Ne nuk të dërguam roje kundër tyre .&nbsp;&nbsp; <br>
====96.====
81. Dhe thonë: “jemi” Të bindur”. E kur largohen prej teje, një grup prej tyre (natën)
planifikonVende diçkatë tjetërlarta ngame ajofalje qëgabimesh ue thuamëshirë nga tiAi. All-llahu shënon atëështë që efalë shumë dhe mëshiron.
====97.====
ndryshojnë. Mos u vë veshin atyre e mbështetu All-llahut.&nbsp;&nbsp; <br>
Engjëjt që ua morën shpirtine atyre që ishin mizorë të vetëvetës ju thanë: “Në çka ushit ju? - Ata thanë: “Ne ishim të paftë në atë tokë!” (engjujt ju thanë: “A nuk ishtë e gjërë toka e All-llahut e të migroni në të?” (e të praktikonit lirisht fenë e Zotit). Vendi ityre është Xhehennemi dhesa vend i keq është ai!
82. A nuk e përfillin ata (me vëmndje) Kur’anin? Sikur të ishte prej dikut
====98.====
tjetër, përvrç prej All-llahut, do të gjenin në te shumë kundërthënie.&nbsp;&nbsp; <br>
Përveç atyre që ishin të paaftë nga burrat, grat e fëmijët që nuk kishin mundësi të gjenin, as mënyrë, as rrugë (për shpërngulje).
83. Madje kur u vjen atyre (munafikëve) ndonjë lajm qetësues (kur fitojnë
====99.====
myslimanët) ose shqetësues (kur dështojnë), ata e përhapin atë, sikurt’ia linin
Atyre do t’ua falë All-llahu. All-llahu është që shlyen e falë shumë (gabime).
atë (përhapjen lajmit) Pejgamberit dhe përgjefgjësve të tyre, ata do dinin të
====100.====
nxjerrin përfundime (se si do të duhej shpallur). Por sikur të mos ishte dhuntia
Kush shpërngulet për hirë të (të fesë) All-llahut, ai gjen mundësi të madhe dhe begati në tokë. E kush del prej shtëpisë si migrues te All-llahu dhe i dërguari i Tij, dhe e zë vdekja (në rrugë), te All-llahu është mëshirues, mbulon të metat.
e All-llahut ndaj jush dhe mëshira e Tij, u, pos një pakice, do të ndiqnit
 
rrugën e djallit.&nbsp;&nbsp; <br>
84. Lufto në rrugën e All-llahut1 Nuk obligohet kush pos teje. Ngacmoi
besimtarët (për luftë), allahu do të zmbrapsë fuqinë e të pabesëve. All-llahu
është më fuqiforti, më ndëshkuesi.&nbsp;&nbsp; <br>
85. Kush ofrin ndihmë të mirë, do të ketë pjesë nga ajo,dhe kush ofron ndihmë të
keqe do të ngarkohet me të. All-llahu është i plotfuqishëm ndaj çdo sendi.&nbsp;&nbsp; <br>
86. Kush përshëndeteni me ndinjë përshëndetje, ju ktheni përshëhdetje edhe më të
mirë, ose kthenie ashtu. All-llahu llogarit për çdo send.&nbsp;&nbsp; <br>
87. Për All-llahun, që s’ka tjetër pos Tij, pa tjetër Ai do t’ju tubojë në ditën
e gjykimit për të cilën gjë nuk ka dyshim. E mund të jetë më i vërtetë se
All-llahu në thënie?&nbsp; <br>
88. E çka është me ju që në çështjen e munafikëve jeni dy grupe; derisa për atë
që bën, All-llahu i përmbysi ata? a mos doni ta vini në rrugë të drejtë atë që
All-llahu e ka humbur? Për atë që All-llahu e ka humbur, nuk do të gjeni rrugë!&nbsp;&nbsp;
<br>
89. Ata dëshirojnë që edhe ju të mos besoni sikurse nuk besuan vetë dhe bëheni
të njejtë. MOs izininipër miq prej yre deisa ata të shpëngulen (si ju) për hirë
të All-llahut, enëse refuzojnë,ataherë kudo që t’i gjeni, kapni dhe mbytni dhe
prej tyre mos zini as mik as ndihmës.&nbsp;&nbsp; <br>
90. Përpos atyre që srtehohen te një popull, me të cilin keni marrveshje, e ju u
vjen rëndë të luftojnë kundër jush ose kundër popullit të vet. Skur All-llahu të
donte do t’ju jepte atyre fuqi e pushtet mbi ju dhe do t’ju luftonin. Në qoftëse
ata tërhqen prej jush, nuk ju luftojnë dhe ju ofrojnë paqe, atëheë All-llahu nuk
ju lejon rrugë (rrugë) kundër tyre.&nbsp;&nbsp; <br>
91. Ju do të hasni në të tjerë, që duan të sigurohen te ju (duke u paraqitur si
bsimtarë) dhe të sigurohen te populli i vet (si jobesimtarë). E, saherë që
thirren, (kundër jush) i përgjigjen thirrëjes. Në qoftë se nuk largohen prej
jush, nuk ju ofrojnë paqe dhe nuk heqin dorë nga lufta kundër jush, atherë
kapeni dhe mbytni kudo që t’i takoni. Kundër tyre u kemi dhënë fakte të qarta.&nbsp;&nbsp;
<br>
92. Asnjë besimtarëi nuk i është i lejuar të mbysë besmitarin tjetër, përpos
gabimisht. E kush e mbytë gabimishht një besimtarë, ai është i obliguar ta
lirojë nj rob besimtarë dhe shpagimin (e gjakut). Në se ia falin (familja gjakun).
Në qoftë se ai (i mbyturi gabimisht) është besimtarë, por i takon popullit që
është armik ijuaji, atëherë është obligil vetëm lirimi injë robi besimtar. Në
qoftëse se ai (i mbyturi) është nga ai popull që keni marrveshjen me të, atëherë
është obligim shpagmi i (gjakut) që i dorëzohet familjes së tij dhe lirimi injë
robi besimtar. E kush nuk ka mundësi (të lirojë një rob), letë agjëroj dy muaj
rresht, si pendim (i pranuar) ndaj All-llahut. All-llahu është më idijshmi,
ligjdhënësi më i drejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
93. Kush e mbytë një besimtarë me qëllim, dënimi itij është Xhehnemi, në të
cilin do të jetë përgjithmonë. All-llahu është i hidhëruar ndaj tij, e ka
mallkuar dhe ika përgaditur dënim të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
94. O ju që besuat, kur marshoni në rrugën e All-llahut (për në luftë), të jeni
të matur (të mos nguteni), e mos i thoni atij që ju shpreh selamin (besimin):
“Nuk je besimtarë!”, duke kërkuar me të mjet (mall0 të kësaj bote, pse te
All-llahu janë begatitë e mëdha. Ashtu (jo besimtarë) ishit edhe ju më parë, e
All-llahu ju dhuroi (besimin), pra sqaroni mirë! All-llahu e di në hollësi çka
veproni.&nbsp;&nbsp; <br>
95. Nuk janë të barabartë prej besimtarëve ata që ndejtën (nuk luftuan) dhe ata
që me pasurnë dhe me jetën e tyre luftuan në rrugën e All-llahut, me përjashtim
të atyre që ishin të penguar pa vullnetin e vet. Ata që luftuan me pasurinë dhe
jetën e tyre,All-llahu igradoi në një shkallë më të lartë mbi ata që ndejtën (me
arsye). Por të gjithëve All-llahu u premtoi shpërblim, ndërsa ata që ndejtën (pa
arsye) All-llahu gradoi luftëtarët me një shpërblim të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
96. Vende të larta me falje gabimesh e mëshirë nga Ai. All-llahu është që falë
shumë dhe mëshiron.&nbsp;&nbsp; <br>
97. Engjëjt që ua morën shpirtine atyre që ishin mizorë të vetëvetës ju thanë:
“Në çka ushit ju? - Ata thanë: “Ne ishim të paftë në atë tokë!” (engjujt ju
thanë: “A nuk ishtë e gjërë toka e All-llahut e të migroni në të?” (e të
praktikonit lirisht fenë e Zotit). Vendi ityre është Xhehennemi dhesa vend i keq
është ai!&nbsp; <br>
98. Përveç atyre që ishin të paaftë nga burrat, grat e fëmijët që nuk kishin
mundësi të gjenin, as mënyrë, as rrugë (për shpërngulje).&nbsp;&nbsp; <br>
99. Atyre do t’ua falë All-llahu. All-llahu është që shlyen e falë shumë (gabime).&nbsp;&nbsp;
<br>
100. Kush shpërngulet për hirë të (të fesë) All-llahut, ai gjen mundësi të madhe
dh begati në tokë. E kush del prej shtëpisë si migrues te All-llahu dhe i
dërguari i Tij, dhe e zë vdekja (në rrugë), te All-llahu është mëshirues, mbulon
të metat.&nbsp;&nbsp; <br>
101. Kur tëjeni nëudhëtim e sipër, nuk është mëkat për ju të shkurtoni namazin,
nëse frigoheni se jobesimtarët dot’ju sjellin ndonjë të keqe. Jobesmtarët janë
Marrë nga "https://sq.wikibooks.org/wiki/Suretu_En_Nisaë"