Jeta
Si prej druvarit pylli poshtë kur bie,
Apo me kazmën dërmën i ve shtëpisë,
Ashtu dhe sot çdo zot i një mbretërie
Ka zënë rrugën krejt të marrëzisë.


Me këmbë shkelen ligje shoqërie
Sikur ka rënë urgjia e Perëndisë,
Ndër ta më s’mbet as pikë dashurie,
Që ngrihen mbi kurriz të njerëzisë.


Gjakderdhësit më dysh sot janë ndarë,
Dje putheshin si miq të vërtetë,
Sot u përleshën krejt mu si barbarë.


Që tejmatanë bota mbet e shkretë,
Ata mbi frona po tallen si të marrë,
Kur jashtë po shkrihet kot një e bukur jetë.


1914
Asdreni
Burimi: Gazeta "Shqiptarja.com" 12.11.2013