Suretu El Kehf: Dallime mes rishikimesh

Content deleted Content added
No edit summary
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari
Kishte disa gabime drejtshkrimore te bera ndoshta nga shpejtesia,por qe mund te ndryshonin kuptimin e vertet te ajetit,e keshtu mund te keqkuptoheshin ata qe e lexojne Kuranin per here te pare.E ndjeva obligim te jap kontributin tim.Inshaallah udhzohen...
Etiketat: Redaktim nga celulari Redaktim në versionin web nga celulari
Rreshti 160:
72. Tha: “A nuk të thashë se nuk do të mund të kehs durim me mua?”
 
73. (Musai) Tha: “Mos më qorto për se harrova dhe mos më mundo me vështirësi në këtë shoqërim timin (lehtësoma punën)!”
 
74. Vazhduan të shkojnë deri kur e takuan një djalë të ri, e ai (i dijshmi) e mbyti atë. (Musai) Tha: “A e mbyte njeriun e pastër, pa mbytë ai askë?! Vërtet ke bërë një pumë të shëmtuar!”
Rreshti 170:
77. Vazhduan të shkojnë deri arritën te bannorët e një qyteti që prej tyre kërkuan t’u japin ushqim, po ata nuk deshën t’i pranojnë si mysafirë (e as t’i ushqejnë) e ata të dy gjetën një mur që gati rrëzohej, e ai e drejtoi atë (murin). (Musai) Tha: “Sikur të kishe dashur do t’u merrje shpërblim për këtë!”
 
78. Ai (i dijshmi) tha: “Tash ka ardhur koha e ndarjes mes meje e teje, e unë do të tregoj për domethënien e asaj që nuk mundmunde të keshë durim!”
 
79. Sa i përket anijes, ajo ishte pronë e të varfërve, që veprojnë në det, e unë desha të bëjë atë me të meta, ngasngase para tyre ishte një sundues që grabiste çdo anije (të aftë - pa të meta).
 
80. Sa i përket djaloshit, dy prindërit e tij ishin besimtarë, e u frikësuam se ai do t’i shpie ata të dy në humbje e në mosbesim.
Rreshti 186:
85. Ai iu rrek një aso mundësie (dhe mori rrugën nga perëndimi).
 
86. Deri kur vendperëndimin e diellit, e gjrtigjeti se po perëndon në njëfarë burimii me lym të zi dhe aty e gjeti një popull. E Nei thamë: “O Dhulkarnejn, ose do t’i dënosh, ose do t-iti marrësh me të mirë e t’i udhëzosh!”
 
87. Ai (Dhulkarnejni) tha: “Ai që vazhdon edhe mëtej të jetë zullunqarzullumqar, atë do ta dënojmë, pastaj i kthehet Zotit të vet e Ai e dënon atë me një dënim të tmerrshëm”.
 
88. Sa i përket atij që besoi dhe bëri vepra të mira, atij i takon shpërblimi më i mirë (Xhenneti) dhe atij nga ana Jonë do t’i bëjmë lehtësi (në jetë).
Rreshti 198:
91. Ashtu (bëri edhe me këtë popull), e Ne e kemi ditur gjendjen e tij (mundësitë dhe sundimin e drejtë të tij).
 
92. Mandej, ai iu rrek ërsëripërsëri një aso mundësie (një rrugë të tretë mes perëndimit e lindjes - nga veriu).
 
93. Deri kur arriti mes dy kodrave (si penda) dhe mbrapa tyre gjeti një popull që thuajse nuk kuptonte asnjë gjuhë (përveç gjuhës së vet).
 
94. Ata thanë: “O Dhulkarnejn, vërtet Jexhuxhi dhe Mexhuxhi janë duke bërë shkatërrime në tokë, a bën që ne të japim ty një kontribut (një formë tagri a tatimi), e që të bësh një pendë mes nesh dhe mes tyre?”
 
95. Ai (Dhulkarnejni) tha: “Atë që mua ma mundësoi Zoti im është shumë më e mirë (nga ajo që më ofroni ju), po ju më ndihmoni me fuqi punëtore të bëj një pendë të fortë mes jush dhe mes atyre!”.
Rreshti 214:
99. (Kur të vijë caktimi i Zotit, ose kur të dalin Jexhuxh Mexhuxhët) Ne bëjmë atë ditë që ata të përzihen si valët njëra me tjetrën. Dhe i fryhet Surit (për herën e dytë) e të gjithë ata i tubojmë.
 
100. Atë ditë ua prezentojmë zheheneminxhehenemin jobesimtarëve me një prezentim të hapët (trishtues).
 
101. Atyre që sytë i kishin të mbuluar ndaj argumenteve te Mia dhe që nuk mund të dëgjonin (fjallët e All-llahut).
Rreshti 224:
104. Ata janë veprimi i të cilëve u asgjësua në jetën e kësaj bote, e megjithatë ata mendojnë se janë kah bëjnë mirë.
 
105. Të tillët janë ata që nuk besuan argumentet e ZoitZotit të tyre as takimin (ringjalljen) e Tij, andaj veprat e tyre shkuan huq dhe në ditën e gjykimit atyre nuk do t’u jepet kurrfarë vlere.
 
106. Këtë, ngase shpërblimi i tyre është Xhehennemi, për shkashkak se nuk besuan dhe argumentet e Mia e të dërguarit e Mi i morën për tallje.
 
107. S’ka dyshim se ata që besuan dhe bënë vepra të mira, vendpritje për ta janë Xhennetet e Firdevsit.