Suretu Ali Imran: Dallime mes rishikimesh

Content deleted Content added
Puntori (diskuto | kontribute)
No edit summary
Puntori (diskuto | kontribute)
No edit summary
Rreshti 1:
__NOTOC__
 
{|border="1" aligntalign="center" width="760" cellpadding="1" cellspacing="0" style="background: #f9f9f9; border: 1px #aaa solid; border-collapse: collapse; font-size:90%"
|-
!colspan=6|[[Kur'ani|INDEKSI KUR'ANORË]] ||colspan=24|
Rreshti 23:
 
<p>'''Me emrin e All-llahut, Mëshiruesit, Mëshirëbërësit!&nbsp;''' </p>
====1.====
<p align="justify">1. Elif, Lamë, Mimë.&nbsp;&nbsp; <br>
Elif, Lamë, Mimë.
2. All-llahu është Një, e nuk ka të adhuruar (Zot) pos tij, është i përjetshëm
====2.====
mbikëqyrës.&nbsp;&nbsp; <br>
All-llahu është Një, e nuk ka të adhuruar (Zot) pos tij, është i përjetshëm mbikëqyrës.
3. Ai ta zbret ty (Muhammed) librin me argument që të është vërtetues i librave
====3.====
të mëparshme. Ai e zbriti më parë Tevratin dhe Inxhilin.&nbsp;&nbsp; <br>
Ai ta zbret ty (Muhammed) librin me argument që të është vërtetues i librave të mëparshme. Ai e zbriti më parë Tevratin dhe Inxhilin.
4. Udhërrfim për njerëz, e zbriti edhe Furkanin (dalluesin e së vertetës nga
====4.====
gënjeshtra). S`ka dyshim për se ata që mohojnë argumentet e All-llahut i pret
Udhërrfim për njerëz, e zbriti edhe Furkanin (dalluesin e së vertetës nga gënjeshtra). S`ka dyshim për se ata që mohojnë argumentet e All-llahut i pret ndëshkimi i rreptë. All-llahu është ngadhënjyes, shpagimtar.&nbsp;&nbsp; <br>
====5.====
5. S`ka dyshim se All-llahu nuk mund t`i fshihet asgjë në tokë e as në qiell.&nbsp;&nbsp;
S`ka dyshim se All-llahu nuk mund t`i fshihet asgjë në tokë e as në qiell.
<br>
====6.====
6. Ai është që ju krijon (formon) juve në mitra ashtu si të dojë. S`ka Zot pos
Ai është që ju krijon (formon) juve në mitra ashtu si të dojë. S`ka Zot pos Tij, e që është fuqiplotë i urti.&nbsp;&nbsp; <br>
====7.====
7. Ai është që ta zbriti ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e
Ai është që ta zbriti ty e që në të ka ajete të qarta dhe ato janë bazë e librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtsisht të qarta (muteshabih). E ata, që në zemrat etyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Po, pos All-llahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët e pajisur me dituri thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë nga Zoti ynë! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes.
librit, e ka të tjerë që nuk janë krejtsisht të qarta (muteshabih). E ata, që në
====8.====
zemrat etyre kanë anim kah e shtrembëta, ata gjurmojnë atë që nuk është krejt
“Zoti ynë, mos na i lako zemrat tona pasi na i drejtove, na dhuro mëshirën Tënde, pse vetëm Ti je dhuruesi i madh”.
qartë për të shkaktuar huti, e kinse kërkojnë komentin e tyre. Po, pos
====9.====
All-llahut askush nuk e di domethënien e tyre të saktë. Dijetarët e pajisur me
“Zoti ynë Ti je ai që në një ditë do t`i tubosh njerëzit, ditë që përtë cilin nuk ka dyshim. All-llahu nuk shkel premtimin e vet.
dituri thonë: “Ne u kemi besuar atij (atyre që janë të paqarta), të gjitha janë
====10.====
nga Zoti ynë! Por këtë e kuptojnë vetëm ata që janë të zotët e mendjes.&nbsp;&nbsp; <br>
Është e vertetë se atyre që nuk besuan nuk do t`u vlejë asgjë para All-llahut, as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata vetë janë lëndë e zjarrit.
8. “Zoti ynë, mos na i lako zemrat tona pasi na i drejtove, na dhuro mëshirën
====11.====
Tënde, pse vetëm Ti je dhuruesi i madh”.&nbsp;&nbsp; <br>
Si gjendja e pasardhësve të faraonit dhe e atyre që ishin para tyre, që përgënjeshtruan argumentet tona, e All-llahu i shkatërroi me fajet e tyre, All-llahu ndëshkon shumë ashpër.
9. “Zoti ynë Ti je ai që në një ditë do t`i tubosh njerëzit, ditë që përtë cilin
====12.====
nuk ka dyshim. All-llahu nuk shkel premtimin e vet.&nbsp;&nbsp; <br>
Thaju atyre që nuk besuan: “Do të jeni të mposhtur (ne këtë jetë) dhe do të hidheni në Xhennenem. Sa i shëmtuar është ai djep (shtrat).
10. Është e vertetë se atyre që nuk besuan nuk do t`u vlejë asgjë para
====13.====
All-llahut, as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata vetë janë lëndë e zjarrit.&nbsp;&nbsp; <br>
Ju (jehudi) patët një përvojë të madhe në ato dy grupet që u konfrontuat ndërmjet vete, njëri grup luftonte në rrugën e All-llahut e tjetri ishte pabesimtar, dhe me shikimin e syve të tyre i shihnin se ishin dy herë më shumë se besimtarët. Po, All-llahu me ndihmën e vet përforcon atë që do. Vërtetë, në këtë është një përvojë e madhe për ata që kanë mendje të kthjelltë.
11. Si gjendja e pasardhësve të faraonit dhe e atyre që ishin para tyre, që
====14.====
përgënjeshtruan argumentet tona, e All-llahu i shkatërroi me fajet e tyre,
U është zbukuruar njerëzve dashuria ndaj të këndjeve prej grave, djemve, pasurisë së grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj bote, po te All-llahu është e ardhmja më e mirë.
All-llahu ndëshkon shumë ashpër.&nbsp;&nbsp; <br>
====15.====
12. Thaju atyre që nuk besuan: “Do të jeni të mposhtur (ne këtë jetë) dhe do të
Thuaj: “A t’ju lajmëroj për diç shumë më të mirë se ato? Për ata që frikësohen , ata kanë te Zoti i tyre Xhennete nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe aty do të jenë përgjithmonë, kanë bashkëshorte të pastra , dhe kënaqësi nga All-llahu. All-llahu është Basir (Ai që sheh çdogjë) për robërit.
hidheni në Xhennenem. Sa i shëmtuar është ai djep (shtrat).&nbsp;&nbsp; <br>
====16.====
13. Ju (jehudi) patët një përvojë të madhe në ato dy grupet që u konfrontuat
Të cilët thonë: “Zoti ynë, ne vërtet besuam, na i falë mëkatet tona dhe na ruaj prej ndëshkimit të zjarrit!”
ndërmjet vete, njëri grup luftonte në rrugën e All-llahut e tjetri ishte
====17.====
pabesimtar, dhe me shikimin e syve të tyre i shihnin se ishin dy herë më shumë
Durimtarët, të drejtit, të devotshmit, dorëdhënit, faljekërkuesit në as’har (syfyr).
se besimtarët. Po, All-llahu me ndihmën e vet përforcon atë që do. Vërtetë, në
====18.====
këtë është një përvojë e madhe për ata që kanë mendje të kthjelltë.&nbsp;&nbsp; <br>
All-llahu vërtetoi se nuk ka zot tjetër përveç Tij, e dhe engjëjt e ata që kanë dijeni, se Ai është Zbatues i drejtësisë. Nuk ka zot përveç Tij, Fuqiplotit, të Urtit.
14. U është zbukuruar njerëzve dashuria ndaj të këndjeve prej grave, djemve,
====19.====
pasurisë së grumbulluar nga ari e argjendi, ndaj kuajve të stolisur, bagëtisë e
Pa dyshim feja te All-llahu është Islami. U kundërshtuan ata që u është dhënë libri, pasi që u erdhi e vërteta, nga zilia mes vete. E kush mohon argumentet e All-llahut, (le ta dijë se) All-llahu (ia) llogaritë shpejtë.
bujqësisë. Këto janë kënaqësi të kësaj bote, po te All-llahu është e ardhmja më
====20.====
e mirë.&nbsp;&nbsp; <br>
E, nëse të polemizojnë, thuaj: “Ia kam nënshtruar fytyrën (qenien) All-llahut, e edhe ithtarët e mij!” E thuaju edhe atyre që u është dhënë libri dhe analfabetëve: “A u nënshtruat?” Nëse janë nënshtruar, atëherë janë përudhur e nëse refuzojnë, vërtet ti ke (për obligim vetëm) kumunikimin; All-llahu është Basir (Ai që sheh) për robërit.
15. Thuaj: “A t’ju lajmëroj për diç shumë më të mirë se ato? Për ata që
====21.====
frikësohen , ata kanë te Zoti i tyre Xhennete nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe
Ata që mohojnë argumentet e All-llahut, mbysin pejgamberët pa farë të drejte, mbysin njerëz që këshillujnë për të drejtën, ti ata lajmëroi për një ndëshkim të dhembëshëm e pikëllues.
aty do të jenë përgjithmonë, kanë bashkëshorte të pastra , dhe kënaqësi nga
====22.====
All-llahu. All-llahu është Basir (Ai që sheh çdogjë) për robërit.&nbsp;&nbsp; <br>
Ata veprat e tyre i asgjësuan në këtë botë dhe në botën tjetër, ata nuk kanë ndonjë mbrojtës.
16. Të cilët thonë: “Zoti ynë, ne vërtet besuam, na i falë mëkatet tona dhe na
====23.====
ruaj prej ndëshkimit të zjarrit!”&nbsp; <br>
A nuk i sheh ti ata, të cilëve u është dhënë mjaft nga libri, kur të thirrën që ndërmjet tyre të gjykojë libri i All-llahut, se si një grup prej tyre prapësohej. Ata janë refuzues.
17. Durimtarët, të drejtit, të devotshmit, dorëdhënit, faljekërkuesit në as’har&nbsp;
====24.====
(syfyr).&nbsp;&nbsp; <br>
E atë (e bënin) ngase ata thonin: “Neve nuk do të na djegë zjarri vetëm për pak ditë të numëruara, e ajo që shpifën për fenë e tyre, i mashtroi keq.
18. All-llahu vërtetoi se nuk ka zot tjetër përveç Tij, e dhe engjëjt e ata që
====25.====
kanë dijeni, se Ai është Zbatues i drejtësisë. Nuk ka zot përveç Tij, Fuqiplotit,
E, si do të jetë gjendja e tyre kur Ne do t’i tubojmë ata një ditë, për të cilën nuk ka dyshim dhe çdo njeriu do t’i ofrohet ajo që e ka e fituar, duke mos iu bërë atyre kurrnjë e padrejtë.
të Urtit.&nbsp;&nbsp; <br>
====26.====
19. Pa dyshim feja te All-llahu është Islami. U kundërshtuan ata që u është
Thuaj: “O All-llah, Sundues i çdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij që do, Ti ia heq prej dore pushtetin atij që do dhe e përul atë që do, e lartson atë që do. çdo e mirë është në dorën Tënde , vërtet, Ti ke mundësi për çdo gjë!”
dhënë libri, pasi që u erdhi e vërteta, nga zilia mes vete. E kush mohon
====27.====
argumentet e All-llahut, (le ta dijë se) All-llahu (ia) llogaritë shpejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
Ti e fute natën në ditë dhe Ti e fute ditën në natë, Ti nxjerr nga i vdekuri të gjallin dhe nga i gjalli të vdekurin dhe Ti e begaton pa masë atë që do!
20. E, nëse të polemizojnë, thuaj: “Ia kam nënshtruar fytyrën (qenien)
====28.====
All-llahut, e edhe ithtarët e mij!” E thuaju edhe atyre që u është dhënë libri
Besimtarët të mos i miësojnë mosbesimtarët, e t’i lënë manash besimtarët. E kush bën atë, ai nga feja e All-llahut nuk ka asgjë, përveq për qëllim ruajtja prej të keqës së tyre. All-llahu ju tërheq vërejtjen prej (dënimit të) Tij&nbsp; pse vetëm te All-llahu është e ardhmja.
dhe analfabetëve: “A u nënshtruat?” Nëse janë nënshtruar, atëherë janë përudhur
====29.====
e nëse refuzojnë, vërtet ti ke (për obligim vetëm) kumunikimin; All-llahu është
Thuaj: “Edhe nëse e fshefin atë që keni në zemrat tuaja ose, e publikoni, All-llahu e di gjithçka ka në qiej e ç’ka në tokë; All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send.
Basir (Ai që sheh) për robërit.&nbsp;&nbsp; <br>
====30.====
21. Ata që mohojnë argumentet e All-llahut, mbysin pejgamberët pa farë të drejte,
Ditën kur çdo njeri e gjen pran vete atë që veproi mirë ose keq, e për atë të keqe që bëri, do të dëshiroj që në mes tij dhe në mes asaj të jetë një distancë shumë më e madhe (e mos ta shohë). All-llahu u jep të frikësohen prej dënimit Tij, megjithqë All-llahu është i mëshirshëm ndaj robëve.
mbysin njerëz që këshillujnë për të drejtën, ti ata lajmëroi për një ndëshkim të
====31.====
dhembëshëm e pikëllues.&nbsp;&nbsp; <br>
Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja, se All-llahu është që fal shumë, mëshiron shumë.
22. Ata veprat e tyre i asgjësuan në këtë botë dhe në botën tjetër, ata nuk kanë
====32.====
ndonjë mbrojtës.&nbsp;&nbsp; <br>
Thuaj: “Binduni All-llahut dhe të dërguarit, e ata refuzojnë, atëherë All-llahu nuk i do pabesimtarët!”
23. A nuk i sheh ti ata, të cilëve u është dhënë mjaft nga libri, kur të thirrën
====33.====
që ndërmjet tyre të gjykojë libri i All-llahut, se si një grup prej tyre
All-llahu e zgjodhi (pejgamber) Ademin, Nuhun, familjen Ibrahimit, familjen e Imranit mbi popujt tjerë (të asaj kohe).
prapësohej. Ata janë refuzues.&nbsp;&nbsp; <br>
====34.====
24. E atë (e bënin) ngase ata thonin: “Neve nuk do të na djegë zjarri vetëm për
Që janë pasardhës njëri prej tjetrit. All-llahu dëgjon gjithçka dhe i di të gjitha.
pak ditë të numëruara, e ajo që shpifën për fenë e tyre, i mashtroi keq.&nbsp;&nbsp; <br>
====35.====
25. E, si do të jetë gjendja e tyre kur Ne do t’i tubojmë ata një ditë, për të
(Përkujtohu) Kur gruaja e Imranit pat thënë: “Zoti im, Unë këtë që është në barkun tim, vendosa ta kushtoj thjesht vetëm për shërbimin Tënd, pra pranoje këtë prej meje, vertetë Ti je Ai që dëgjon e di!”
cilën nuk ka dyshim dhe çdo njeriu do t’i ofrohet ajo që e ka e fituar, duke mos
====36.====
iu bërë atyre kurrnjë e padrejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
E kur ajo e lindi tha: “Zoti im, unë e linda femër!” Po All-llahu e di më së miri atë që ajo e lindi. E mashkulli nuk si femra. ”Dhe unë e emërtova atë Merjeme , e atë dhe pasardhësit e saj po t’i lë Ty në mbrojtje prej djallit të mallkuar.
26. Thuaj: “O All-llah, Sundues i çdo sendi, Ti ia jep pushtetin atij që do, Ti
====37.====
ia heq prej dore pushtetin atij që do dhe e përul atë që do, e lartson atë që
Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si është më mirë, e rriti me një edukatë të mirë e të plotë dhe e vuri nën kujdesin e Zekirjas. Sa herë që hynte Zekirjaja në mihrabin&nbsp; e saj gjente te ajo ushqimin e thonte: “Ai është nga All-llahu, se All-llahu atë që do pa masë e furnizon!”
do. çdo e mirë është në dorën Tënde , vërtet, Ti ke mundësi për çdo gjë!”&nbsp; <br>
====38.====
27. Ti e fute natën në ditë dhe Ti e fute ditën në natë, Ti nxjerr nga i vdekuri
Aty në atë moment Zekirjaja e lut Zotin e tij e thotë: “Zoti im, falma edhe mua nga ana juaj një ppasardhës (fëmijë) të mirë,vërtet, Ti je dëgjues i lutjes”!
të gjallin dhe nga i gjalli të vdekurin dhe Ti e begaton pa masë atë që do!&nbsp;&nbsp;
====39.====
<br>
E duke u falulr ai në faltore engjëjt e thërrasin: “All-llahu të përgëzon ty me Jahjanë, që do të vërtetojë fjalën (Isain) e ardhur nga All-llahu, e që do të jetë prijës i matur dhe pejgamber nga të dalluarit!”
28. Besimtarët të mos i miësojnë mosbesimtarët, e t’i lënë manash besimtarët. E
====40.====
kush bën atë, ai nga feja e All-llahut nuk ka asgjë, përveq për qëllim ruajtja
Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im,si mund të kem unë djalë kur mua më ka arritu pleqëria dhe shoqja ime beronjë (sterile)?” Tha (All-llahu): “Kështu,All-llahu punon çka të dojë!”
prej të keqës së tyre. All-llahu ju tërheq vërejtjen prej (dënimit të) Tij&nbsp; pse
====41.====
vetëm te All-llahu është e ardhmja.&nbsp; <br>
Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im më jepë mua një shenjë!” Shenja e jote - tha Ai - është që tri ditë nuk do të mund t’u flasësh njerzve, pos me gjeste (mimikë),e ti përmende shumë Zotin tënd dhe madhëroje mbrëmje e mëngjes!”
29. Thuaj: “Edhe nëse e fshefin atë që keni në zemrat tuaja ose, e publikoni,
====42.====
All-llahu e di gjithçka ka në qiej e ç’ka në tokë; All-llahu është i
Përkujto kur engjujt i thanë:”Oj Mejreme, All-llahu të dalloi ty (me besim e karakter), dhe të lartësoi mbi gratë e botës.
plotëfuqishëm për çdo send.&nbsp;&nbsp; <br>
====43.====
30. Ditën kur çdo njeri e gjen pran vete atë që veproi mirë ose keq, e për atë
Oj Mejreme, vazhdoje adhurimin ndaj Zotit tënd, bën sexhde dhe falu për Zotin bashkë me ata që falen!
të keqe që bëri, do të dëshiroj që në mes tij dhe në mes asaj të jetë një
====44.====
distancë shumë më e madhe (e mos ta shohë). All-llahu u jep të frikësohen prej
Këto janë nga lajmet e fshehta (të hershme) që po t’i shpallim ty. Ti nuk ishe ndër ta kur i hidhnin shortet se kush prej tyre do të bëhej kujdestar i Mejremes, nuk ishe pranë tyre as kur ata ziheshin mes vete.
dënimit Tij, megjithqë All-llahu është i mëshirshëm ndaj robëve.&nbsp;&nbsp; <br>
====45.====
31. Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju
Përkujto kur engjujt i thanë: “Oj Mejreme, All-llahu të përgëzon me fjalën e vet (me lindjen e një fëmije si rezultat i fjalës së Zotit).
dojë, t’ju falë mëkatet tuaja, se All-llahu është që fal shumë, mëshiron shumë.&nbsp;&nbsp;
====46.====
<br>
E që duke qenë në djep (foshnje) u flet njerëzve,&nbsp; e edhe si i rritur e që është nga të përsosurit.
32. Thuaj: “Binduni All-llahut dhe të dërguarit, e ata refuzojnë, atëherë
====47.====
All-llahu nuk i do pabesimtarët!”&nbsp;&nbsp; <br>
Ajo tha: “Zoti im, si mund të kemë unë djalë e mua s’më ka prekur njeriu (nuk jam e martuar)? Ai (All-llahu) tha: “Ja, kështu, All-llahu krijon çka të dojë. Kur Ai vendos për një çështe, vetëm i thotë: Bëhu! Ajo menjëherë bëhet.
33. All-llahu e zgjodhi (pejgamber) Ademin, Nuhun, familjen Ibrahimit, familjen
====48.====
e Imranit mbi popujt tjerë (të asaj kohe).&nbsp; <br>
Ai (All-llahu) ia mëson atij librin (besimin), urtësinë, Tevratin dhe Inxhilin.
34. Që janë pasardhës njëri prej tjetrit. All-llahu dëgjon gjithçka dhe i di të
====49.====
gjitha.&nbsp;&nbsp; <br>
Dhe, të dërguar te bijtë e Israilit: unë kam ardhur nga Zoti juaj me argument, unë nga balta ju bëj diç si shpendi, i fryej atij dhe ai me lejen e All-llahut bëhet shpend, unë i sheroj të verbërit, të sëmurit ne lëkurë, dhe unë me lejen e All-llahut ngjalli të vdekurit: unë ju tregoj për atë që e hani dhe për atë që e depononi në shtëpiat tuaja. Vertetë, kjo është fakt për ju nëse jeni besimtarë.
35. (Përkujtohu) Kur gruaja e Imranit pat thënë: “Zoti im, Unë këtë që është në
====50.====
barkun tim, vendosa ta kushtoj thjesht vetëm për shërbimin Tënd, pra pranoje
Dhe (kam ardhur) që t’ju vërtetoj Tevratin që e keni para duarsh, t’ju lejoj disa që u ishin ndaluar juve, kam ardhur me argument nga Zoti juaj, pra kinie frikë All-llahun dhe më dëgjoni mua.
këtë prej meje, vertetë Ti je Ai që dëgjon e di!”&nbsp; <br>
====51.====
36. E kur ajo e lindi tha: “Zoti im, unë e linda femër!” Po All-llahu e di më së
All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj. Adhuronie Atë; kjo është më rrugë e drejtë!
miri atë që ajo e lindi. E mashkulli nuk si femra. ”Dhe unë e emërtova atë
====52.====
Merjeme , e atë dhe pasardhësit e saj po t’i lë Ty në mbrojtje prej djallit të
E kur e kuptoi Isai vendosmërinë e tyre në mosbesim (dhe qëllmin që ta mbysin), tha: ‘Kush janë ndihmëtarët e mij për në rrugë të All-llahut?’ Havarijunët thanë: ‘Ne jemi ndihmëtarë të fesë së All-llahut, nei besuam All-llahut, e ti dëshmo për ne se jemi muslimanë (të bindur, të dorëzuar)!
mallkuar.&nbsp;&nbsp; <br>
====53.====
37. Zoti i saj e pranoi premtimin e saj si është më mirë, e rriti me një edukatë
Zoti ynë, ne e besuam atë që e zbrite (shpalljen), e pasuam të dërguarin (Isain), pra shënona bashkë me ata që dëshmojnë (besimin e drejtë)!’
të mirë e të plotë dhe e vuri nën kujdesin e Zekirjas. Sa herë që hynte
====54.====
Zekirjaja në mihrabin&nbsp; e saj gjente te ajo ushqimin e thonte: “Ai është nga
E, ata (jehudië) i kurdisën një dredhi (mbytjen e Isait), All-llahu iu kundëvu dredhisë së tyre, All-llahu është asgjësuesi më i fuqishëm kundër atyre që bëjnë dredhi.
All-llahu, se All-llahu atë që do pa masë e furnizon!”&nbsp; <br>
====55.====
38. Aty në atë moment Zekirjaja e lut Zotin e tij e thotë: “Zoti im, falma edhe
(Përkujto, o i dërguar) Kur All-llahu tha: ‘O Isa, Unë po të marr ty, po të ngris te Unë, po të shpëtoj prej sherrit të atyre që nuk besuan. E ata që të besuan ty, do t’i ngrisë lart mbi ata që nuk besuan deri në ditën e kijametit , pastaj vetëm te Unë është kthimi juaj, Unë gjykuj mes jush për atëqë kudështoheshit.
mua nga ana juaj një ppasardhës (fëmijë) të mirë,vërtet, Ti je dëgjues i lutjes”!&nbsp;&nbsp;
====56.====
<br>
Për sa u përket atyre që nuk besuan, Unë do t’i ndëshkoj me një ndëshkim të ashpër në këtë botë dhe në botën tjetër,dhe ata nuk do të kenë ndihmëtarë.
39. E duke u falulr ai në faltore engjëjt e thërrasin: “All-llahu të përgëzon ty
====57.====
me Jahjanë, që do të vërtetojë fjalën (Isain) e ardhur nga All-llahu, e që do të
E për sa u përket atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, atyre u japë shpërblim të plotë. All-llahu nuk i do të padrejtit.
jetë prijës i matur dhe pejgamber nga të dalluarit!”&nbsp; <br>
====58.====
40. Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im,si mund të kem unë djalë kur mua më ka arritu
Këto që po t’i lexojmë ty (o i dërguar) janë nga ajetet, janë nga Kur’ani i pa të meta (i rrezistueshëm).
pleqëria dhe shoqja ime beronjë (sterile)?” Tha (All-llahu): “Kështu,All-llahu
====59.====
punon çka të dojë!”&nbsp; <br>
Vërtet, qështja e Isait (të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse qështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha “Bëhu!” ai u bë.
41. Ai (Zekirjaja) tha: “Zoti im më jepë mua një shenjë!” Shenja e jote - tha Ai
====60.====
- është që tri ditë nuk do të mund t’u flasësh njerzve, pos me gjeste (mimikë),e
E vërtetëështë (kjo) nga Zoti yt, e ti kurrsesi mos u bën nga ata që dyshojnë.
ti përmende shumë Zotin tënd dhe madhëroje mbrëmje e mëngjes!”&nbsp;&nbsp; <br>
====61.====
42. Përkujto kur engjujt i thanë:”Oj Mejreme, All-llahu të dalloi ty (me besim e
E kush të kundërshton ty në qështjen e tij (Isait) pasi të është bërë e ditur e vërteta, ti thuaj: ‘Ejani i thërrasim bijtë e tanë dhe bijtë tuaj, gratë tona dhe gratë tuaja, vetë ne dhe vet ju, mandej sinqerisht të lutemi për mallkim, dhe mallkimi nga ana e All-llahut ta hedhim kundër gënjeshtarëve.
karakter), dhe të lartësoi mbi gratë e botës.&nbsp;&nbsp; <br>
====62.====
43. Oj Mejreme, vazhdoje adhurimin ndaj Zotit tënd, bën sexhde dhe falu për
S’ka dyshim, ky është lajm i vërtetë. Nuk ka asnjë të adhuruar tjetër pos All-llahut. All-llahu është Ai, i plotëfuqishmi, i vetëdijshmi.
Zotin bashkë me ata që falen!&nbsp;&nbsp; <br>
====63.====
44. Këto janë nga lajmet e fshehta (të hershme) që po t’i shpallim ty. Ti nuk
E nëse ata refuzojnë (besimin e drejtë), ata janë ngatërrestarë, për të cilët All-llahu e di shumë mirë.
ishe ndër ta kur i hidhnin shortet se kush prej tyre do të bëhej kujdestar i
====64.====
Mejremes, nuk ishe pranë tyre as kur ata ziheshin mes vete.&nbsp;&nbsp; <br>
Thuaju (o i dërguar): “‘O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të bashkohemi) te një fjalë që është e njejtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: të mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos konsiderojmë njëri - tjetrin zotër pos All-llahut!” E në qoftë se ata refuzojnë, ju thoni: “Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)!”
45. Përkujto kur engjujt i thanë: “Oj Mejreme, All-llahu të përgëzon me fjalën e
====65.====
vet (me lindjen e një fëmije si rezultat i fjalës së Zotit).&nbsp;&nbsp; <br>
(madje thuaju): “O ithtarë të librit,pse po polemizoni me ne rreth Ibrahimit? E, nuk ja në shpallur as Tevrati as Inxhilli, vetëm se pas tij?! A nuk e kuptoni (gënjeshtrën tuaj)?”
46. E që duke qenë në djep (foshnje) u flet njerëzve,&nbsp; e edhe si i rritur e që
====66.====
është nga të përsosurit.&nbsp; <br>
Ja ju jeni ata që polemizuat edhe për atë që e dinit (për Isain) e përse polemizoni për atë që s’keni kurrfarë dije (ppër Ibrahimin)? All-llahu e din të vërtetën e ju nuk e dini.
47. Ajo tha: “Zoti im, si mund të kemë unë djalë e mua s’më ka prekur njeriu (nuk
====67.====
jam e martuar)? Ai (All-llahu) tha: “Ja, kështu, All-llahu krijon çka të dojë.
Ibrahimi nuk ka qenë as jehudi as i krishterë, por ai ishte larg besimeve të kota, ishte musliman dhe nuk ishte prej idhujtarëve.
Kur Ai vendos për një çështe, vetëm i thotë: Bëhu! Ajo menjëherë bëhet.&nbsp;&nbsp; <br>
====68.====
48. Ai (All-llahu) ia mëson atij librin (besimin), urtësinë, Tevratin dhe
Njerëzit më me meritë për t’u thirrur në Ibrahimin, ishin ata që e ndoqën atë (besimin e tij) dhe ky Pejgamber me ata që besuan (ymeti i këtij). All-llahu është mbrojtës i besimtarëve.
Inxhilin.&nbsp;&nbsp; <br>
====69.====
49. Dhe, të dërguar te bijtë e Israilit: unë kam ardhur nga Zoti juaj me
Një grup nga uthtarët e librit kishin dëshirë t’u shpiejnënë rrugë të gabuar por ata nuk mashtrojnëtjetërpos vetes së tyre, dhe nuk e vërejnë.
argument, unë nga balta ju bëj diç si shpendi, i fryej atij dhe ai me lejen e
====70.====
All-llahut bëhet shpend, unë i sheroj të verbërit, të sëmurit ne lëkurë, dhe unë
O ithtarë të librit, përse nuk i besoni ajetet (Kur’anin) e All-llahut, e duke e ditur të vertetën?
me lejen e All-llahut ngjalli të vdekurit: unë ju tregoj për atë që e hani dhe
====71.====
për atë që e depononi në shtëpiat tuaja. Vertetë, kjo është fakt për ju nëse
O ithtarët e librit, përse, duke qenë se ju e dini të vertetëne ngatërroni me gënjeshtën dhe fshihni realitetin?
jeni besimtarë.&nbsp;&nbsp; <br>
====72.====
50. Dhe (kam ardhur) që t’ju vërtetoj Tevratin që e keni para duarsh, t’ju lejoj
Një grup nga ithtarët e librit thanë (të vetëve): “Besoni para dite në atë që u është shpallur atyre që besuan (muslimanëve), e pasdite mos e besoni, e ndoshta edhe ata (muslimanët), do të zbrapsen (nga besimi i tyre).
disa që u ishin ndaluar juve, kam ardhur me argument nga Zoti juaj, pra kinie
====73.====
frikë All-llahun dhe më dëgjoni mua.&nbsp;&nbsp; <br>
Dhe (u thonin):Mos i besoni askujt përveç atij që ështënë fenë tuaj!”Thuaj (o i dërguar):”I vetmi udhëzim është udhëzimi nga All-llahu!” (u thoni të vetëve mos besoni nga droja) Se po i jepet ndokujt (pejgamberllëku) sikurse u është dhënëjuve dhe (nga droja) se t’ju paraqesin fakte (muslimanët) para Zotit tuaj (ditën e gjykimit). Thuaju: “E tërë e mira është në duar të All-llahut,Ai ia jep atë kujt të dojë; All-llahu është dhurues i gjërë, i gjithdijshëm”
51. All-llahu është Zoti im dhe Zoti juaj. Adhuronie Atë; kjo është më rrugë e
====74.====
drejtë!&nbsp;&nbsp; <br>
Ai veçon me mëshirën e vet (me pejgamerllëk) kë të dojë. All-llahu është Zot i mirësisë së madhe.
52. E kur e kuptoi Isai vendosmërinë e tyre në mosbesim (dhe qëllmin që ta
====75.====
mbysin), tha: ‘Kush janë ndihmëtarët e mij për në rrugë të All-llahut?’
Ndër ithtarë të librit ka, që po ia besove një sasi të madhe (ari), ai ta kthen ty atë, por ka të atillë që po ia besove një dinarë, ai nuk takthen ty atë, përveç nëse gjithnjë irri gati (ia kërkon pajada). Këtë (e bëjnë)për arsye se ata thonin:”Ne nuk kemi kurrfarë përgjegjësie ndaj (pasurisë që u marrim) të të paditurëve (arabëve analfabetë). Pra duke e ditur të vertetën, ata bëjnë gënjeshtër ndaj All-llahut.
Havarijunët thanë: ‘Ne jemi ndihmëtarë të fesë së All-llahut, nei besuam
====76.====
All-llahut, e ti dëshmo për ne se jemi muslimanë (të bindur, të dorëzuar)!&nbsp;&nbsp; <br>
Jo,(nuk është ashtu si thonë ata)po kush e përmbush emanetin e vet (është besnik) dhe ruhet nga mëkatet, s’ka dyshim,All-llahu i do ata që ruhen.
53. Zoti ynë, ne e besuam atë që e zbrite (shpalljen), e pasuam të dërguarin (Isain),
====77.====
pra shënona bashkë me ata që dëshmojnë (besimin e drejtë)!’&nbsp;&nbsp; <br>
Ata që për një vlerë të paktë e shesin besën e dhënë All-llahut, ndryshojnë edhe zotimet e tyrue, të tillët nuk kanë pjesë (mëshirë) në botën tjetër, dhe në ditën e kijametit All-llahu nuk u flet atyre,nuk i shikon ata dhe i pastron (prej barrës së gabimeve), ata kanë një dënim të dhembshëm.
54. E, ata (jehudië) i kurdisën një dredhi (mbytjen e Isait), All-llahu iu
====78.====
kundëvu dredhisë së tyre, All-llahu është asgjësuesi më i fuqishëm kundër atyre
Në të vertetë, një grup prej tyre janë ata që pëhtjellojnë gjuhët e tyre kur lexojnë librin (për të deformuar kuptimin) ashtuqë ju të mendoni se ajo (shprehje) është nga libri, po ajo nuk është nga (i vertetë), adje thonë:Kjo është nga All-llahu!”Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për All-llahun.
që bëjnë dredhi.&nbsp;&nbsp; <br>
====79.====
55. (Përkujto, o i dërguar) Kur All-llahu tha: ‘O Isa, Unë po të marr ty, po të
S’është e drejtë as nuk i takoiasnjë njeriu që t’i ketë dhënë All-llahu librin, urtësinë dhe pejgamberllëkun,e pastaj ai t’u thotë njerëzve:”Bëhuni rob të mij (adhuromëni mua) e jo të All-llahut!” por (ju thotë):”Bëhumi dijetarë të mësimeve të Zotit, ngase e keni mësuar njerëzve livrin dhe e keni studiuar atë.
ngris te Unë, po të shpëtoj prej sherrit të atyre që nuk besuan. E ata që të
====80.====
besuan ty, do t’i ngrisë lart mbi ata që nuk besuan deri në ditën e kijametit ,
Dhe as që ju urdhëron ai (pejgamberi) që të adhuroni engjëjt , as pejgamberët për zota. Vallë, a ju urdhëoi ai juve mosbesimin pasiqë ju jeni muslimanë?
pastaj vetëm te Unë është kthimi juaj, Unë gjykuj mes jush për atëqë
====81.====
kudështoheshit.&nbsp;&nbsp; <br>
Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve: nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, e që verteton atë që ju keni pranë veti. Tha (All-llahu):”A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim? “Ata thanë:”Ne e pranuam!”Tha (All-llahu):”Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju!”
56. Për sa u përket atyre që nuk besuan, Unë do t’i ndëshkoj me një ndëshkim të
====82.====
ashpër në këtë botë dhe në botën tjetër,dhe ata nuk do të kenë ndihmëtarë.&nbsp;&nbsp; <br>
E kush shkel këtë (zotim) pas kësaj, ata janë jashtë respektit ndaj All-llahut.
57. E për sa u përket atyre që besuan dhe bënë vepra të mira, atyre u japë
====83.====
shpërblim të plotë. All-llahu nuk i do të padrejtit.&nbsp;&nbsp; <br>
A mos kërkojnë ata (ithtarët e librit) fe, pos fesë së shpallur nga All-llahu? E Atij i është dorëzuar gjithë ç’ka në qiej e në tokë, me dashje dhe te Ai kthehen.
58. Këto që po t’i lexojmë ty (o i dërguar) janë nga ajetet, janë nga Kur’ani i
====84.====
pa të meta (i rrezistueshëm).&nbsp;&nbsp; <br>
Thuaj: “Ne i kemi besuar All-llahut, edhe asaj që na zbrit neve, edhe asaj që i është zbritur Ibrahimit, Ismailit, Is-hakut, Jakubit dhe pasardhësve. Edhe asaj që i është dhënë Musait dhe Isait,edhe asaj që i është zbritur të gjithë pejgamberëve nga Zoti i tyre. Ne nuk bëjmë kurrfarë dallimi në mes tyre dhe ne vetëmAtij jemidorzuar.
59. Vërtet, qështja e Isait (të lindur pa baba) te All-llahu është sikurse
====85.====
qështja e Ademit. Atë e krijoi Ai nga dheu, e pastaj atij i tha “Bëhu!” ai u bë.&nbsp;&nbsp;
E, kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do ti pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshpruarit.
<br>
====86.====
60. E vërtetëështë (kjo) nga Zoti yt, e ti kurrsesi mos u bën nga ata që
E,si ta udhëzojë All-llahu një popull që pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë dhe pasi dëshmoi se i dërguari është i vërtetë, dhe pasi t’ju kenë ardhur atyre argumente të qarta? Alllahu nuk i mundëson udhëzimin e Vet popullit zullumqarë.
dyshojnë.&nbsp;&nbsp; <br>
====87.====
61. E kush të kundërshton ty në qështjen e tij (Isait) pasi të është bërë e
Ndëshkimi i të tillëve është:mallkimi nga All-llahu, nga engjëjt dhe nga gjithë njerëzimi tok.
ditur e vërteta, ti thuaj: ‘Ejani i thërrasim bijtë e tanë dhe bijtë tuaj, gratë
====88.====
tona dhe gratë tuaja, vetë ne dhe vet ju, mandej sinqerisht të lutemi për
Ata përgjithmonë janë në te (në zjarr), atyre as nuk ju lehtësohet dënimi dhe as nuk u jepet afat.
mallkim, dhe mallkimi nga ana e All-llahut ta hedhim kundër gënjeshtarëve.&nbsp;&nbsp; <br>
====89.====
62. S’ka dyshim, ky është lajm i vërtetë. Nuk ka asnjë të adhuruar tjetër pos
Përveq atyre që pas asaj upendan dhe u përmirsuan. Vërtet , All-llahu falë shumë dhe mëshiron.
All-llahut. All-llahu është Ai, i plotëfuqishmi, i vetëdijshmi.&nbsp;&nbsp; <br>
====90.====
63. E nëse ata refuzojnë (besimin e drejtë), ata janë ngatërrestarë, për të
Ata, të cilët pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë,e pastaj e shtuan mosbesimin, atyre kurrsesi nuk du pranohet pendimi. Të tillët janë mu ata të humburit.
cilët All-llahu e di shumë mirë.&nbsp;&nbsp; <br>
====91.====
64. Thuaju (o i dërguar): “‘O ithtarë të librit (Tevrat e Inxhil), ejani (të
Ata që nuk besuan dhe vdiqën si mosbesimtarë, anjërit prej tyre nuk do t’u pranohet për konpensim, qoftë edhe plotë faqen e dheut ari. Ata i pret dënim dhëmshëm dhe për ta nuk ka ndihmëtarë.
bashkohemi) te një fjalë që është e njejtë (e drejtë) mes nesh dhe mes jush: të
====92.====
mos adhurojmë, pos All-llahut, të mos ia bëjmë Atij asnjë send shok, të mos
Kurrë nuk do të arrini sinqeritetin e plotë me besim (as kënaqësinë e lumtur në Xhennet) derisa të mos e jepnimë të dhëmbshmen (më të dashurën) e pasurisë suaj. çkado që jepni (për Zotin), All-llahu atë e di.
konsiderojmë njëri - tjetrin zotër pos All-llahut!” E në qoftë se ata refuzojnë,
====93.====
ju thoni: “Dëshmoni pra, se ne jemi muslimanë (besuam një Zot)!”&nbsp;&nbsp; <br>
I tërë ushqimi ishte i lejuar për bijtë e israilit, përveç atij që Israili (Jakubi) para se të s briste Tevrati, ia ndaloi vetvetës. Thuaju: “Sillne pra një Tevrat dhe lexoni atë, nëse jeni të vërtetë (në çka thoni)?
65. (madje thuaju): “O ithtarë të librit,pse po polemizoni me ne rreth Ibrahimit?
====94.====
E, nuk ja në shpallur as Tevrati as Inxhilli, vetëm se pas tij?! A nuk e kuptoni
Ai që edhe pas kësaj shpif gënjeshtra kundër All-llahut, ata vërtet janë mizorë.
(gënjeshtrën tuaj)?”&nbsp; <br>
====95.====
66. Ja ju jeni ata që polemizuat edhe për atë që e dinit (për Isain) e përse
Thuaj: “Alahu e tha të vërtetën, pra ndiqne fenë e pastër të Ibrahimit, sepse ai nuk u ta konte idhujtarve.
polemizoni për atë që s’keni kurrfarë dije (ppër Ibrahimin)? All-llahu e din të
====96.====
vërtetën e ju nuk e dini.&nbsp;&nbsp; <br>
Shtëpia (xhamia) e parë e ndërtuar për njerëz, është ajo në Bekë (Mekë), e dobishme&nbsp; udhërrëfyese për mbarë njerëzimin.
67. Ibrahimi nuk ka qenë as jehudi as i krishterë, por ai ishte larg besimeve të
====97.====
kota, ishte musliman dhe nuk ishte prej idhujtarëve.&nbsp;&nbsp; <br>
Aty ka shenja të qarta: vendi iIbrahimit, dhe kush hyn në te, ai i sigurt, Për hirë të All-llahut, vizita eshtëpisë (Qabes) ësht obligim për atë që ka mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton); All-llahu nuk është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë) njerëzit.
68. Njerëzit më me meritë për t’u thirrur në Ibrahimin, ishin ata që e ndoqën
====98.====
atë (besimin e tij) dhe ky Pejgamber me ata që besuan (ymeti i këtij). All-llahu
Thuaj: “O ithtarë të librit, përse i mohoni ajetet (argumentet) e All-llahut? E All-llahu mbikëqyr atë që veproni.
është mbrojtës i besimtarëve.&nbsp;&nbsp; <br>
====99.====
69. Një grup nga uthtarët e librit kishin dëshirë t’u shpiejnënë rrugë të gabuar
Thuaj: “O ithtarë të librit, përse e pengoni atë që besoni nga rruga e All-llahut , duke u angazhuar që ta paraqitni atë të shtrembër, ndërsa vetë ju, jeni dëshmues se është e vërtetë! Veprimi juaj nuk mund t’i shmanget mbikëqyrjes së All-llahut.
por ata nuk mashtrojnëtjetërpos vetes së tyre, dhe nuk e vërejnë.&nbsp;&nbsp; <br>
====100.====
70. O ithtarë të librit, përse nuk i besoni ajetet (Kur’anin) e All-llahut, e
O ju që besuat, në qoftë se ju i bindeni një grupi të atyre që iu është dhënë libri, ata, do t’ju kthejnë në mosbesimtarë.
duke e ditur të vertetën?&nbsp; <br>
====101.====
71. O ithtarët e librit, përse, duke qenë se ju e dini të vertetëne ngatërroni
Si bën të mos besoni, kr juve janë duke iu lexuar (duke iu shpallur) ajetet e All-llahut dhe kur në mesin tuaj gjendet i derguari i Tij? E kush i përmbahet fesë së All-llahut, ai padyshim është i udhëzuar në rrugën e drejtë.
me gënjeshtën dhe fshihni realitetin?&nbsp; <br>
====102.====
72. Një grup nga ithtarët e librit thanë (të vetëve): “Besoni para dite në atë
O ju që besuat, kinie frikë All-llahun me sinqeritet të vërtetë dhe mos vdisni, pos vetëm duke qenë muslimanë (besimtarë)!
që u është shpallur atyre që besuan (muslimanëve), e pasdite mos e besoni, e
====103.====
ndoshta edhe ata (muslimanët), do të zbrapsen (nga besimi i tyre).&nbsp;&nbsp; <br>
Dhe kapuni që të gjithë ju për litarin (fenë dhe Kur’anin) e All-llahut, e mos u përçani!Përkujtomie nimetin e All-llahut ndaj jush, kr ju(para se ta pranonit fenë islame) ishit të armiqësuar, e Ai bashkoi zemrat tuaja dhe ashtu me dhuntitë e Tij aguat të jeni vëllezër. Madje ishit në buzë të greminës së Xhehennemit, e Ai ju shpëtoi prej tij. Po kështu All-llahu ua shqaron juve argumentet e veta që ju të gjeni të vërtetën e lumtur.
73. Dhe (u thonin):Mos i besoni askujt përveç atij që ështënë fenë tuaj!”Thuaj
====104.====
(o i dërguar):”I vetmi udhëzim është udhëzimi nga All-llahu!” (u thoni të vetëve
Nga ju le të jetë grup që thërret në atë që është e dobishme, urdhëron për punë të mbara dhe ndalon nga e keqja. Të tillët janë ata të shptuarit.
mos besoni nga droja) Se po i jepet ndokujt (pejgamberllëku) sikurse u është
====105.====
dhënëjuve dhe (nga droja) se t’ju paraqesin fakte (muslimanët) para Zotit tuaj (ditën
E mos u bëni si ata që u ndanë dhe u përçanë pasi u patën zbritur argumentet. Ata do të pësojnë një dënim të madh.
e gjykimit). Thuaju: “E tërë e mira është në duar të All-llahut,Ai ia jep atë
====106.====
kujt të dojë; All-llahu është dhurues i gjërë, i gjithdijshëm”&nbsp; <br>
Në ditën kur ka fëtyra që zbardhen dhe ka fytyra që nxihen. E për sa u përket atyre fëtyrave që janë nxirë u (thuhet): “A edhe pasbesimit tuaj u bëtë pabesimtarë? Vuanie pra, dënimin për shkak se ishit që nuk besojshit!”
74. Ai veçon me mëshirën e vet (me pejgamerllëk) kë të dojë. All-llahu është Zot
====107.====
i mirësisë së madhe.&nbsp;&nbsp; <br>
Ndërsa atyre që u janë zbardhur, ata janë në mëshirën (Xhennetin) e All-llahut dh aty janë përgjithmonë.
75. Ndër ithtarë të librit ka, që po ia besove një sasi të madhe (ari), ai ta
====108.====
kthen ty atë, por ka të atillë që po ia besove një dinarë, ai nuk takthen ty atë,
Ja, këto që po t’i lexojmë ty janë argumentet e sakta të All-llahut. E All-llahu nuk është ai që e do padrejtsinë për njerëz.
përveç nëse gjithnjë irri gati (ia kërkon pajada). Këtë (e bëjnë)për arsye se
====109.====
ata thonin:”Ne nuk kemi kurrfarë përgjegjësie ndaj (pasurisë që u marrim) të të
Të All-llahu jaë ç’ka në qiej dhe ç’ka në tokë dhe vetëm te All-llahu kthehen çështjet.
paditurëve (arabëve analfabetë). Pra duke e ditur të vertetën, ata bëjnë
====110.====
gënjeshtër ndaj All-llahut.&nbsp;&nbsp; <br>
Je jeni populli më i dobishëm, i ardhur për të mirën e njerëzve, të urdhëroni për mirë, të ndaloni nga veprat e këqia dhe të besoni në All-llahun. E sikur ithtarët e librit të besonin drejt, do të ishte shumë më e mirë për ta. Disa prej tyre janë besimtarë, por shumica e tyre janë larg rrugës së Zotit.
76. Jo,(nuk është ashtu si thonë ata)po kush e përmbush emanetin e vet (është
====111.====
besnik) dhe ruhet nga mëkatet, s’ka dyshim,All-llahu i do ata që ruhen.&nbsp;&nbsp; <br>
Ata kurrsesi nuk mund t’ju sjellin ndonjë dëm jve, përveç ndonjë shqetësimi, po edhe në ju luftofshin, ata do të zmbrapsen prej jush. Mandej ata nuk janë të ndihuar.
77. Ata që për një vlerë të paktë e shesin besën e dhënë All-llahut, ndryshojnë
====112.====
edhe zotimet e tyrue, të tillët nuk kanë pjesë (mëshirë) në botën tjetër, dhe në
Atyre (jehudive) u është vënë njollë e nënçmimit kudo që të gjenden, vetëm nëse kapen për litarin (fenë) e All-llahut dhe kthehen në besën e njerëzve (të muslimanëve), ata kanë shkaktuar kundër vetes përbuzje nga All-llahu, andaj atyre u është shtar shtypja e mjerimi. Këtë për shkak se ata i mohonin argumentet e All-llahut, i mbytnin mizorisht pejgamberët dhe për shkak se kundërshtonin (udhëzimet e Zotit) dhe tejkalonin (çdo normë njerëzore).
ditën e kijametit All-llahu nuk u flet atyre,nuk i shikon ata dhe i pastron (prej
====113.====
barrës së gabimeve), ata kanë një dënim të dhembshëm.&nbsp;&nbsp; <br>
Ata (ithtarët e librit) nuk janë të njejtë. Nga ithtarët e librit ka që janë në rrugë të drejtë, gjatë natës lexojnë ajetet e All-llahut duke u lutur.
78. Në të vertetë, një grup prej tyre janë ata që pëhtjellojnë gjuhët e tyre kur
====114.====
lexojnë librin (për të deformuar kuptimin) ashtuqë ju të mendoni se ajo (shprehje)
I besojnë All-llahut dhe së ditës, këshllojnë për të mirë dhe largojnë nga të dobishme, edhe ata janë prej të mirëve.
është nga libri, po ajo nuk është nga (i vertetë), adje thonë:Kjo është nga
====115.====
All-llahu!”Po ajo nuk është nga All-llahu. Ata duke ditur thonë gënjeshtra për
E çfarëdo të mire që bëjnë, ajo nuk u mohohet. All-llahu i di shumë mirë të devotshmit.
All-llahun.&nbsp;&nbsp; <br>
====116.====
79. S’është e drejtë as nuk i takoiasnjë njeriu që t’i ketë dhënë All-llahu
S’ka dyshim se atyre që nuk besuan, nuk do t’u bëjnë dobi ndaj (dënimit të) All-llahut as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata janë banues të zjarrit dhe aty janë përgjithmonë.
librin, urtësinë dhe pejgamberllëkun,e pastaj ai t’u thotë njerëzve:”Bëhuni rob
====117.====
të mij (adhuromëni mua) e jo të All-llahut!” por (ju thotë):”Bëhumi dijetarë të
Shembulli i asaj që ata e japin në këtë jetë (për t’u lavdëruar e për e përmendur) është si i një erë me breshër që godet dhe shkatërron të mbjellat e një populli që e ka lëshuar rrugën në dëm të vetes. All-llahu nuk u bëri zullum atyre, por ata ishin që i benë të padrejtë vetes së vet.
mësimeve të Zotit, ngase e keni mësuar njerëzve livrin dhe e keni studiuar atë.&nbsp;&nbsp;
====118.====
<br>
O ju që besuat, mos i zini për miq të ngushtë të tjerët jashtë mesit tuaj, ata nuk pushojnë së bepruari në dëm tuajin, u dëshirojnë çka u mundon juve. Urrejta kundër jush duket nga gojët e tyre, por ajo që fshehin në tyre, është edhe më e madhe. Ne pra, u kemi sqaruar faktet nëse ju i kuptoni.
80. Dhe as që ju urdhëron ai (pejgamberi) që të adhuroni engjëjt , as
====119.====
pejgamberët për zota. Vallë, a ju urdhëoi ai juve mosbesimin pasiqë ju jeni
Ja, ju (muslimanë) jeni që i doni ata, e ata nuk u duanjuve. Madje ju i besoni librat në tërësi (të gjitha shpalljet), e kur u takojnë thonë:”Ne kemi besuar!” e kur veçohen,ata mllefi kundër grisin majet e gishtrinjve. Thuaju: “Vdisni me atë mllef tuajin!” All-llahu i di shumë mirë se çka mbajnë (të fshehtat) zemrat e tyre.
muslimanë?&nbsp; <br>
====120.====
81. Përkujtoni (o ithtarë të librit) kur All-llahu mori zotimin e pejgamberëve:
Nëse ju përjetoni ndonjë të mirë, ata i dëshpron ajo, e nëse u godet ndonjë e keqe, ata gëzohen për atë. Po, në qoftë se ju bëhi të durueshëm dhe ruheni (mëkateve), dinakëria e tyre nuk do të t’u dëmtojë aspak. Është e sigurt se All-llahu e ka në dorë atë që punojnë ata.
nga ajo se juve ju dhashë libër e urtësi, e që verteton atë që ju keni pranë
====121.====
veti. Tha (All-llahu):”A pranuat, a e morët sipër obligimin Tim? “Ata thanë:”Ne
Përkujto (O i dërguar) kur dole nga familja jote që t’ua përcaktosh besimtarëve vendet për luftë, e All-llahut është që dëgjon (fjalët) dhe që kupton (qëllimet).
e pranuam!”Tha (All-llahu):”Dëshmoni pra, edhe Unë dëshmoj bashkë me ju!”&nbsp; <br>
====122.====
82. E kush shkel këtë (zotim) pas kësaj, ata janë jashtë respektit ndaj
Kur dy grupe prej jush gati u treguan të dobëta, po All-llahu ishte që u ndihmoi atyre (që të mos largoheshin), andaj besimtarët le t’i mbështeten vetëm All-llahut.
All-llahut.&nbsp;&nbsp; <br>
====123.====
83. A mos kërkojnë ata (ithtarët e librit) fe, pos fesë së shpallur nga
All-llahu? Eu Atijndihmoi ijuve është dorëzuarBedr gjithëkur ç’kaju ishit pakqiejnumër, e për të qenë tokëmirënjohës, mekeni dashjefrikë dhenga Zoti.
====124.====
te Ai kthehen.&nbsp;&nbsp; <br>
Kur ti u thoshe besimtarëve: “A nuk është mjaft për ju që Zoti juaj t’ju vazhdojë ndihmën me tre mijë engjëjt e zbritur?”
84. Thuaj: “Ne i kemi besuar All-llahut, edhe asaj që na zbrit neve, edhe asaj
====125.====
që i është zbritur Ibrahimit, Ismailit, Is-hakut, Jakubit dhe pasardhësve. Edhe
Po, nëse jeni të qëndrushëm e të matur, e ata (armiqtë) t’ju vinë tash në këtë momoent, Zoti juaj ua vazhdon juve ndihmën me pesë mijë engjëjve të ushtruar (për luftë) ose të shënuar.
asaj që i është dhënë Musait dhe Isait,edhe asaj që i është zbritur të gjithë
====126.====
pejgamberëve nga Zoti i tyre. Ne nuk bëjmë kurrfarë dallimi në mes tyre dhe ne
E atë(ndihmë) All-llahu nuk e bëripër tjetër por vetëm për t’ju gëzuar dhe me të të qetësojë zemrat tuaja, përndrushe ndihma vjen vetëm prej All-llahut, ngadhënjyesit, të urtit.
vetëmAtij jemidorzuar.&nbsp;&nbsp; <br>
====127.====
85. E, kush kërkon fe tjetër përveç fesë islame, atij kurrsesi nuk do ti
(u ndihmoi) Që ta këpusë një grup nga ata që nuk besuan (duke i mbytur a zënë rovër), ose për t’i demoralizuar dhe ashtu të kthehen të dëshpruar.
pranohet dhe ai në botën tjetër është nga të dëshpruarit.&nbsp;&nbsp; <br>
====128.====
86. E,si ta udhëzojë All-llahu një popull që pas besimit të tyre u bënë
Ty nuk të takon asgjë rreth çështjes se a do t’u pranojë Ai pendimin apo do t’i dënojë ata,në të vërtetë ata janë zullumqarë.
pabesimtarë dhe pasi dëshmoi se i dërguari është i vërtetë, dhe pasi t’ju kenë
====129.====
ardhur atyre argumente të qarta? Alllahu nuk i mundëson udhëzimin e Vet popullit
Vetëm e All-llahut është gjithç’ka në qiej e në tokë, Ai i fal atij që do dhe Ai dënon atë që do. All-llahu është mëkatfalës, mëshirues.
zullumqarë.&nbsp;&nbsp; <br>
====130.====
87. Ndëshkimi i të tillëve është:mallkimi nga All-llahu, nga engjëjt dhe nga
O ju të clët besuat, mos e hani kamaatën që po e shumë fishoni dhe kini frikë (dënimin e) All-llahut ashtu që të gjeni shpëtim.
gjithë njerëzimi tok.&nbsp;&nbsp; <br>
====131.====
88. Ata përgjithmonë janë në te (në zjarr), atyre as nuk ju lehtësohet dënimi
Dhe ruajuni zjarrit që është përgaditur për pabesimtarët.
dhe as nuk u jepet afat.&nbsp;&nbsp; <br>
====132.====
89. Përveq atyre që pas asaj upendan dhe u përmirsuan. Vërtet , All-llahu falë
E bindjuni All-llahut dhe të dërguarit, ashtu qëtë mëshiroheni.
shumë dhe mëshiron.&nbsp;&nbsp; <br>
====133.====
90. Ata, të cilët pas besimit të tyre u bënë pabesimtarë,e pastaj e shtuan
Dhe ngutuni (me punë që meritoni) në falje mëkatesh nga Zoti juaj dhe për në një Xhennet, gjerësia e të cilit është si gjerësia e qiejve dhe e tokës, i përgatitur për të devotshmit.
mosbesimin, atyre kurrsesi nuk du pranohet pendimi. Të tillët janë mu ata të
====134.====
humburit.&nbsp;&nbsp; <br>
Të cilët japin kur janë shlirë edhe kur janë në vështirësi dhe që e frenojnë mllefin, që u falin (keqen) njerëzve, e All-llahu i do bamirësit.
91. Ata që nuk besuan dhe vdiqën si mosbesimtarë, anjërit prej tyre nuk do t’u
====135.====
pranohet ër konpensim, qoftë edhe plotë faqen e dheut ari. Ata i pret dënim
Edhe ata të clët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum vetës së tyre, e përmendin All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre - e kushi i falë mëkatet përveç All-llahut? - dhe që duke ditur, nuk vazhdojnë në ata që kanë punuar (në të keqen).
dhëmshëm dhe për ta nuk ka ndihmëtarë.&nbsp;&nbsp; <br>
====136.====
92. Kurrë nuk do të arrini sinqeritetin e plotë me besim (as kënaqësinë e lumtur
Shpërblimii të tillëve është falja nga Zoti i tyre dhe Xhennetet nëpër të cilët rrjedhin lumenj e aty do rrijnë përgjithmonë. a i mirë është shpërblimi i atyre që punojnë.
në Xhennet) derisa të mos e jepnimë të dhëmbshmen (më të dashurën) e pasurisë
====137.====
suaj. çkado që jepni (për Zotin), All-llahu atë e di.&nbsp;&nbsp; <br>
Përpara jush kanë kaluar ppopujt ndaj të cilëve janë zbatuar ligjet, ndaj, udhtoni nëpër tokë dhe shikoni si qe përfundimi i atyre që përgenjeshtruan.
93. I tërë ushqimi ishte i lejuar për bijtë e israilit, përveç atij që Israili (Jakubi)
====138.====
para se të s briste Tevrati, ia ndaloi vetvetës. Thuaju: “Sillne pra një Tevrat
Ky (Kur’ani) është sqarim për njerëzit, është dhëzim dhe këshillë për të devotshmit.
dhe lexoni atë, nëse jeni të vërtetë (në çka thoni)?&nbsp; <br>
====139.====
94. Ai që edhe pas kësaj shpif gënjeshtra kundër All-llahut, ata vërtet janë
E mos u dobësoni (fizikisht0 dhe mos u dëshproni (shpirtërisht) derisa ju jeni më të lartit, po qe se jeni besimtarë të sinqert.
mizorë.&nbsp;&nbsp; <br>
====140.====
95. Thuaj: “Alahu e tha të vërtetën, pra ndiqne fenë e pastër të Ibrahimit,
Në qoftë se juve u preku çka u dhemb (në Uhud). edhe atë popull (armikun) e pat prekur dhembje si kjo e juaja (në Bedr. Ne, këto ditë i ndrrojmë (u japim në përdorim) mes njerëzve për t’u ditur te All-llahu ata që besuan dhe për t’i zgjedhur disa prej jush për dëshmorë (ose dëshmues). All-llahu nuk i do zullumqarët.
sepse ai nuk u ta konte idhujtarve.&nbsp;&nbsp; <br>
====141.====
96. Shtëpia (xhamia) e parë e ndërtuar për njerëz, është ajo në Bekë (Mekë), e
Dhe që All-llahu t’i pastrojë besimtarët, ndërsa gradualisht t’i shkatërrojë mosbesimtarët.
dobishme&nbsp; udhërrëfyese për mbarë njerëzimin.&nbsp;&nbsp; <br>
====142.====
97. Aty ka shenja të qarta: vendi iIbrahimit, dhe kush hyn në te, ai i sigurt,
A mos menduat ju se do të hyni në Xhennet e All-llahu pa i ditur (pa u vërtetua në praktikëse prej jush kanë luftuar, dhe pa u ditur cilët prej jush ishin të durueshëm.
Për hirë të All-llahut, vizita eshtëpisë (Qabes) ësht obligim për atë që ka
====143.====
mundësi udhëtimi te ajo, e kush nuk e beson (ai nuk e viziton); All-llahu nuk
Ju ishit ata që dëshironit vdekjen para se të ballafaqoheshit me te. Ja pra, atë e patë dhe e shikuat me sytë tuaj.
është i nevojshëm për (ibadetin që e bëjnë) njerëzit.&nbsp;&nbsp; <br>
====144.====
98. Thuaj: “O ithtarë të librit, përse i mohoni ajetet (argumentet) e All-llahut?
Muhammedi nuk është tjetër vetëm se i dërguar. Edhe përpara tij pati të dërguar (që vdiqën ose u vranë). E nëse ai vdes ose mbytet, a do të ktheheshit ju prapa (nga feja ose lufta)?E kushdo që kthehet prapa, ai nuk i bën dëm All-llahut aspak, kurse All-llahu Ne do t’i shpërblejë mirënjohësit.
E All-llahu mbikëqyr atë që veproni.&nbsp;&nbsp; <br>
====145.====
99. Thuaj: “O ithtarë të librit, përse e pengoni atë që besoni nga rruga e
Askuh nuk vdes pa vullnetin dhe lejen e All-llahut. Ai është shënim i afatit të caktuar. E kush e dëshiron shpërblimin e kësaj bote, Ne atij ia japim, e kush e dëshiron shpërblimin e botes tjetër, edhe atij do t’ia japim atë, kurse mirënjohësit Ne do t’i shpërblejmë.
All-llahut , duke u angazhuar që ta paraqitni atë të shtrembër, ndërsa vetë ju,
====146.====
jeni dëshmues se është e vërtetë! Veprimi juaj nuk mund t’i shmanget mbikëqyrjes
E sa pejgamberë pati qësë bashku me të luftuan turma të mëdha besimtarësh dhe për atë që i goditi në rrugën e All-llahut, ata nuk u dobësuan dhe nuk u përulën. All-llahu i do durimtarët.
së All-llahut.&nbsp;&nbsp; <br>
====147.====
100. O ju që besuat, në qoftë se ju i bindeni një grupi të atyre që iu është
Fjala e tyre nuk ishte jetër pos vetëm: “Zoti ynë, na i falë mëkatet tona dhe lëshimet në punët tna dhe na forco në vendet tona (në luftë), nduhmona kundër popullit jobesimtar!”
dhënë libri, ata, do t’ju kthejnë në mosbesimtarë.&nbsp;&nbsp; <br>
====148.====
101. Si bën të mos besoni, kr juve janë duke iu lexuar (duke iu shpallur) ajetet
Ndaj All-llahuua u dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërbllimin më të mirë të botës tjetër; All-llahu i do punë mirët.
e All-llahut dhe kur në mesin tuaj gjendet i derguari i Tij? E kush i përmbahet
====149.====
fesë së All-llahut, ai padyshim është i udhëzuar në rrugën e drejtë.&nbsp;&nbsp; <br>
O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku ishit (në kufër) dhe atherë do të jeni të humbur.
102. O ju që besuat, kinie frikë All-llahun me sinqeritet të vërtetë dhe mos
====150.====
vdisni, pos vetëm duke qenë muslimanë (besimtarë)!&nbsp; <br>
Sepse vetëm All-llahu është ndihmëtar i juaji dhe Ai është më imiri ndihmës.
103. Dhe kapuni që të gjithë ju për litarin (fenë dhe Kur’anin) e All-llahut, e
====151.====
mos u përçani!Përkujtomie nimetin e All-llahut ndaj jush, kr ju(para se ta
Ne do të mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan sepse ata All-llahut i trillojnë e imveshin zota të tjerë, duke mos pasur për të kurrëfar fakti, ndaj vendbanimi i tyre do të jetë xhehnemi. Sa i shëmtuar është vendi i mizorëve.
pranonit fenë islame) ishit të armiqësuar, e Ai bashkoi zemrat tuaja dhe ashtu
====152.====
me dhuntitë e Tij aguat të jeni vëllezër. Madje ishit në buzë të greminës së
All-llahu përmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin e Tij i korrët ata (me shpata) deri kur u dobësuat dhe u përçatë ndërmjet vete, në çështjen e vendit (që u pat caktuar Pejgamberi) dhe pasi vrejtët atë që e dëshironit (prenë e luftës ), e atëherë kundërshtuat (urdhërin e Pejgamberit). Pati prej jush që e deshën këtë jetë (ata që u ngutën pas presë) e pati prej jush që e deshtën botën tjetër. Pastaj, për t’ju sprovur u zmbrapi juve nga ata. Po All-llahu u fali juve; All-llahu është dhurues i madh ndaj besimtarëve.
Xhehennemit, e Ai ju shpëtoi prej tij. Po kështu All-llahu ua shqaron juve
====153.====
argumentet e veta që ju të gjeni të vërtetën e lumtur.&nbsp;&nbsp; <br>
Dhe kur largoheshit e nuk përfillshit as njëri-tjetrin, ndërsa i dërguari ju thërriste mbrapa. Atëherë u goditi me dëshprim për dëshprim (që i shkaktuat Pejgamberit), ashtu që mos pikëlloheni për atë që u shpëtoi (preja e luftës) e as për atë që u goditi. All-llahu është i njohur hollësisht me atë që veproni.
104. Nga ju le të jetë grup që thërret në atë që është e dobishme, urdhëron për
====154.====
punë të mbara dhe ndalon nga e keqja. Të tillët janë ata të shptuarit.&nbsp;&nbsp; <br>
Mandej, pas asaj tronditjeje tërëndë, Ai u lëshoi sa për qetësim, një kotje (gjumi të lehtë) që i kaploi një grup prej jush, kurse një grup i kishte preokupuar vetëm çështja e vetvetes. Ata formuan bindje të padrejtë ndaaaaj All-llahut, bindje injorante, e thonin: “ Ne nuk kemi në dorë asgjë nga kjo çështje!” Thuaj: “E tërë çështja është vetëm në duar të All-llahut!” Ata fshehin në vetvete atë që uty nuk ta shprehin. Thonin : “Sikur ne të kishim diçka në dorë në këtë çështje, ne nuk do të mbyteshim këtu!” Thuaj: “Edhe sikur të ishit në shtëpitë tuaja, atyre që është caktuar mbytja (vdekja), do të dilnin në vendin e flijimit të tyre!” Në mënyrë që All-llahu të provojë atë që është në zemrat e tuaja (sinqeritetin, ose hipokrizinë) dhe që të pastrojë atë që është në zemrat tuaja. All-llahu i di shumë mirëtë fshehtat në zemrat.
105. E mos u bëni si ata që u ndanë dhe u përçanë pasi u patën zbritur
====155.====
argumentet. Ata do të pësojnë një dënim të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
Vërtet, ata që u zbrapsën prej jush ditën e ndeshjes së dy grupeve (besimtarë dhe idhujtarë në Uhud), ata vetë djalli i shtyri të rrëshqasin me disa punë të tyre që i bënë, po All-llahu ua fali atyre gabimin; All-llahu është mëkatfalës dhe i butë.
106. Në ditën kur ka fëtyra që zbardhen dhe ka fytyra që nxihen. E për sa u
====156.====
përket atyre fëtyrave që janë nxirë u (thuhet): “A edhe pasbesimit tuaj u bëtë
O besimtarë, mos u bëni si ata që nuk besuan dhe, për vllezërit e tyre që kishin dalë në udhëtim (tregtie e gjallërimi) ose që kishin shkuar në luftë thonin: “ Sikur të kishin ndejtur pranë nesh (e të mos dilnin), atë (bindje), All-llahu ua bëri një dëshprim në zemrat etyre. Pse All-llahu ë është Ai që jep jetë dhe jep vdekje dhe All-llahu sheh atë që ju punoni.
pabesimtarë? Vuanie pra, dënimin për shkak se ishit që nuk besojshit!”&nbsp; <br>
====157.====
107. Ndërsa atyre që u janë zbardhur, ata janë në mëshirën (Xhennetin) e
E sikur të ishit mbytur në rrugën e All-llahut, ose t’u kikshte zënë vdekja, do të gëzonit falje e mëshirë prej All-llahut që është shumë më e dobishme se ajo çka ata grumbullojnë.
All-llahut dh aty janë përgjithmonë.&nbsp;&nbsp; <br>
====158.====
108. Ja, këto që po t’i lexojmë ty janë argumentet e sakta të All-llahut. E
Ti ishe ibutë ndaj atyre, ngase All-llahu të dhuroi mëshirë, e sikur të ishe i vrazhdë e zemërfortë, ata do shkapërderdheshin prej teje, andaj ti falju atyre dhe kërko ndjesë për ta, e konsultohu me ta në të gjitha çështjet, e kur të vendosësh, atherë mbështetu në Allhun, se All-llahu ido ata që mbështeten.
All-llahu nuk është ai që e do padrejtsinë për njerëz.&nbsp;&nbsp; <br>
====160.====
109. Të All-llahu jaë ç’ka në qiej dhe ç’ka në tokë dhe vetëm te All-llahu
Nëse All-llahu dëshiron t’ju ndihmojë, s’ka kush që mund t’ju mposhtë, e nëse Ai iu lë pa ndihmë, atherë kush është ai pas Tij, që dot’jundihmojë? Pra vetëm All-llahut le t’i mbështeten besimtarët.
kthehen çështjet.&nbsp;&nbsp; <br>
====161.====
110. Je jeni populli më i dobishëm, i ardhur për të mirën e njerëzve, të
Asnjë pejgamberi nuk i takoi të bëjë hile dhe kush bën hile (në ndarjen e plaçkës së luftës), ai në ditën e kijametit vjen i ngarkuar me atë që ka bërë, pastaj secilit njeri i jepet ajo që e ka fituar, duke mos iu bërë e padrejtë.
urdhëroni për mirë, të ndaloni nga veprat e këqia dhe të besoni në All-llahun. E
====162.====
sikur ithtarët e librit të besonin drejt, do të ishte shumë më e mirë për ta.
A është i njejtë ai qëiu bind All-llahut dhe kërkoi kënaqësinë e Tij, si ai që tërhoqi kundër vetes hidhërim të madh nga All-llahu dhe e ardhmja e tij është Xhehennemi, që është përfundim shumë i keq?
Disa prej tyre janë besimtarë, por shumica e tyre janë larg rrugës së Zotit.&nbsp;&nbsp;
====163.====
<br>
Ata kanë dallim te All-llahu, e All-llahu she shumë mirë ata që veprojnë.
111. Ata kurrsesi nuk mund t’ju sjellin ndonjë dëm jve, përveç ndonjë shqetësimi,
====164.====
po edhe në ju luftofshin, ata do të zmbrapsen prej jush. Mandej ata nuk janë të
Është e vërtetë se All-llahu u dha dhurataë të madhe besimtarëve, kur ndër ta nga mesi ityre dërgoi të dërguarqë atyre t’u lexojë shpalljen e Tij, t’i pastrojë ata, t’ua mësojë Kur’anin dhe sheriatin, edhepse, më parë ata ishin krejtësisht të humbur.
ndihuar.&nbsp;&nbsp; <br>
====165.====
112. Atyre (jehudive) u është vënë njollë e nënçmimit kudo që të gjenden, vetëm
E kur juve u goditi një dështim (në Uhud) e që ju ia patët dhënëatë dyfish (armikut në bedër), thatë: “Prej nga kjo?” thuaj: “Ajo është nga vetë ju!” S’ka dyshim se All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send.
nëse kapen për litarin (fenë) e All-llahut dhe kthehen në besën e njerëzve (të
====166.====
muslimanëve), ata kanë shkaktuar kundër vetes përbuzje nga All-llahu, andaj
Ajo që ju goditi juve ditën eballafaqimit të dy grupeve (besimtarë dhe idhujtarë), ishte me lejen e All-llahut, për t’u dalluar besimtarët e sinqert.
atyre u është shtar shtypja e mjerimi. Këtë për shkak se ata i mohonin
====167.====
argumentet e All-llahut, i mbytnin mizorisht pejgamberët dhe për shkak se
Dhe, për t’u ditur ata që ishin hipokritë. E atyre u është thënë: “Ejani e luftoni në rrugën e All-llahut ose mbroni vetën!” E ata thanë: “Sikur të dinim se do të luftohej, ne do të vinim pas jush!” Në atë moment ata ishin më afër mosbesimit se besimit. Flisnin me gojët e tyre atë që uk e kishin në zemrat e tyre, po All-llahu edi mirë për atë që fshehin.
kundërshtonin (udhëzimet e Zotit) dhe tejkalonin (çdo normë njerëzore).&nbsp;&nbsp; <br>
====168.====
113. Ata (ithtarët e librit) nuk janë të njejtë. Nga ithtarët e librit ka që
Dhe ata që nuk luftuan dhe atyre të vetëve u thanë: “ Sikur të na dëgjon neve (e të ktheheshin siç u kthyem ne ), nuk do të mbyteshim!” thuaju: “Largoie pra vdekjen prej vetes suaj, nëse jeni të sigurt çka thoni?”
janë në rrugë të drejtë, gjatë natës lexojnë ajetet e All-llahut duke u lutur.&nbsp;&nbsp;
====169.====
<br>
Kurrsesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e All-llahut. P ërkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti ityre.
114. I besojnë All-llahut dhe së ditës, këshllojnë për të mirë dhe largojnë nga
====170.====
të dobishme, edhe ata janë prej të mirëve.&nbsp;&nbsp; <br>
Janë të gëzuar me atë që u dha All-llahu nga të mirat e Tij, dhe atyre që kanë mbetur ende pa i bashkuar rradhëve të tyre, u marrin myzhde se për ta nuk ka as frikë dhe as që kanë pse të brengosen.
115. E çfarëdo të mire që bëjnë, ajo nuk u mohohet. All-llahu i di shumë mirë të
====171.====
devotshmit.&nbsp;&nbsp; <br>
Ata janë të gëzuar me begati e dhurata që ua dha All-llahu, e s’ka dyshim se All-llahu nuk ua humb shpërblimin besimtërëve.
116. S’ka dyshim se atyre që nuk besuan, nuk do t’u bëjnë dobi ndaj (dënimit të)
====172.====
All-llahut as pasuria e as fëmijët e tyre. Ata janë banues të zjarrit dhe aty
Të cilët edhe pasi i goditi plaga iu përgjegjën All-llahut dhe të dërgurit. E për ata prej tyre që bënë, mirë dhe u rujtën, është një shpërblimi madh.
janë përgjithmonë.&nbsp;&nbsp; <br>
====173.====
117. Shembulli i asaj që ata e japin në këtë jetë (për t’u lavdëruar e për e
E atyre (shokëve të pejgamberit) që dikush u tha : “Populli (idhujtaët( është tubuar t’ju sulmoja, pra kini frië!” Ajo, vetëm u a shtoi edhe më shumë besimin e thanë e thanë: “Neve na mjafton që kemi All-llahu, Ai është mbrojtësi më i mirë!”.
përmendur) është si i një erë me breshër që godet dhe shkatërron të mbjellat e
====174.====
një populli që e ka lëshuar rrugën në dëm të vetes. All-llahu nuk u bëri zullum
Dhe atë pa i gjetur kurrfarë e keqe fituan begati e mirësi të mëdha nga Allhu dhe e arritën kënaqsinë e Tij All-llahu është dhurues i madh.
atyre, por ata ishin që i benë të padrejtë vetes së vet.&nbsp;&nbsp; <br>
====175.====
118. O ju që besuat, mos i zini për miq të ngushtë të tjerët jashtë mesit tuaj,
P atë (propagndë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët), t’ju friksojë, poju mos u frikësoni prej tyre, frikësomënu Mua, nëse jeni besimtar.
ata nuk pushojnë së bepruari në dëm tuajin, u dëshirojnë çka u mundon juve.
====176.====
Urrejta kundër jush duket nga gojët e tyre, por ajo që fshehin në tyre, është
E ty të mos të brengosin ata që përpiëen për mosbesim, ata kurrsesi nuk mund të dëmtojnë asgjë All-llahun. All-llahu me urtësinë e vet dëshiron që atyre të mos u takojë kurrfarë e mire në botën tjetër dhe ata kanë një dënim të madh.
edhe më e madhe. Ne pra, u kemi sqaruar faktet nëse ju i kuptoni.&nbsp;&nbsp; <br>
====177.====
119. Ja, ju (muslimanë) jeni që i doni ata, e ata nuk u duanjuve. Madje ju i
Ata që në vend të besimit pranuan kufrin, nuk i bëjnë asgjë dëm All-llahut, ata ipret një dënim i idhët.
besoni librat në tërësi (të gjitha shpalljet), e kur u takojnë thonë:”Ne kemi
====178.====
besuar!” e kur veçohen,ata mllefi kundër grisin majet e gishtrinjve. Thuaju:
Të mosmendojnë ata që nuk besuan se afatin që u dhamë Ne atyre të jetojnë, është në dobi të tyre. Ne i lamë të jetojnë vetëm që shtojnë edhe më shumë mëkate, se ata ipret një dënmim nënçmues
“Vdisni me atë mllef tuajin!” All-llahu i di shumë mirë se çka mbajnë (të
====179.====
fshehtat) zemrat e tyre.&nbsp;&nbsp; <br>
All-llahu nuk ju zblon juve të fshehtat (e të dini se ç’mbajnë në zemrët e tyre). Por All-llahu është Ai që nga të dërguarit e vet zgjedh atë që do (e i zbulon ndonjë të fsehtë). Prandaj, bsoni All-llahut dhe të dërguarit të Tij, e në i besofshit dhe nëse ruheni, atëherë ju keni një shpërblim të madh.
120. Nëse ju përjetoni ndonjë të mirë, ata i dëshpron ajo, e nëse u godet ndonjë
====180.====
e keqe, ata gëzohen për atë. Po, në qoftë se ju bëhi të durueshëm dhe ruheni (mëkateve),
Ata, të cilët bëjnë koprrraci me atë nga të mirat e veta u dha All-llahu, të mos mendojnë kurrsesi se ajo është në dobi të tyre. Jo, ajo është në dëm të tyre. Ajo e mirë me çka bënë koprraci, në ditën e kijametit do t’u mbështillet në qafën e tyre. All-llahut i mbesin trashëgim qiejt dhe toka, All-llahu është i njohur mirë më atë që veproni.
dinakëria e tyre nuk do të t’u dëmtojë aspak. Është e sigurt se All-llahu e ka
====181.====
në dorë atë që punojnë ata.&nbsp;&nbsp; <br>
All-llahu ka dëgjuar fjalën e tyre që thanë: “ All-llahu është i varfër e ne jemi të pasur!” Ne do të shënjojmë atë që thanë ata dhe që i mbytën pejgamberët pa kurrfarë faji, e do t’ju themi: “Vuane mundimin e djegjies së zjarrit.
121. Përkujto (O i dërguar) kur dole nga familja jote që t’ua përcaktosh
====182.====
besimtarëve vendet për luftë, e All-llahut është që dëgjon (fjalët) dhe që
Kjo është meritë e duarve tuaja, se All-llahu nuk zullumqarë ndaj robëve.
kupton (qëllimet).&nbsp;&nbsp; <br>
====183.====
122. Kur dy grupe prej jush gati u treguan të dobëta, po All-llahu ishte që u
Ata janë që thanë: “All-llahu na ka porositur që të besojmë asgjë të dërguar derisa ai të na sjellë një kurban që do ta ngrënë zjarri. Thuaju: “Para meje juve u erdhën të dërguar me argumente dhe me atë që e thatë, e përse i mbytet ata, nëse thoni të vërtetën?”
ndihmoi atyre (që të mos largoheshin), andaj besimtarët le t’i mbështeten vetëm
====184.====
All-llahut.&nbsp;&nbsp; <br>
Po nëse ata ty të përgënjeshtrojnë, janë përgënjeshtruar edhe para teje të dërguar që u erdhën me argumente të prera, me shkrime qiellore dhe me libër të nditshëm.
123. All-llahu u ndihmoi juve në Bedr kur ju ishit pak në numër, e për të qenë
====185.====
mirënjohës, keni frikë nga Zoti.&nbsp;&nbsp; <br>
Secili njeri do të shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja u plotësohen diten e kijametit, e kush shmanget zjarrit e futet në Xhennet, ai ka arritur shpëtim, e jeta e kësaj bote nuk është tjetër pos një përjetim mashtrues.
124. Kur ti u thoshe besimtarëve: “A nuk është mjaft për ju që Zoti juaj t’ju
====186.====
vazhdojë ndihmën me tre mijë engjëjt e zbritur?”&nbsp; <br>
Ju patjetër do të sprovoheni si në pasurinë tuaj, si në vetën tuaj, madje do të dëgjoni ofendime të shumta prej atyre që u është libri para jush, e edhe prej idhujtarëve, po në qoftë se duroni dhe ruheni, ajo është gjëja më vendimtare.
125. Po, nëse jeni të qëndrushëm e të matur, e ata (armiqtë) t’ju vinë tash në
====187.====
këtë momoent, Zoti juaj ua vazhdon juve ndihmën me pesë mijë engjëjve të
Dhe kur All-llahu mori zotimin nga ata që i pat dhënë libri: që githqysh t’ua publikoni atë njerëzve, e të mos e fshehni, por ata e lanë pas dore atë për pak send të kësaj jete; pra, bënë punë të keqe.
ushtruar (për luftë) ose të shënuar.&nbsp;&nbsp; <br>
====188.====
126. E atë(ndihmë) All-llahu nuk e bëripër tjetër por vetëm për t’ju gëzuar dhe
Mos mendo se janë të shpëtuar ata që gëzohen për atë që bënë (e fshehen çështjen tënde) dhe dëshirojnë të jenë të lavdëruar për atë që nuk e punuan mos llogarit shpëtimpër ta (nu e thanë të vërtetën), ata kanë njëë dënim të dhëmbshëm.
me të të qetësojë zemrat tuaja, përndrushe ndihma vjen vetëm prej All-llahut,
====189.====
ngadhënjyesit, të urtit.&nbsp;&nbsp; <br>
Vetëm All-llahut i takon sundimi i qiejve e i tokës dhe All-llahu është i gjithfuqishëm për çdo send.
127. (u ndihmoi) Që ta këpusë një grup nga ata që nuk besuan (duke i mbytur a
====190.====
zënë rovër), ose për t’i demoralizuar dhe ashtu të kthehen të dëshpruar.&nbsp;&nbsp; <br>
Në krijimin e qiejve e të tokër, në ndyshimin e natës dhe të ditës, ka argumente të qarta për ata që kanë arsye dhe intelekt.
128. Ty nuk të takon asgjë rreth çështjes se a do t’u pranojë Ai pendimin apo do
====191.====
t’i dënojë ata,në të vërtetë ata janë zullumqarë.&nbsp;&nbsp; <br>
Për ata që All-llahun e përmendin me përkujtim kur janë në këmbë, kur janë ulur, kur janë të shtrirë dhe thellohen në mendimie rreth krijimit të qiejve e të tokës (duke thënë)::Zoti ynë, këtë nuk e krijove kot, i lartësuar qofsh, ruanaprej dënimit të zjarrit!
129. Vetëm e All-llahut është gjithç’ka në qiej e në tokë, Ai i fal atij që do
====192.====
dhe Ai dënon atë që do. All-llahu është mëkatfalës, mëshirues.&nbsp;&nbsp; <br>
Zoti ynë, atë ti e fute në zjarr, atë e ke poshtëruar; oër mizorët nuk ka ndihëtarë!
130. O ju të clët besuat, mos e hani kamaatën që po e shumë fishoni dhe kini
====193.====
frikë (dënimin e) All-llahut ashtu që të gjeni shpëtim.&nbsp;&nbsp; <br>
Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës që ftonte për besim(e që thoshte):Të besoni Zotin tuaj! E ne besuam! Zoti ynë, na i falë mëkatet tona, na i mbulo të metat dhe pas vdekjes na bashko me të mirët!
131. Dhe ruajuni zjarrit që është përgaditur për pabesimtarët.&nbsp;&nbsp; <br>
====194.====
132. E bindjuni All-llahut dhe të dërguarit, ashtu qëtë mëshiroheni.&nbsp;&nbsp; <br>
Zoti ynë, jepna atë që nëpërmjet të dërgurëve Tu, na e premtove dhe në ditën e kijametit mos na turpëro; vërtet Ti je Ai që nuk e shkel premtimin!”
133. Dhe ngutuni (me punë që meritoni) në falje mëkatesh nga Zoti juaj dhe për
====195.====
në një Xhennet, gjerësia e të cilit është si gjerësia e qiejve dhe e tokës, i
Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humb mundin asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër. Ju jeni njëri nga tjetri por ata që u dëbuan prej shtëoive të tyre dhe emigruan, u munduan vetëm pse ishin në rrrugën Time, lftuan dhe u vranë, atyre patjetërdo t;ua shlyej mëkatet e tyre dhe do t’i veje në Xhennete në të cilët burojnë lumenj. Ai është shpërblim nga ana e All-llahut, se më i miri i shpërblimeve është te All-llahu.
përgatitur për të devotshmit.&nbsp;&nbsp; <br>
====196.====
134. Të cilët japin kur janë shlirë edhe kur janë në vështirësi dhe që e
Të mos mashtrojë bredhja nëpër qytete e atyre që nuk besuan.
frenojnë mllefin, që u falin (keqen) njerëzve, e All-llahu i do bamirësit.&nbsp;&nbsp; <br>
====197.====
135. Edhe ata të clët kur bëjnë ndonjë (mëkat) të shëmtuar ose i bëjnë zullum
Ajo është një kënaqësi e pakët, e pastaj vendi i tyre është Xhehennemi që është vend mjerimi.
vetës së tyre, e përmendin All-llahun dhe kërkojnë falje për mëkatet e tyre - e
====198.====
kushi i falë mëkatet përveç All-llahut? - dhe që duke ditur, nuk vazhdojnë në
Por ata që ia patën frikën Zotit të tyre, ata i kanë Xhennetet nëpër të cilat rrjedhin lumenj dhe aty janë përgjithmonë. Ajo është pritje nga ana e All-llahut, e për të mirët më e dobishmja është ajo që është te All-llahu.
ata që kanë punuar (në të keqen).&nbsp;&nbsp; <br>
====199.====
136. Shpërblimii të tillëve është falja nga Zoti i tyre dhe Xhennetet nëpër të
Po edhe nga ithtarët e librit ka që besojnë All-llahun, e besojnë atë që u është shpallur juve, e besojnë atë që është shpallur atyre, janë të bindur ndaj All-llahut në shpallje nuk i shesin për pak sendtë kësaj jete. Të tillët kanë shpërblimin e vet te Zoti i tyre, e All-llahu është që llogarinë e bën shpejt.
cilët rrjedhin lumenj e aty do rrijnë përgjithmonë. a i mirë është shpërblimi i
====200.====
atyre që punojnë.&nbsp;&nbsp; <br>
O ju besimtarë, bëni durim, bëhuni të qëndrueshëm kundër armikut, rrini të përgaditur dhe, që të shpëtoni, ruajuni dënimit të All-llahut.
137. Përpara jush kanë kaluar ppopujt ndaj të cilëve janë zbatuar ligjet, ndaj,
udhtoni nëpër tokë dhe shikoni si qe përfundimi i atyre që përgenjeshtruan.&nbsp;&nbsp;
<br>
138. Ky (Kur’ani) është sqarim për njerëzit, është dhëzim dhe këshillë për të
devotshmit.&nbsp;&nbsp; <br>
139. E mos u dobësoni (fizikisht0 dhe mos u dëshproni (shpirtërisht) derisa ju
jeni më të lartit, po qe se jeni besimtarë të sinqert.&nbsp;&nbsp; <br>
140. Në qoftë se juve u preku çka u dhemb (në Uhud). edhe atë popull (armikun) e
pat prekur dhembje si kjo e juaja (në Bedr. Ne, këto ditë i ndrrojmë (u japim në
përdorim) mes njerëzve për t’u ditur te All-llahu ata që besuan dhe për t’i
zgjedhur disa prej jush për dëshmorë (ose dëshmues). All-llahu nuk i do
zullumqarët.&nbsp;&nbsp; <br>
141. Dhe që All-llahu t’i pastrojë besimtarët, ndërsa gradualisht t’i
shkatërrojë mosbesimtarët.&nbsp;&nbsp; <br>
142. A mos menduat ju se do të hyni në Xhennet e All-llahu pa i ditur (pa u
vërtetua në praktikëse prej jush kanë luftuar, dhe pa u ditur cilët prej jush
ishin të durueshëm.&nbsp;&nbsp; <br>
143. Ju ishit ata që dëshironit vdekjen para se të ballafaqoheshit me te. Ja pra,
atë e patë dhe e shikuat me sytë tuaj.&nbsp;&nbsp; <br>
144. Muhammedi nuk është tjetër vetëm se i dërguar. Edhe përpara tij pati të
dërguar (që vdiqën ose u vranë). E nëse ai vdes ose mbytet, a do të ktheheshit
ju prapa (nga feja ose lufta)?E kushdo që kthehet prapa, ai nuk i bën dëm
All-llahut aspak, kurse All-llahu Ne do t’i shpërblejë mirënjohësit.&nbsp;&nbsp; <br>
145. Askuh nuk vdes pa vullnetin dhe lejen e All-llahut. Ai është shënim i
afatit të caktuar. E kush e dëshiron shpërblimin e kësaj bote, Ne atij ia japim,
e kush e dëshiron shpërblimin e botes tjetër, edhe atij do t’ia japim atë, kurse
mirënjohësit Ne do t’i shpërblejmë.&nbsp;&nbsp; <br>
146. E sa pejgamberë pati qësë bashku me të luftuan turma të mëdha besimtarësh
dhe për atë që i goditi në rrugën e All-llahut, ata nuk u dobësuan dhe nuk u
përulën. All-llahu i do durimtarët.&nbsp;&nbsp; <br>
147. Fjala e tyre nuk ishte jetër pos vetëm: “Zoti ynë, na i falë mëkatet tona
dhe lëshimet në punët tna dhe na forco në vendet tona (në luftë), nduhmona
kundër popullit jobesimtar!”&nbsp; <br>
148. Ndaj All-llahuua u dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërbllimin më
të mirë të botës tjetër; All-llahu i do punë mirët.&nbsp;&nbsp; <br>
149. O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku
ishit (në kufër) dhe atherë do të jeni të humbur.&nbsp;&nbsp; <br>
150. Sepse vetëm All-llahu është ndihmëtar i juaji dhe Ai është më imiri ndihmës.&nbsp;&nbsp;
<br>
151. Ne do të mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan sepse ata
All-llahut i trillojnë e imveshin zota të tjerë, duke mos pasur për të kurrëfar
fakti, ndaj vendbanimi i tyre do të jetë xhehnemi. Sa i shëmtuar është vendi i
mizorëve.&nbsp;&nbsp; <br>
152. All-llahu përmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin e Tij i
korrët ata (me shpata) deri kur u dobësuat dhe u përçatë ndërmjet vete, në
çështjen e vendit (që u pat caktuar Pejgamberi) dhe pasi vrejtët atë që e
dëshironit (prenë e luftës ), e atëherë kundërshtuat (urdhërin e Pejgamberit).
Pati prej jush që e deshën këtë jetë (ata që u ngutën pas presë) e pati prej
jush që e deshtën botën tjetër. Pastaj, për t’ju sprovur u zmbrapi juve nga ata.
Po All-llahu u fali juve; All-llahu është dhurues i madh ndaj besimtarëve.&nbsp;&nbsp; <br>
153. Dhe kur largoheshit e nuk përfillshit as njëri-tjetrin, ndërsa i dërguari
ju thërriste mbrapa. Atëherë u goditi me dëshprim për dëshprim (që i shkaktuat
Pejgamberit), ashtu që mos pikëlloheni për atë që u shpëtoi (preja e luftës) e
as për atë që u goditi. All-llahu është i njohur hollësisht me atë që veproni.&nbsp;&nbsp;
<br>
154. Mandej, pas asaj tronditjeje tërëndë, Ai u lëshoi sa për qetësim, një kotje
(gjumi të lehtë) që i kaploi një grup prej jush, kurse një grup i kishte
preokupuar vetëm çështja e vetvetes. Ata formuan bindje të padrejtë ndaaaaj
All-llahut, bindje injorante, e thonin: “ Ne nuk kemi në dorë asgjë nga kjo
çështje!” Thuaj: “E tërë çështja është vetëm në duar të All-llahut!” Ata fshehin
në vetvete atë që uty nuk ta shprehin. Thonin : “Sikur ne të kishim diçka në
dorë në këtë çështje, ne nuk do të mbyteshim këtu!” Thuaj: “Edhe sikur të ishit
në shtëpitë tuaja, atyre që është caktuar mbytja (vdekja), do të dilnin në
vendin e flijimit të tyre!” Në mënyrë që All-llahu të provojë atë që është në
zemrat e tuaja (sinqeritetin, ose hipokrizinë) dhe që të pastrojë atë që është
në zemrat tuaja. All-llahu i di shumë mirëtë fshehtat në zemrat.&nbsp;&nbsp; <br>
155. Vërtet, ata që u zbrapsën prej jush ditën e ndeshjes së dy grupeve (besimtarë
dhe idhujtarë në Uhud), ata vetë djalli i shtyri të rrëshqasin me disa punë të
tyre që i bënë, po All-llahu ua fali atyre gabimin; All-llahu është mëkatfalës
dhe i butë.&nbsp;&nbsp; <br>
156. O besimtarë, mos u bëni si ata që nuk besuan dhe, për vllezërit e tyre që
kishin dalë në udhëtim (tregtie e gjallërimi) ose që kishin shkuar në luftë
thonin: “ Sikur të kishin ndejtur pranë nesh (e të mos dilnin), atë (bindje),
All-llahu ua bëri një dëshprim në zemrat etyre. Pse All-llahu ë është Ai që jep
jetë dhe jep vdekje dhe All-llahu sheh atë që ju punoni.&nbsp;&nbsp; <br>
157. E sikur të ishit mbytur në rrugën e All-llahut, ose t’u kikshte zënë vdekja,
do të gëzonit falje e mëshirë prej All-llahut që është shumë më e dobishme se
ajo çka ata grumbullojnë.&nbsp;&nbsp; <br>
158. Ti ishe ibutë ndaj atyre, ngase All-llahu të dhuroi mëshirë, e sikur të
ishe i vrazhdë e zemërfortë, ata do shkapërderdheshin prej teje, andaj ti falju
atyre dhe kërko ndjesë për ta, e konsultohu me ta në të gjitha çështjet, e kur
të vendosësh, atherë mbështetu në Allhun, se All-llahu ido ata që mbështeten.&nbsp;&nbsp;
<br>
160. Nëse All-llahu dëshiron t’ju ndihmojë, s’ka kush që mund t’ju mposhtë, e
nëse Ai iu lë pa ndihmë, atherë kush është ai pas Tij, që dot’jundihmojë? Pra
vetëm All-llahut le t’i mbështeten besimtarët.&nbsp;&nbsp; <br>
161. Asnjë pejgamberi nuk i takoi të bëjë hile dhe kush bën hile (në ndarjen e
plaçkës së luftës), ai në ditën e kijametit vjen i ngarkuar me atë që ka bërë,
pastaj secilit njeri i jepet ajo që e ka fituar, duke mos iu bërë e padrejtë.&nbsp;&nbsp;
<br>
162. A është i njejtë ai qëiu bind All-llahut dhe kërkoi kënaqësinë e Tij, si ai
që tërhoqi kundër vetes hidhërim të madh nga All-llahu dhe e ardhmja e tij është
Xhehennemi, që është përfundim shumë i keq?&nbsp; <br>
163. Ata kanë dallim te All-llahu, e All-llahu she shumë mirë ata që veprojnë.&nbsp;&nbsp;
<br>
164. Është e vërtetë se All-llahu u dha dhurataë të madhe besimtarëve, kur ndër
ta nga mesi ityre dërgoi të dërguarqë atyre t’u lexojë shpalljen e Tij, t’i
pastrojë ata, t’ua mësojë Kur’anin dhe sheriatin, edhepse, më parë ata ishin
krejtësisht të humbur.&nbsp;&nbsp; <br>
165. E kur juve u goditi një dështim (në Uhud) e që ju ia patët dhënëatë dyfish
(armikut në bedër), thatë: “Prej nga kjo?” thuaj: “Ajo është nga vetë ju!” S’ka
dyshim se All-llahu është i plotëfuqishëm për çdo send.&nbsp;&nbsp; <br>
166. Ajo që ju goditi juve ditën eballafaqimit të dy grupeve (besimtarë dhe
idhujtarë), ishte me lejen e All-llahut, për t’u dalluar besimtarët e sinqert.&nbsp;&nbsp;
<br>
167. Dhe, për t’u ditur ata që ishin hipokritë. E atyre u është thënë: “Ejani e
luftoni në rrugën e All-llahut ose mbroni vetën!” E ata thanë: “Sikur të dinim
se do të luftohej, ne do të vinim pas jush!” Në atë moment ata ishin më afër
mosbesimit se besimit. Flisnin me gojët e tyre atë që uk e kishin në zemrat e
tyre, po All-llahu edi mirë për atë që fshehin.&nbsp;&nbsp; <br>
168. Dhe ata që nuk luftuan dhe atyre të vetëve u thanë: “ Sikur të na dëgjon
neve (e të ktheheshin siç u kthyem ne ), nuk do të mbyteshim!” thuaju: “Largoie
pra vdekjen prej vetes suaj, nëse jeni të sigurt çka thoni?”&nbsp; <br>
169. Kurrsesi të mos mendoni se janë të vdekur ata që ranë dëshmorë në rrugën e
All-llahut. P ërkundrazi, ata janë të gjallë duke u ushqyer te Zoti ityre.&nbsp;&nbsp; <br>
170. Janë të gëzuar me atë që u dha All-llahu nga të mirat e Tij, dhe atyre që
kanë mbetur ende pa i bashkuar rradhëve të tyre, u marrin myzhde se për ta nuk
ka as frikë dhe as që kanë pse të brengosen.&nbsp;&nbsp; <br>
171. Ata janë të gëzuar me begati e dhurata që ua dha All-llahu, e s’ka dyshim
se All-llahu nuk ua humb shpërblimin besimtërëve.&nbsp;&nbsp; <br>
172. Të cilët edhe pasi i goditi plaga iu përgjegjën All-llahut dhe të dërgurit.
E për ata prej tyre që bënë, mirë dhe u rujtën, është një shpërblimi madh.&nbsp;&nbsp; <br>
173. E atyre (shokëve të pejgamberit) që dikush u tha : “Populli (idhujtaët(
është tubuar t’ju sulmoja, pra kini frië!” Ajo, vetëm u a shtoi edhe më shumë
besimin e thanë e thanë: “Neve na mjafton që kemi All-llahu, Ai është mbrojtësi
më i mirë!”.&nbsp;&nbsp; <br>
174. Dhe atë pa i gjetur kurrfarë e keqe fituan begati e mirësi të mëdha nga
Allhu dhe e arritën kënaqsinë e Tij All-llahu është dhurues i madh.&nbsp;&nbsp; <br>
175. P atë (propagndë) e bëri vetëm shejtani që dëshironte me miqtë e vet (idhujtarët),
t’ju friksojë, poju mos u frikësoni prej tyre, frikësomënu Mua, nëse jeni
besimtar.&nbsp;&nbsp; <br>
176. E ty të mos të brengosin ata që përpiëen për mosbesim, ata kurrsesi nuk
mund të dëmtojnë asgjë All-llahun. All-llahu me urtësinë e vet dëshiron që atyre
të mos u takojë kurrfarë e mire në botën tjetër dhe ata kanë një dënim të madh.&nbsp;&nbsp;
<br>
177. Ata që në vend të besimit pranuan kufrin, nuk i bëjnë asgjë dëm All-llahut,
ata ipret një dënim i idhët.&nbsp;&nbsp; <br>
178. Të mosmendojnë ata që nuk besuan se afatin që u dhamë Ne atyre të jetojnë,
është në dobi të tyre. Ne i lamë të jetojnë vetëm që shtojnë edhe më shumë
mëkate, se ata ipret një dënmim nënçmues&nbsp; <br>
179. All-llahu nuk ju zblon juve të fshehtat (e të dini se ç’mbajnë në zemrët e
tyre). Por All-llahu është Ai që nga të dërguarit e vet zgjedh atë që do (e i
zbulon ndonjë të fsehtë). Prandaj, bsoni All-llahut dhe të dërguarit të Tij, e
në i besofshit dhe nëse ruheni, atëherë ju keni një shpërblim të madh.&nbsp;&nbsp; <br>
180. Ata, të cilët bëjnë koprrraci me atë nga të mirat e veta u dha All-llahu,
të mos mendojnë kurrsesi se ajo është në dobi të tyre. Jo, ajo është në dëm të
tyre. Ajo e mirë me çka bënë koprraci, në ditën e kijametit do t’u mbështillet
në qafën e tyre. All-llahut i mbesin trashëgim qiejt dhe toka, All-llahu është i
njohur mirë më atë që veproni.&nbsp;&nbsp; <br>
181. All-llahu ka dëgjuar fjalën e tyre që thanë: “ All-llahu është i varfër e
ne jemi të pasur!” Ne do të shënjojmë atë që thanë ata dhe që i mbytën
pejgamberët pa kurrfarë faji, e do t’ju themi: “Vuane mundimin e djegjies së
zjarrit.&nbsp;&nbsp; <br>
182. Kjo është meritë e duarve tuaja, se All-llahu nuk zullumqarë ndaj robëve.&nbsp;&nbsp;
<br>
183. Ata janë që thanë: “All-llahu na ka porositur që të besojmë asgjë të
dërguar derisa ai të na sjellë një kurban që do ta ngrënë zjarri. Thuaju: “Para
meje juve u erdhën të dërguar me argumente dhe me atë që e thatë, e përse i
mbytet ata, nëse thoni të vërtetën?”&nbsp; <br>
184. Po nëse ata ty të përgënjeshtrojnë, janë përgënjeshtruar edhe para teje të
dërguar që u erdhën me argumente të prera, me shkrime qiellore dhe me libër të
nditshëm.&nbsp;&nbsp; <br>
185. Secili njeri do të shijojë vdekjen, e shpërblimet tuaja u plotësohen diten
e kijametit, e kush shmanget zjarrit e futet në Xhennet, ai ka arritur shpëtim,
e jeta e kësaj bote nuk është tjetër pos një përjetim mashtrues.&nbsp;&nbsp; <br>
186. Ju patjetër do të sprovoheni si në pasurinë tuaj, si në vetën tuaj, madje
do të dëgjoni ofendime të shumta prej atyre që u është libri para jush, e edhe
prej idhujtarëve, po në qoftë se duroni dhe ruheni, ajo është gjëja më
vendimtare.&nbsp;&nbsp; <br>
187. Dhe kur All-llahu mori zotimin nga ata që i pat dhënë libri: që githqysh
t’ua publikoni atë njerëzve, e të mos e fshehni, por ata e lanë pas dore atë për
pak send të kësaj jete; pra, bënë punë të keqe.&nbsp;&nbsp; <br>
188. Mos mendo se janë të shpëtuar ata që gëzohen për atë që bënë (e fshehen
çështjen tënde) dhe dëshirojnë të jenë të lavdëruar për atë që nuk e punuan mos
llogarit shpëtimpër ta (nu e thanë të vërtetën), ata kanë njëë dënim të
dhëmbshëm.&nbsp;&nbsp; <br>
189. Vetëm All-llahut i takon sundimi i qiejve e i tokës dhe All-llahu është i
gjithfuqishëm për çdo send.&nbsp;&nbsp; <br>
190. Në krijimin e qiejve e të tokër, në ndyshimin e natës dhe të ditës, ka
argumente të qarta për ata që kanë arsye dhe intelekt.&nbsp;&nbsp; <br>
191. Për ata që All-llahun e përmendin me përkujtim kur janë në këmbë, kur janë
ulur, kur janë të shtrirë dhe thellohen në mendimie rreth krijimit të qiejve e
të tokës (duke thënë)::Zoti ynë, këtë nuk e krijove kot, i lartësuar qofsh,
ruanaprej dënimit të zjarrit!&nbsp; <br>
192. Zoti ynë, atë ti e fute në zjarr, atë e ke poshtëruar; oër mizorët nuk ka
ndihëtarë!&nbsp; <br>
193. Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës që ftonte për besim(e që thoshte):Të
besoni Zotin tuaj! E ne besuam! Zoti ynë, na i falë mëkatet tona, na i mbulo të
metat dhe pas vdekjes na bashko me të mirët!&nbsp;&nbsp; <br>
194. Zoti ynë, jepna atë që nëpërmjet të dërgurëve Tu, na e premtove dhe në
ditën e kijametit mos na turpëro; vërtet Ti je Ai që nuk e shkel premtimin!”&nbsp;&nbsp;
<br>
195. Zoti i tyre iu përgjegj lutjes së tyre (e tha): Unë nuk ia humb mundin
asnjërit prej jush, mashkull qoftë apo femër. Ju jeni njëri nga tjetri por ata
që u dëbuan prej shtëoive të tyre dhe emigruan, u munduan vetëm pse ishin në
rrrugën Time, lftuan dhe u vranë, atyre patjetërdo t;ua shlyej mëkatet e tyre
dhe do t’i veje në Xhennete në të cilët burojnë lumenj. Ai është shpërblim nga
ana e All-llahut, se më i miri i shpërblimeve është te All-llahu.&nbsp;&nbsp; <br>
196. Të mos mashtrojë bredhja nëpër qytete e atyre që nuk besuan.&nbsp;&nbsp; <br>
197. Ajo është një kënaqësi e pakët, e pastaj vendi i tyre është Xhehennemi që
është vend mjerimi.&nbsp;&nbsp; <br>
198. Por ata që ia patën frikën Zotit të tyre, ata i kanë Xhennetet nëpër të
cilat rrjedhin lumenj dhe aty janë përgjithmonë. Ajo është pritje nga ana e
All-llahut, e për të mirët më e dobishmja është ajo që është te All-llahu.&nbsp;&nbsp; <br>
199. Po edhe nga ithtarët e librit ka që besojnë All-llahun, e besojnë atë që u
është shpallur juve, e besojnë atë që është shpallur atyre, janë të bindur ndaj
All-llahut në shpallje nuk i shesin për pak sendtë kësaj jete. Të tillët kanë
shpërblimin e vet te Zoti i tyre, e All-llahu është që llogarinë e bën shpejt.&nbsp;&nbsp;
<br>
200. O ju besimtarë, bëni durim, bëhuni të qëndrueshëm kundër armikut, rrini të
përgaditur dhe, që të shpëtoni, ruajuni dënimit të All-llahut.</p>
 
{{Suret Kur'anore}}