Përdoruesi:Hipi Zhdripi/shkresa për punë 000/1999-2007: Dallime mes rishikimesh
Content deleted Content added
Rreshti 124:
==Udhtimi nëpër Evropë==
===Në kufi Maqedoni-Kosovë===
===Në kufi Kosovë-Maqedoni===
===Në kufi Kosovë-Maqedoni===
U nisëm, edhe përkundër propozimit të Hipit që ai dhe i vëllai të merrnin udhën nga Shqipëria. Arritën në pikën kufitare të Kosovës. Mirëdita - Mirdita. Udhë të mbarë-Faleminderit. Përderi sa këmbeheshin fjalët me tonë të ëmbël, Hipi nga dritarja shikonte rrethinën. I ranë në sy, tre oficier të huaj që në uniformat e tyre kishin flamuj. Njëri flamurin e Indis, njëri të ShBA-ve dhe njëri të Gjermanis. Që të tre këta, qëndronin para një kabine të metalt me përmasa ~3.5x~2m, që kishte një derë dhe një drtare. Ishte kabinë e njohur për Hipi, fundi i fundi në një kabinë të till kishte jetuar disa vite, nga njëher vetë i katërti, nga njëherë vetë i dyti. Qyteti i kishte kërkuar Hipit për atë "vendbanim" diçka rreth 200 (?) marka gjermane për muaj. Nejse. Udhrimi vazhdojë në drejtim të pikës doganore të Repblikës së Maqedonis. Duke ngarë nëpër rrugën përgjatë zones neutrale, diku pas mesit, në anën e djathët qëndronte një kabinë pranë të cilës një policë me uniformë të vjetër e cila i kutojne policët e Kosovës para mërgimit nga Kosova. Pas pak, kerri ndalojë. Një fytyr maqedoni e futi kokën në dritaren në anën e shoferit që ishte e hapur. Në anglishto-shkinisht tha 5(?) DM për dezinfektim të rrotëve të kerrit. Hipi e shikoj në sy për një moment, ndërsa i vëllai i tij me dorën e djathtë të zgjatur i tregojë atij sasin e kërkuar. Përderi sa ai i morri të hollat Hipi shikonte nga dritarja një të ri ftyrë maqedone që stërpikte rrotët e kamionëve me një shkopë të ngjajshëm me shkopin me të cilin Hipi si fëmijë kishhte stëpikur ''patlixhonat'' e axhës. Duke ngarë më tutje, në anën e djathtë një rresht në krye të cilit gjendej një kaos. Hipit i shkuan sytë drejtë tek një policë që gjendej 15-20 metra para kaosit të rreshtit pranë një kabine si të funksionerve të lartë të Kosovës para mërgimit. Në atë moment ju drejtu të vllait:
Line 145 ⟶ 146:
:Oj, qiko. Kçyre dokumentin nuk ka nevoj për vizë tranzite. Unë i kam vetë organet që e kanë lëshu këtë dokument.
::Te dezinfeksion, te dezinfeksion ... - ja këthej Hipit, ajo ftyrë e maqesonës duke treguar me gisht kabinën ku rrinte ai që kishte marrë 5 markat dhe ai që stërpikte rrotat.
Hipi dual nga kaosi i kënaqur edhe përkundër shtyrjeve ai ja kishte arrit të ja ''prish nervat'' fëtyrës së maqedonës e cila përderi sa fliste kishte një lloj droje.
Duke qëndruar e pritur që i vëllai tani të kthehej, Hipi mendoj "Kryfort, kry thi. Apet, don me dhonë bakshish. Apet, don me dhonë, vetëm për m'i ikë rrugës ma t'gatë. Bakshi për bakshi, pi boj temen bile". Me këto mendime, Hipi u nisë drejt kulibës së puntorëve për dezinfektim. Hyri brenda. Brenda saj nuk ishte askush, pos një flladi të këndëshem. Një tavolin me karrik, nga e majta. Disa ulëse nga e djathta. Hipi shkoj nga e majta. U ulë në karrikë. Pas një momenti në kulib hyri fytyra që mori 5 markat dhe me zë të butë fillojë të flasë maqedonisht.
:: Bënë të ma lëshosh karrike?
:Po. S'ka problem, por ajo vajza në atë kabinë më tha të vijë këtu - ja ktheu Hipi në anglisht, duke u ngritur e treguar kabinën.
::Mirë! - ja ktheu fytra maqedone në maqedonisht
:Si mirë, une erdha këtu. E tani. - ja kthehu Hipi
::Nuk di. ... Asgjë. - ja ktheu fryra maqedone
:Mirë, bënë të mi këmbeshë këto 50 marka - i tha Hipi fytrës
:Sa duhet të i kthej - i tha fytyra në maqedonisht
Ha!. Mendoj Hipi në vete, duke buzqeshur në sipërfaqe dhe filloj të mendojë. Ai kishte dëgjuar në Prishtinë që për kalim të kufirit, me pakë probleme d.m.th me kaos, zakonisht i paguanin 20 marka, për pa probleme 50 në shpejtësi. Kështu i kishte thonë një tregtarë i cili në muaj hynte e dilte së paku 3 herë. Po sa të i japë kësaj fytyre që të mos i refuzojë. Dy marka i refuzon me siguri, po ja japë pesë qaqë sa mes mi refuzu, po bashkëpuntort e tij mos mi besu. Dhe Hipi ju drejtu fytyrës:
: Pesë maj, 45 kthemi
Ftyra e hapi fijoken i nxjerri të imtat dhe ja zgjati Hipit. Hipi i mori dhe u nisë në drejtim të kabinës së ftyrës së maqedones. Nëpër kaos depërtoi dhe kur ju afrua ftyrës së maqedones ja nisi të bërtas në tri gjuhë shqip, anglish dhe maqedonishto-serbisht:
: Ama de tashti vulen, une ja japa dezifeksionit bakshishin.
Fryra ja nisi të skuqe dhe t'i bërtas Hipit
::Pa vizë tranzite nuk mund të udhëtosh në teritorin e Republikës së Maqedonisë.
Përderi sa këtë fjalë u ripërsëritën me të madhe disa herë, kaosit ju afruan dy policë "maqedon".
Në momentin, kur Hipit ju dukë që kishte ardhur koha të tërhiqej nga kaosi, ai u tërhekë me shpejtësi. Aty, rreth 5 metra largë ftyrës së maqedones, nga ana e Kosovës u ndal dhe nga largë shikonte të vëllan duke biseduar me një policë. Ishte po ai polici "maqedon" që i kishte ndarë. Hipi fillojë të buzqeshë, e kënaqej me skenën se si "kryforti" "bisedonte" me policin "maqedon".
Pa pritmas Hipi filloj të interesohet për shqiptarët që endeshin aty pari, ashtu kot dhe aty këtu ju afroheshin njerzëve të ati kaosi. Hipi filloj të mendojë. Edhe këta duhet të paguajnë. Po ku t'ju gjejë kokën e tyre. Polici. Polici në zonën neutrale, ai duhet të jetë. Ai duhet të jetë. Hipi u nisë me nxitim në drejtim të kabinës së Policit me uniform të njëjtë si policët e Kosovës para mërgimit. Hipi ju afrua kabinës dhe në gjuhën angleze e përshëndeti policin "maqedon" i cili nuk e zotëronte mirë maqedonishten apo mendonte se Hipi nuk e zotëron maqedonishten aspak.
:Mirdita - i tha Hipi në anglisht
::Mirdita - ja këtheu polici "maqedon". Hipi e vërejti se ai nuk e kuptonte anglishten
:Si je? - ja ktheu Hipi në gjermnaisht. Ishte kjo fjalë që policit "maqedon" i tingëlloj e njohur por nuk e ndiente vetën të sigurt të ma thoshte përgjegjen
:Qysh je he burr? A je mirë? - ja ktheu Hipi në shqip
::Mirë, mirë - ja ktheu polici "maqedon" në maqedonishte me theks shqip
:Pash, zotin. A nuk po mërzitesh me nejt qitu vetë. - i tha Hipi
::Paj, qishtu. Shka me bo. Kështu e ka puna - ja ktheu polici "maqedon" me një maqedonishte tani të përzier me shqipe
:Puna. Po a pe kini pun bile - e pyeti Hipi
::Jo une jo. Por shikoj ata kanë punë - ju përgjegjë duke treguar me gisht ata që endeshin me kerre.
:Po a. Mirë. E kam një problem. dashta mi kalu kufinin. - ju drejtu Hipi policit "maqedon"
::K'ta qesin për 15-20 marka, e n'koft se nuk ke pashaport, për mi kalu kufirin e gjelbërt t'i marrin deri 50 marka. - ja ktheu polici "maqedon" tashmë një shqipe të rrjedhëshme
:Po a. Mirë. Tung - i tha Hipi dhe u nisë në drejtim të pikës kufitare të Kosovës
::Tung - ja ktheu polici "maqedon".
Kur edhë në pikën kuftare të Kosovës, në hyrje i doli ofiiri Indian i cili mori fletë udhëtimin nga Hipi, e hapi atë dhe e vulosi. Hipi ishte etur. U nisë në drejtim të dyçaneve të futura në disa kuliba. Aty nuk mund të vërente ndonjë fije që do ta lidhte me endacakët. Këtu endacaktët, herë pas here, i afroheshin Hipi, me një "a po do taksi" apo "a po donë me dal anej, une t'qesë për 15, për 17, për 20 marka". Hipi tani ju kishin bërë diku rreth 5-10 endacak të cilët e pyesnin. Ai, tani ishte në dilem të madhe. Në njëren anë i kuptonte, në anën tjetër kur mendonte. Asnjëri nga ata endacakë nuk ishte me të meta. Asnjëri nga ata nuk ishte i dobët për nga fuqia. Të gjithë ishin të vetëdishëm për situaten politike, për malltretimet që pësonin mërgata dhe vetë shqiptarët e Kosovës me leje të UNMIK-ut. As këta të fundit nuk kurseheshi. Edhe pse i dukej se atyre nga njëherë ju bënin lehtësime, sipas paragjykive të krijuara nga veshja. Hipi e kuptonte tregun e shpekulantëve. Fundi i fundit vetë kishte blerë bileta me shumicë pët kino, për ndeshje futbolli të cilat me shokët i shitëshin më shtrejntë. Hipi e kuptonte që ndër ata endacakë, kishte me të vërtet njerzë në nevojë. Rrethanat ishin plotësisht të ngjajshme si ato para kinos Rinia e para stadiumit të Prishtinës në kohën e rinisë. Por këto kishin një dallim. Hipi dhe shokët e tij, në atë mënyrë i siguronin parat nga xhepat që kishin dëshirë të argëtoheshin. Ndoshta në atë kohë, ndër spekullantët që bënin këbimin e të hollave ka pasur aso që punonin së bashku me policin e "shkijeve", por prapë, ata kanë qenë të rrallë. E këta, këta këtu, të gjithë bashkëpunoni me policin e shkijeve. Pa atë bashkëpunim nuk mund të dilej matan.
Pas 10-15 minutave të mendimeve të thella rreth këtyre rrethanave, Hipi vendosi të shkojë tek oficiri Indian. Ishte polic Indian, një fytyr nga anët e pakistanit, një fytyrë e qetë, një fytyrë që gëzohet kur kryehet orari i punës. Hipi ja dorzojë fletë udhëtimin dhe mori vulën, kaloi kufirin. U nisë në drejtim të policit që tashmë fliste shqip. Përgjatë rrugës, gjithnjë e më tepër vinin endacakët. Ju afrua policit dhe e pyeti.
:Si është puna me këta endacak?
::Deri vonë, anë pasë drejtë që sa herë të dojnë mund të kalojnë kufirin brenda ditës, tani qeveria ka nxijerr ligjin vetëm 3-4 herë me hi e me dal - ja ktheu polici allashqiptarçe.
Hipi vazhdoi biseden, por mend i kishte të veprojë apo të mos veprojë. Nëse vepron si të veprojë. Të argëtohet, apo të shkonte të kalonte kufirin. Ai e llogariste që i vllau i tij, pasi nuk ishte kthyer deri më tani, ai me siguri e kishte paguar "bakshishin".
| |||