Rifat Kukaj

Rifat Kukaj u lind më 25 tetor 1939 në Tërstenik të Drenicës, vdiq më 11 shtator 2005 vdiq në Ulqin.

ZOGU I LASGUSHIT

Yll i ndritur në natë qershori

Sikur ra prej gjithësisë,

Ngazëllyeshëm, sytë m'i mori

Në degë t'qershisë.

U purtekëm unë e gjethet

Qetë e lehtë me petalet,

Qielli vetë nisi të prehet

Edhe malet.

Kënga nga zogu i brishtë

Lindi krejt ëndrrimtare,

Dritë feksoi n'flatra e bisht

Dhe n'për dritare.

Gëzim, shpresë, në gji më derdhe

E hare të butë si pushi,

Zog-magji ti mirë se erdhe

Nga Lasgushi!

Ato porosi të larta

Te dritarja e shtëpisë

Po m'i thotë me vargje t'arta

Kalorësi i bukurisë.

BALADËZ

Me pushkë në krah

Një ditë dola për gjah.

N'shteg qëndroja si guhak

Zagari lehte n'imshtak.

U mbështeta për një ah

Harrova zagar e gjah,

Mbi doborën e ndritur

Pikasa një zog të përhitur,

Aq i brisht e krejt i ngrirë

Në acar ai martir

Në shpindë i shtrirë!

Këmbët thik përpjetë

Ah jetë, sa e shkretë.

Mbase shpresa i ka thënë:

"Shtriji e ngrohi në Hënë!"

Në mua vajtonte dita

Në dy zyçka ende drita

Po fiksonte por e mekur

Porsi Hëna e paprekur

Nga këmbët e zogut të gjorë

Orëprerit në dëborë.

Mbaron rrëfimi për një jetë

Në vargun e njëzetetretë!

NËNA

Ti ke pak zjarrmi

Voglushe Leonorë,

E nënës i digjet

Zemra në krahërorë.

N'mëngjes, po e zëmë

S'të hahet - nuk ha,

Urinë e tërë botës

Nëna at' ditë e ka...

Oh, pa pandehur gishtin

E gërvishte pak,

E di ç'ndodh me nënën?

Zemra i pikon gjak!

Mbi shtrojen më t'butë

Ajo shpesh këlthet:

-Kam dro' ndonjë pupël

Vashëzën mos ma vret.

NËNË KAM POR JAM JETIM

(Mikut të sinqertë, shkrimtarit Odhise Grillo, që ma frymëzoi këtë vjershë).

Udhëtova nga anë e anës

Deri n'sheshin e Tiranës.

Aty pashë një vogëlush

Që i kishte sytë si rrush!

Dhe e putha në dy faqe

Ç'aromë lulesh-manushaqe!

E përkëdhela dhe në gushë

Si rrezja zogun në fushë.

Ai më pa me habi:

-Or xhaxha, kush je ti?!

Jam poet - ca i krisur

Nga Drenica larg i nisur...

Erdha të thithë nënën në gji

Bashkë me një vëlla të ri

M'i fshij lotët ylli im

Nënë kam por jam jetim.

Na ndau skilja Evropë

Që u ndaftë: copë - copë!

BUKUROSH EDHE LAROSH

Kryet në detë

Bishtin te retë...

Në këtë shpat

Puth shtëpitë,

Në atë shpat

Zogjtë e fëmi' të...

Degë më degë

Edhe qershitë...

Bukurosh edhe larosh

Ah, ta kisha për krahosh!

Lart në qiell

I larmi hark

E gudulis

Lumi në bark...

Nuk është urë

Është pikturë!

Këndoi trishtili:

"Ciu, ciu, ciu...

Se ç'na doli

Pas shiut?!!!"

VESHËT E LEPURIT

Në arën me grurë

Në fshatin Veleshtë

Lepuri herë i çonte

Herë i palonte veshtë...

Në fshat po qante një fëmijë

Këtë lepuri s'desh ta dëgjonte

Ndaj veshët i palonte...

Në fshat po qeshte një fëmijë

Këtë lepuri desh ta dëgjonte

I lumtur veshët i çonte...

DY MOTRA

"Dy motra, ven' e vijnë,

Njëra tjetrën s'e arrijnë..."

Kujdes, në kthesë

Mos e ngre kokën lart

Se më puthesh me asfalt!

Lëviz me këmbë mbaju me dorë

Hapi sytë-në semaforë!

Je i lehtë në Biçikletë, a dëgjon?

Por s'je vetëm në komunikacion...