Lufta botës
Pa pik’ mëshire derdhet gjak ushtari,
Lumenj e fusha me të kuqe ngjyhen,
Kurorë e shqeptra bashkë me fronet ari
Me dorë vetë mbretërit i lyen.


Përmbysen tempuj e shtatore thyhen
Rrënime në çdo rrugë flagë zjarri,
Si gojë ferri hapet gojë varri
Tek hyjnë ata si bishat kot q’u shqyen!


Se ç’gjënë e prishje botës që i vu tmerrin:
Të vejat zi po mbajnë pa pushuar
Për famën s’di të kujt fitimn’ e nderin!


... Por fama ësht për sa që s’kanë vuar
Dhe nderi po s’kuptoj kujt i ka hije;
Kur plumbi korr e korr pa fund urije!
1914-1918


Asdreni
Burimi: Gazeta "Shqiptarja.com" 12.11.2013