Versioni i datës 26 qershor 2009 02:12 redakto Kurreshtja (diskuto \| kontribute) 2.797 edits →‎258. ← Redaktim më i vjetër		Versioni i datës 26 qershor 2009 02:17 redakto zhbëje Kurreshtja (diskuto \| kontribute) 2.797 edits →‎264. Ndryshimi më pas →
Rreshti 615: [[Suretu El Bekare/263\|Një fjalë e mirë dhe një lehtësim (që i bëhet lypësit) është më e mirë se një lëmoshë që përcillet me të keqe. All-llahu nuk ka nevojë për askë, është i Butë.]] =====264.===== [[Suretu El Bekare/264\|O ju që besuat, mos i prishni lëmoshat tuaja me të krenuar e me ofendim siç bën ai që ia jep pasurinë e vet sa par sy e faqe të njerëzve, e nuk beson All-llahun dhe botën tjetër. Shembulli i tij është si një gur i madh e i lëmuar ~~bmi~~mbi të cilin ka pak dhe, e kur e godet atë një shi i madh e lë të zhveshur (lakuriq). Ata (formalistët) nuk arrijnë asgjë nga ajo që punuan. All-llahu nuk udhëzon popullin pabesimtar.]] =====265.===== [[Suretu El Bekare/265\|E shembulli i atyre që pasurinë e vet e japin nga bindja e tyre e duke kërkuar kënaqësinë e All-llahut, i përngjan një kopshti në një rrafshnaltë që i bie shi i madh, e ai jep fruta të dyfishtë. Po edhe nëse nuk i bie shi i madh, i bie një rigë (që i mjafton). All-llahu sheh atë që veproni.]]

Suretu El Bekare: Dallime mes rishikimesh